Στις στράτες είδα το κακό
τζαι πόνον στα καντούνια
φοέρες τζαι θανατικά
τζαι μίση που την κούνια.
Κανέναν δεν εγνώρισα
με γνώμες καλοσύνης
ούλλοι τους είχαν πρόστυχα
μυαλά παραφροσύνης.
Ποτές μου δεν εζήλεψα
την πίττα που το μέλι
γιατ’ ήξερα πολύ καλά
πως ήτουν προδομένη.
προτίμησα την μοναξιά
τον τίμιον αγώνα
τζαι στου Θεού ακρώννουμουν
υπακοής κανόνα.
Γαίματα είδα κάμποσα
τζαι χίλιους σκοτωμένους
μα μόνον έτσι έμαθα
της γης τους αντρειωμένους.
Έζησα μέρες άνηλιες
τζαι βράδια μουρρωμένα
που γύρευκες να δεις πουλιά
μα ήταν κουρρωμένα.
Ελάλες πως ετέλειωναν
οι μέρες σου δαπέρα
τζαι σίουρα εν προχωρά
η ζήση παραπέρα.
Μα πάντα κατ’ εγένετουν
τζ’ έβρισκα την υγεία
γιατ’ είχα μέσα στην καρκιά
Χριστόν τζαι Παναγία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου