ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙΝ ΤΟΥ ΓΕΝΝΑΡΗ (απόσπασμα) / Ατσίκκος Γιακουμής

Το νιν τζαι το ξυλάλετρον, η σπάθη με την βούλαν
ο άδρωπος, τα δκυό φτερά, εν ερκαλεία ούλα.
Τζαι δκυο τεμόνια ομπροστά που ζέχνασιν την μούλαν
τζι εμαμμουρεύκασιν την γην ΄πο ούλα να γιωρκίσει
να φα γονιός με τα παιθκιά
γιατί εν τζείνη που τα δκια
του κόσμου της να ζήσει.
Γιατί που πρωτοπλάστηκεν
με τον θεόν σεβάστηκεν
η γη να τον ταΐσει.
Εν χώμαν της, εν μάλιν της τζαι τζείνη να το ρίζει,
να τρω να πίνει ώσπου ζιει τζαι πίσω να γυρίζει,
χώμα πάλε να γίνεται. τζαι κανενού ΄ν χαρίζει.

Επεξηγήσεις

νιν:το υνί

σπάθη:εξάρτημα του κυπριακού αλέτρου

βούλα: η ξύλινη θέση του αρότρου που μπαίνει το υνί

άδρωπος: εξάρτημα του κυπριακού αλέτρου (το μέρος που κρατεί ο γεωργός)

μαμμουρεύκω: καλλιεργώ καλά

σεβάστηκεν, σεβάζομαι: έρχομαι σε συμφωνία

πηγή: https://bloglogios.blogspot.com.cy/2013/09/blog-post_14.html