Τ αθώο ξέγνοιαστο παιδί
κρύφτηκε πίσω από ρυτίδες και χλωμά μάγουλα.
Όμως τις νύχτες σεριανά όπως τότε
στις όχθες των παραμυθιών
στις ξύλινες κούνιες αλλότριου τόπου
στις αλάνες των ξεπεσμένων καλοκαιριών
στο ραγισμένο πιάτομε το στάρι του άφαντου Άι
Βασίλη
στο άδειο πορτοφόλι
που πιστεύει ακόμα στα θαύματα.
Τ' αθώο ξέγνοιαστο παιδί
κυκλοφορεί μόνο τις άγρυπνες νύχτες.
Τις μέρες
τρώει με αγωνία τα νύχια του
μήπως και γδάρουν τη ψυχή του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου