Η Ένωση Λογοτεχνών Κύπρου παρουσιάζει στη Λευκωσία τον ποιητή ΣΩΤΗΡΗ Π. ΒΑΡΝΑΒΑ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Η Ένωση  Λογοτεχνών Κύπρου

παρουσιάζει τον ποιητή

ΣΩΤΗΡΗ Π. ΒΑΡΝΑΒΑ

με την ευκαιρία της κυκλοφορίας

της νέας του ποιητικής συλλογής

ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΜΠΡΑΓΜΑΤΑ

(Εκδόσεις Γαβριηλίδης )

την Τετάρτη, 25 Μαΐου 2016, ώρα 7.30 μ. μ.

στο ισόγειο των Πολιτιστικών Υπηρεσιών

(οδός Ιφιγενείας αρ. 27, Στρόβολος, Λευκωσία)

Για το έργο του Σωτήρη Π. Βαρνάβα θα μιλήσουν οι

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΥΑΡΗΣ

ΜΑΡΙΑ ΠΕΡΑΤΙΚΟΥ-ΚΟΚΑΡΑΚΗ

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΛΕΟΝΤΙΟΥ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΡΑΓΚΟΣ

Δείγματα από το έργο του θα διαβάσει ο ποιητής

Στην αίθουσα θα εκτεθούν και έργα του

ΧΡΟΝΗ ΜΠΟΤΣΟΓΛΟΥ

που κοσμούν τα βιβλία του ποιητή

ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΜΠΡΑΓΜΑΤΑ και ΧΡΕΟΓΡΑΦΟ

Θα ακολουθήσει δεξίωση 

Ο Σωτήρης Π. Βαρνάβας γεννήθηκε στη Μηλιά Αμμοχώστου και φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο Λευκωσίας. Σπούδασε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Φυσιογνωστικές Επιστήμες και Γεωλογία. Εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Imperial College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και υπηρέτησε ως καθηγητής στο Τμήμα Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Είναι μέλος της οργανωτικής επιτροπής του Συμποσίου Ποίησης που πραγματοποιείται στο Πανεπιστήμιο Πατρών και μέλος της οργανωτικής επιτροπής Σεμιναρίων Ποίησης του Πανεπιστημίου. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές Ψήγματα Απείρου (2006), Ηχογράμματα (2008), Χρεόγραφο (2013) και Γράμματα Εμπράγματα (2015) από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης. Είναι συνεπιμελητής της Ανθολογίας Κυπρίων Ποιητών (2008), εκδόσεις Ταξιδευτής.

ΕΝΩΣΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΚΥΠΡΟΥ

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Χειροποίητα μηχανής; Ποιητική Συλλογή του Βάκη Λοϊζίδη. (1999) (Απόσπασμα)

ΕΡΩΔΙΟΣ

Αλίβρεχτος διασχίζω την ακτή
με συνοδεία την πούλια
κι άρχοντα τ’ άσπρο βότσαλο
σε ώρες μικρές της νύχτας.
Ηχώ σαν ψίθυρο παιδιού
αφήνουν τα βήματά μου
πριν ήχοι εκκωφαντικοί
την πόλη τυραννήσουν
κι ο λίβας στα κλωνάρια σου
στήσει άσχημα παιχνίδια.
Αν ερωδιός στο δρόμο μου σταθεί
μήνυμα πίσω απ’ το βουνό θα φέρει.
Δε μαστορεύεται η άνοιξη.
Δεν ξεγελιέται ο κάμπος.
Γιατί ο γιαλός δεν έχει τελειωμό
κι εκδίκηση θα πάρει.

ΜΙΚΡΟΑΣΤΟΙ

Καθηλωμένοι στις κουνιστές μας καρέκλες
αποζητάμε τις υπηρεσίες
αλλοδαπής οικιακής βοηθού.
Σχεδόν αγγλόφωνοι
παρατηρούμε τεθλασμένες γραμμές
να διαγράφονται πάνω στη γη μας.
Η ιδέα της αντιπαροχής
σαγηνεύει τη σκέψη μας
μα στο καλάθι
δεν απόμειναν κλήροι.
Πώς να χωρέσει τ’ όραμα του παιδιού
σε τούτη την οθόνη!

