Μικροί Εσπερινοί του Κώστα Βασιλείου

1

Κάθε φορά που κατεβάζω στην αυλή 
Μ΄  ένα μονόχειρο σιτάρι 
Τα περιστέρια

                                 Ο Βασιλάκης 

Τρέχοντας χαρούμενος ανάμεσά τους 
Τα ανεβάζει πάλι στην άκρη της στέγης 
Και στέκεται και τα θωρεί 
Περίλυπος 

2

Κι όταν ακούστηκε η καμπάνα του εσπερινού 
Σταμάτησε να κυνηγά τα περιστέρια 
Κι άρχισε να χορεύει 

                                  Εκείνος 

Δώδεκα μηνών Και η καρδιά του 
Δώδεκα μηνών