Σ' ΑΓΑΠΩ ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΑΤΟ ΤΡΟΠΟ / Ιωσηφίδης Ιωσήφ

Σ’ αγαπώ με ιδιαίτατο τρόπο, κάθε μόριό σου,
έχω χέρια πολλά, να σε κρατώ, να σ’ ορθώνω,
μάτια πολλά, να βλέπω μη κάτι σου λείψει,
έχω αυτιά πολλά, ν’ ακούω τον ρυθμό σου,
χέρια πολλά, να χαϊδεύω το ψηφιδωτό σου,
πόδια πολλά, να σε τρέξω όταν ορρωδείς,
κι ανάπηρος ακόμη θα σερνόμουν σε σένα,
αν ο Άδης σ’ αρπάξει, του παίζω λύρα ορφική, *
να δακρύσει, να σ’ αφήσει κοντά μου να ’ρθεις,
ξανά ο ένας γλυκός ψίθυρος στ’ αυτί του άλλου.
Το να αγαπάς είναι ζήτημα ζωής και ζωής.

Αν σ’ αδικήσω φτύσε με, φώναζέ με ληστή,
αν με αδικήσεις, η αγάπη μου συγχωρεί,
κι ας μη σωθώ, αν πρώτα εσύ δεν σωθείς,
σαν μοιράζει τα σωθικά της η αγάπη γεννά,
χωρίς αυτήν ο Θεός δεν έχει όνομα ούτε μιλιά.
Δικάζουν την αγάπη μας; Σε προασπίζομαι,
όπως ο Περικλής την Ασπασία στη δίκη της **
ολοφυρόμενος. Σ’ αγαπώ με ιδιαίτατο τρόπο.
Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδης, 


* Όταν ο Ορφέας έχασε τη γυναίκα του Ευρυδίκη, από δάγκωμα φιδιού, έπαιξε λυπητερά τραγούδια με τη λύρα του και τότε οι θεοί οι νύμφες και ο Άδης δάκρυσαν και ο Άδης επέτρεψε στην Ευρυδίκη να επιστρέψει με τον Ορφέα πίσω στον κόσμο.
** Ο μεγάλος ηγέτης των Αθηνών Περικλής, υπερασπίστηκε μόνος στο δικαστήριο, ολοφυρόμενος και με δάκρυα, την αγαπημένη τη Ασπασία, που την κατηγορούσαν για ασέβεια, η οποία τελικά αθωώθηκε.