ΤΟ ΚΑΦΕ ΣΑΚΑΚΙ

Στο μουντό Λονδίνο
τον έδιωξαν από τη δουλειά
γιατί φορούσε καφέ σακάκι.
Χρώμα αντιεπαγγελματικό
όπως του εξήγησαν
Δείλιασε να τους πει
ότι καφέ είναι οι κορμοί των δέντρων
καφέ είναι και η γη που κατοικούμε
Φόρεσε γκρι κουστούμι κι επέστρεψε
επαγγελματίας στη δουλειά
Στη μέσα τσέπη είχε
τα ποιήματα του Κώστα Καρυωτάκη.

ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ Η ΡΗΓΑΙΝΑ

Την ώρα που το σκοτάδι
ζευγαρώνει με το φως
γεννά το χρώμα συνειρμούς
για να φτάσω στο Βυζάντιο.
Γεννάνε τα κογχύλια σκοπό ανατρεπτικό
κι εγώ αναζητώ τη Ρήγαινα
όπως την ύφανε η γιαγιά στον αργαλειό
χωστό μαζί της για να παίξω.
Μα αυτή είν’ άφαντη απ’ του μύθου τα λημέρια,
στέκει στα οδοφράγματα
εθελόντρια στην εθνική φρουρά

ΔΙΠΛΟΠΡΟΣΩΠΙΑ

Κι άντε να πείσεις τα παιδιά
πως το φεγγάρι
δεν είναι το νυχτερινό
πρόσωπο του ήλιου
όταν αυτά σου εξηγούν
πως απόψε δε χάθηκε το φεγγάρι
έγειρε μοναχά να κοιμηθεί
μες τα’ άλλο πρόσωπο του.


ΤΟ ΝΤΡΟΠΑΛΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΤΟΥ ΤΕΙΧΟΥΣ

Θέλω ν’ αφεθώ στην επικράτεια
ενός λουλουδιού
που τα’ ονόμασες ντροπαλό
κι όμως βρήκε τη δύναμη
ν’ ανοίξει τα πέταλα του στο τείχος
σφηνωμένο σε μια χαραμάδα
της ιστορίας σου Λευκωσία
Υποβάλλοντας ένσταση
μες την άπνοια μιας εποχής
που ανασύρει τις αξίες της
από τον σκουπιδοτενεκέ.

Πικρή Σοκολάτα / Άθως Χατζηματθαίου : Παρουσίαση του βιβλίου

Ξεχασμένες νεράιδες (Απόσπασμα) / Βασιλείου Σωτηρία

Έχει σκαλίσει τόσες φορές το όνομά του

στον ουράνιο θόλο.

Μάτωσαν τα χέρια της.

Του έφτιαξε θρόνο.

Χρόνια τώρα,αιώνιες.

Μέσα στην σκόνη.

Κανένας Θεός δεν στεφανώνει.

Αυτή την αγάπη...

Καταραμένη.

Κι όμως εκείνη τον περιμένει...

Φιλί στα χείλη σου πικρό / Βάσος Βενιζέλος

Λόγια που σου `πα και πήρ’ ο αγέρας
στιγμές που σταθήκαν και γίναν καπνός
ήλιος η αγάπη στη μέση της μέρας
μα είναι η καρδιά σου βαρύς ουρανός
μα είναι βαρύς ουρανός

Φιλί στα χείλη σου πικρό κι αγύριστο
και δρόμος που δεν έφτασε η ματιά σου
παρ’ της αγάπης το κλειδί και γύρισ’ το
ν’ανοίξουν διάπλατα οι πόρτες της καρδιάς σου
παρ’ της αγάπης το κλειδί και γύρισ’ το
ν’ανοίξουν διάπλατα οι πόρτες της καρδιάς σου

Μήνες γιορτές και χαρές που δεν είδες
πόθοι κρυμμένοι στ’ονείρου φωτιά
χρώματα ήλιου γελούν οι ελπίδες
μα είναι η σιωπή σου πικρή μαχαιριά
μα είναι πικρή μαχαιριά

Φιλί στα χείλη σου πικρό κι αγύριστο
και δρόμος που δεν έφτασε η ματιά σου
παρ’ της αγάπης το κλειδί και γύρισ’ το
ν’ανοίξουν διάπλατα οι πόρτες της καρδιάς σου
παρ’ της αγάπης το κλειδί και γύρισ’ το
ν’ανοίξουν διάπλατα οι πόρτες της καρδιάς σου

Τριανταφυλλιά / Βενιζέλος Βάσος

Το φως στο παραθύριν σου
τζι ούλλη δροσιά στο στόμαν
τζι ο ήλιος σαν τον τζύρην σου
πον σου χαλά χαττήριν σου
δικιά σου ζωήν τζιαι χρώμαν.

