Απουσία / Στυλιανού Κυριάκος

 
 

Μια ανάσα έμενε από μένα
Για χρόνια τον έβλεπα
να κάθεται  στωικός κάτω από τη μεγάλη κληματαριά του σπιτιού του
λες και περίμενε κάθε μέρα να συναντήσει κάποιον
Σήμερα   όμως ο ηλικιωμένος άντρας δεν ήταν στη θέση του
Μόνο μια άδεια καρέκλα δήλωνε σιωπηλά  την απουσία του
Τι έγινε;
Ρώτησα κάποιον γείτονα
Πού να πήγε άραγε;
Πέθανε
μου απάντησε εκείνος ψυχρά
σαν να μην με είδε ποτέ
 να στρίβω κάθε μέρα τον δρόμο του
για να φτάσω στον δικό μου
Σαν να μην γνώριζε
πως τα σπίτια μας
ανάσαιναν λίγα βήματα απ΄ το δικό του.