Τριαντάφυλλα τζ’ αρώματα
τα σιείλη τζι η αγκαλιά σου
τζι εσούνι ούλλον αππώματα
της ομορκιάς καμώματα
σκορπίζεις τα φιλιά σου.


Συνάχτου πκιον τριανταφυλλιά
μεν τα ξοδεύκεις τα φιλιά
τζι έρκομαι `γιω ξοπίσω
μαράζιν τρώει με αρσενικόν
που τα φιλιά σου μερτικόν
δος μου τζι εμέν να ζήσω.

Καμοί τζι αναστενάματα
που δίπλα σου όπκοιος ρέξει
κόμα τζι ο αγέρας σταματά
άκου Θεγέ μου πράματα
φιλιά ζητά πεντέξι.

Τα σιείλη μου δακκάννω τα
μ’ αναπαμόν εν βρίσκουν
γιατί ομπρός σου χάννω τα
τζιαι διψασμένα τζι άποτα
δίχα φιλίν μεινίσκουν.

μπορείτε να το ακούσετε: https://www.youtube.com/watch?v=XZkpqk5cIsM

ΠΗΡΑΝ ΤΗΝ ΠΟΛΗ / Παντελής Μηχανικός

Πήραν την πόλη, πήραν την

μου πήρανε τα χέρια

πήραν και απ’ την Αγιά Σοφιά

τα δυο μου περιστέρια.

Ο αρχηγός τους

πρώτα πρώτα

κατούρησε μέσα στο δισκοπότηρο.

Είναι αυτός ο ίδιος θεομπαίχτης που προσευχήθηκε μετά

και κοινώνησε τους πιστούς του

από το κάτουρο του. Αυτοί

ήταν ο όχλος που γρίλλισε.

Κι οι ποιητές

μη έχοντας η καρδιά τους φωνή

χαϊδεύανε την κοιλιά

και το γουργουρητό

του χωριού τους.

Αλλά εγώ πίστευα σε σένα.

Εγώ πίστευα στην σπίθα

μέσα στην καρδιά του ποιητή.

Εγώ πιστεύω στον ποιητή της φωτιάς.

Εγώ πιστεύω στον ποιητή που φωνάζει

στον ποιητή που κατεβαίνει στο καλντερίμι

στον ποιητή που μιλάει στα πλήθη.

-Πήραν την, πήραν την.

Κι ένα πουλί

Χλωμό πουλί

Μυρολογάει και λέει

«Θουκή μου, Ορέστη μου»

Ζήτησα σύμμαχο κι ήρθε η απάντηση:

«Κανείς». Και στράφηκε ο αντίλαλος

να τα σκεπάσει όλα μαύρα πέρα ως πέρα.

Και τότες

κατάμονος

μέσα στην απέραντη ερημιά

γονάτισα στη γη μου

και της ορκίστηκα ακόμη μια φορά:

«Εγώ θα πιστεύω».

Σήκωσα τα μάτια ψηλά

κι είδα τον Μαχαιρά να στέκει ακόμη γερά στα πόδια του

και ν’ ανεμίζει μια πυροκαμένη κορυφή.

ΟΙ ΡΙΖΕΣ/ Γιώργος Μολέσκης

Ένα λουλούδι
που πέταξε μίσχο και άνθισε
γυρίζει κατά τη γη
τσακισμένο από το βάρος
της ίδιας του της ύπαρξης.
Θέλει ν’ αγγίξει τις ρίζες του,
να βεβαιωθεί…

Μα πού
θα βρει τις ρίζες
που χώθηκαν σε τόσο βάθος,
που σκόρπισαν σε τόσες κατευθύνσεις;

Κι όμως το ξέρει,
οι ρίζες του το τρέφουν.

Λευκωσία, Φυλάκιο Νο 3, οδός Πάφου
Αύγουστος 1974

ΕΧΕΙ ΕΝΑΝ ΕΡΩΤΑ / Φροσούλα Κολοσιάτου

Σε πόσες γιορτές θεών και σε χορούς ξεχάστηκε.
Άφωνη με γραμμένα στα πόδια χρυσά του έρωτα λόγια.
Ήσυχα μελετάει την απόφασή της μες στη νύχτα.
Κανείς δεν πρέπει να της έχει εμπιστοσύνη.

Χρησιμοποίησε τις μέρες της απλά.
Δεν την απασχολούνε πια πολλά
έχει έναν έρωτα που την ταράζει.
Τώρα της ανήκει η ομορφιά.

Λοιπόν όταν κανείς δεν την προσέχει, κοιτάζει τον καθρέφτη
και φτιάχνει τις ρυτίδες της.
Μετά πίνει ένα ποτήρι καφέ, ανάβει τσιγάρο,
μιλάει στο τηλέφωνο με τις ώρες. Γελάει.
Δε θα γεράσει ποτέ.

ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ /Φροσούλα Κολοσιάτου

ελευθερία
είναι όμορφη κοπέλλα.
Χτενίζεται στην απλωσιά
φοράει απο μέσα τη νύχτα μέρα
απ’ έξω τη μέρα-μέρα.

Ένας καυμός,
η Κύπρος και η Άνοιξη.

ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΚΟΧΥΛΙΩΝ/ Νίκος Πενταράς

Θα σβήσω
τα ίχνη των βημάτων μου στην άμμο
θα καταργήσω
τις παρενθέσεις ιστοριών
που χάραξα στα βράχια
κι από αφρός στην παραλία
θα γίνω πέλαγος
ν’ αφουγκράζομαι τις ιστορίες
του αρχέγονου γαλάζιου
στη σιωπή των κοχυλιών.

(από την ποιητική του συλλογή "ΣΕ ΦΟΝΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩPΙΝΟ". 2015)

Ο ΗΧΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΜΟΥ/ Νίκος Πενταράς

Όσο κι αν προσπαθήσεις
ποτέ σου δεν θα καταφέρεις
ν’ ακούσεις τον από χρόνια τώρα
ηχογραφημένο ήχο της σιωπής μου
γιατί δεν υπάρχουν πια
συμβατές συσκευές
για να τον αναμεταδώσουν.

(από την ποιητική Του συλλογή "ΣΕ ΦΟΝΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ", 2015)

‘Klotho Surfaces’:παρουσίαση του μυθιστορήματος

Ο Εκδοτικός Οίκος Αρμίδα

Και  

ο συγγραφέας Χ.Ρ.Τσιαήλης

Σας προσκαλούν στην παρουσίαση του μυθιστορήματος ‘Klotho Surfaces’,

που είναι το πρώτο βιβλίο από την Τριλογία Επιστημονικής Φαντασίας ‘TheOmniconstants’.

Χώρος εκδήλωσης: Science and Space Cafe, Λευκωσία, πλησίον Λήδρα Πάλας.

Παρουσίαση: Max Sherridan

Διαβάζουν: Zoe Piponides, Erini Loucaides και ο συγγραφέας.

Θα ακολουθήσει δεξίωση

Προτάσεις αναβάθμισης προσφυγικών συνοικισμών Δ. Καθαριότητα, Ευπρεπισμός & Προσβασιμότητα στους Κοινόχρηστους Χώρους

Ο πολιτισμός και η κουλτούρα μιας χώρας, φαίνεται από την επικρατούσα κατάσταση σε  δημόσιους κήπους και πάρκα. Ένα διαχρονικό πρόβλημα που έρχεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα στην αντίληψη μας, είναι οι επικρατούσες συνθήκες σε δημόσια πάρκα και κήπους. Έχουμε δεχθεί αρκετά παράπονα από πολίτες - σχεδόν από όλους τους δήμους και κοινότητες - για την εικόνα της εγκατάλειψης που παρουσιάζουν τα δημόσια πάρκα και οι κήποι σήμερα.

Αποτελεσματική αντιμετώπιση των προβλημάτων:

1.Δημιουργία υποδομών για ασφαλή παιδικά παιγνίδια που να ικανοποιούν και τις ανάγκες των παιδιών με ειδικές ανάγκες. Θα πρέπει επιτέλους να υπάρχει ειδική φροντίδα και έλεγχος για την παρουσία των ζώων συνοδείας στα πάρκα. Να δημιουργηθούν επίσης ειδικά πάρκα όπου θα επιτρέπεται η παρουσία ζώων συνοδείας πχ σκύλων.

2. Στους χώρους πρασίνου, τα δέντρα και τα φυτά θα πρέπει να είναι περιποιημένα και ευπρεπώς κλαδεμένα. Θα πρέπει να γίνονται συστηματικά εκστρατείες δεντροφυτεύσεων και καθαρισμού των πάρκων και των κήπων από τα σκουπίδια, τα οποία εκτός από εστίες μόλυνσης, υποβαθμίζουν την δημόσια υγεία και ποιότητα ζωής των κατοίκων της κάθε περιοχής ξεχωριστά. Μάλιστα στις περισσότερες των περιπτώσεων δημιουργούνται συνθήκες για παρουσία διαφόρων τρωκτικών όπως ποντίκια, νυφίτσες, κ.α.

3. Σε αρκετά πάρκα και κήπους τα παγκάκια είναι σε άθλια κατάσταση και έχουν φθαρεί από τον χρόνο και τις καιρικές συνθήκες παρουσιάζοντας μια εικόνα ερήμωσης και εγκατάλειψης. Θα πρέπει να γίνει καταγραφή και αντικατάσταση των υλικών με καινούργια πιο ανθεκτικά.

4. Επιτακτική είναι πλέον η ανάγκη για δημιουργία υποδομών προσβασιμότητας στα δημόσια πάρκα και κήπους για τα άτομα σε τροχοκάθισμα και για όσους συμπολίτες μας αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα.

5. Έχει παρατηρηθεί ότι κατά τις βραδινές ώρες στα πάρκα και τους κήπους δεν υπάρχει επαρκής έλεγχος, εποπτεία και κατάλληλος φωτισμός, με αποτέλεσμα, κατά τις βραδινές ώρες να μετατρέπονται σε εστίες διάφορων παραβατικών συμπεριφορών και δράσεων. Το αποτέλεσμα είναι να προκαλείται οχληρία για τους περίοικους και ζημίες στην υποδομή των πάρκων.

6. Οι αρμόδιες υπηρεσίες κήπων και πάρκων, της κάθε τοπικής αρχής αυτοδιοίκησης, να προχωρήσουν σε ενέργειες ούτως ώστε δημόσιοι κήποι και πάρκα να φωταγωγούνται κατά τις βραδινές ώρες. Όπου υπάρχει υποδομή φωτισμού να γίνονται συχνά έλεγχοι για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται και όπου υπάρχουν αδυναμίες να προχωρούν σε βελτιωτικές ενέργειες. Θεωρώ ότι θα πρέπει να εισαχθούν νέες τεχνολογίες με οικονομικούς λαμπτήρες και αυτοματοποιημένα συστήματα ρύθμισης της έντασης και να εισαχθούν συστήματα ηλιακής φόρτισης.

7. Τέλος, θα πρέπει να αυξηθούν οι έλεγχοι από τις αρχές της τοπικής αυτοδιοίκησης μέσα στα όρια των οποίων είναι τα πάρκα και οι κήποι για αποφυγή βανδαλισμών που είναι συχνό φαινόμενο.

Σταύρος Χατζησάββας (ΒΑ&ΜΑ) Ειδικός σε θέματα Τουριστικής Ανάπτυξης και Προβολής

Νύχτες ......του Κ. Μόντη

Καλά, θ’ απορροφήσουν κάτι από την έγνοια σου

η μέρα, η κίνηση, η δουλειά σου, οι φίλοι,

και θα μπορέσεις ύστερα να πας

σε κάνα θέατρο ή κέντρον ή όπου αλλού.

Όμως όταν τελειώσουν όλα

τα θέατρα και τα κέντρα κλείσουν,

και πουν οι φίλοι καληνύχτα,

και πρέπει να γυρίσεις πια στο σπίτι, τι θα γίνει;

Το ξέρεις πως σκληρή, αδυσώπητη

σε περιμένει στο κρεβάτι σου η έγνοια,

Θα ‘σαι μονάχος.

Και τότες θα λογαριαστείτε.

Θες ή δε θες θα μπουν κάτω όλα, να λογαριαστείτε.

Θα ‘σαι μονάχος

κι ανυπεράσπιστος απ’ τα θέατρα και τα κέντρα,

κι απ’ τη δουλειά σου και τους φίλους.

Σε περιμένει στο κρεβάτι σου η έγνοια.

Θά ‘ρθεις, δεν γίνεται. Είν’ τόσο σίγουρη γι’ αυτό, και περιμένει.

Είναι στο σπίτι και σε περιμένει.

Από τη συλλογή «Τα τραγούδια της ταπεινής ζωής» (Λευκωσία 1954)

Το διαβάσαμε στο βιβλίο "Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γ΄τεύχος"  της Γ΄τάξης του Γενικού Λυκείου