Αφροδίτη Οικονόμου: Τρία (3) ποιήματα, προδημοσίευση από την υπό έκδοση νέα Ποιητική Συλλογή της

Ο ΠΟΙΗΤΗΣ

Ανασυνθέτει λέξεις,

Μυρώνει τα συστατικά τους

Πλάθει το λόγο…

Τον μελοποιεί!

Ο ποιητής!

Με αίμα,

Με δάκρυ,

Με πόνο πολύ..

Διάτορος κραυγή αγωνίας…

οι στίχοι του.

 Αέναη η προσπάθεια του

Να κατανοήσει,

Αυτό που φαίνεται,

            Αυτό που δεν φαίνεται           

Μη φορμαλιστής

Παλεύει με την επιφάνεια,

Τα επιφανή,

Τα εσώψυχα

Αυτός είναι

Ο ποιητής!

***

ΑΤΙΤΛΟ

Όταν δυο ψυχές

 η μια την άλλη έχει ακουμπήσει

Κανένας φόβος

Καμιά ανασφάλεια

Ούτε η μοίρα η ίδια

Δεν μπορεί να τις χωρίσει

Έστω και αν τα σώματα

Με τα οποία είναι ενδεδυμένες

Ζούνε χωριστά

***

ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΕΡΧΕΣΑΙ

Η αρμονία στα μάτια σου

Η χάρη στο κοίταγμα σου

Αγάπη που έρχεσαι

Με το τέλος σου έρωτα σου

Με τη λατρεία στην άμορφη μορφή σου

Γίνεσαι ένα με τη ζωή

Και δίνεσαι

Και όσο δίνεσαι αυξάνεσαι

Και όσο αυξάνεσαι,

Τόσο πλήρης γίνεσαι

Αγάπη που έρχεσαι

Με το τέλος του έρωτα σου!

ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ, Ο ΕΥΣΕΒΗΣ ΜΟΥ ΠΟΘΟΣ... / Λευτέρης Ελευθερίου

Της Σπάρτης οι πορτοκαλιές
τραγούδησε ο ποιητής*
κι εγώ αποδώ για τις δικές μου κλαίω
πονώ διπλά κάθε άνοιξη και πάσχα
όταν τις νοιώθω βουρκωμένες
μες τ΄αρωματικά τους δάκρυα ντυμένες
πένθιμες νύμφες του Ευαγόρα..
Αμμόχωστος μου λατρεμένη
ένα λυγμό κατάντησαν το άγιο όνομά σου...

Λευτέρης Ελευθερίου 

Αθήνα άνοιξη 2014

*εμπνευσμένο από το υπέροχο ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου

"Της Σπάρτης οι πορτοκαλιές"

Το πρόσωπο της υποκρισίας΄/ Λαμπής Γιάννος

Κάθε βράδυ υφαίνω το κουκούλι μου
κλείνομαι, και καρτερώ να μεταμορφωθώ,
κι όταν ξημερώσει, βγαίνω και στέκομαι μπροστά στο καθρέπτη
ποτέ μου όμως δεν τόλμησα να δω το πρόσωπο μου
ίσως από φόβο μήπως νά ΄μεινα πάλι μια κάμπια,
τότε, σαν αράχνη στήνω το δίκτυ μου
μέσα από των τάφων τις χαραματιές,
και καρτερικά περιμένω το θήραμα μου,
μετρώντας πόσα μικρά φίδια γεννάει μια οχιά.

Μην κλαις νύκτα.../Πηλαβάκη Δέσπω

Μην κλαις νύκτα
Στη ψυχή μου βροχή
τα δάκρυα σου
πνίγουν τα παιδιά
που γεννά η ελπίδα
Θλιμένη κόρη η προσμονή
με τα μάτια ορθάνοικτα
στο χαμένο χρόνο
αναζητά με λαχτάρα την Άνοιξη
Μες το Χειμώνα της καρδιάς
περιπλανιέται ένας ήλιος αόρατος
που τον βλέπουν μονάχα
όσοι χάσαν το φως μες στο κλάμα
Μην κλαις νύκτα
μην κλέβεις το χαμόγελο
του πρωινού
Δώσε το χέρι ουρανέ
στην καμένη γη της χαράς
και σκόρπισε μόνο γαλάζιο
Γαλάζια όνειρα στο μαύρο σκοτάδι
να ανθίσει η Άνοιξη
Μην κλαις νύκτα

ΔΕΣΠΩ ΠΗΛΑΒΑΚΗ

Τα χαμόγελα της Ναφθαλίνης / Αθηνά Τέμβριου

Τα χαμόγελα τους είναι καλά κρυμμένα,
σε ναφθαλίνη χρόνια.
Στην αρχή τα κρεμούσαν στα χείλη της αθωότητας.
‘Ύστερα, σιγά σιγά αλλοιώνοντας τις σκιές τους,
τα σχημάτιζαν περίτεχνα,
προσεγμένα σε καλούπια πήλινα,
σε ντουλάπια που κληρονόμησαν
για στιγμές που θα έρχονταν,
για να είναι ευχάριστοι, θελκτικοί
και μη παρεξηγημένοι.
Μόνο που η οσμή δεν φεύγει, σε προκαλεί.
Δεν εκδιώκει μονάχα τον σκόρο. 

Αθηνά Τέμβριου, «‘Ηλιος και Άνεμος»

[αραες που τζιηδκιαζουσιν] / Τρίγγης Κώστας

αραες που τζιηδκιαζουσιν
την νυκτα οι οσσιες μας
που ππεφτουν για να πνασουσιν
περκιμον τζι ησυχασουσιν
στον αδην οι ψυσιες μας

τοσες ψυσιες συναμενες
σγιαν του ουρανου τ στερκα
π ο χαρωντας κουβαλησεν
με τα δικα του σιερκα

ψυσιες που τες εσορωψεν
στο δκιαβα τζιαι στον χρονο
τζι αφηννε παντα πισω του
την λυπη τζιαι τον πονο

καθε φορα που δκιαλλασεν
στη γη περιπατουσεν
διχα να δειχνη ελεος
τον θανατο σκορπουσεν

μιτε μιτσιους αγνωριζεν
με γερους με σκαπουλλους
μιτε αρκωντους για φτωχους
αφεντες μα με δουλους

το καθε πλασμαν εις την γη
εσιη την σταλαμην του
δκιατου θεου του την ψυσιη
στο χωμα το κορμιν του

εσιη δικον του ριζικον
μοιρα τζιαι πεπρωμενο
τζιαι το δικον του μερτικον
που το θεον γραμμενο

κωστας τριγγης 

αγιος επικτητος 

κερυνειας

ΑΡΓΕΊ / Καϊμακλιώτη Αγγέλα

Ο χρόνος αργά
κυλιόμενη σκάλα
στήνει καρτέρι
τα βουνά διασχίζει
στα κρησφύγετα

Ο αγέρας αργά
ορεσίβιος ήχος
με δόρυ στο χέρι
μυστικά βηματίζει
τον πυρρίχιο

Το χώμα αργά
αρχαία σκουριά
επιτάφιο λημέρι
το αίμα χρυσίζει
ερυθροκαίει

Κι εσύ Γρηγόρη
καλύτερα μην
Καλυτερα μην
ξυπνήσεις ακόμη
αργεί πολύ
Αργεί η Ανάσταση

ΒΙΑΣΥΝΗ / Μαρούλλα Πανάγου

Πόσα αδιάφορα πρόσωπα
περνούν δίπλα σου .
Χωρίς ενα βλέμμα .
Καθ' ένα βιαστικό
να κυνηγάει τον χρόνο .
Κι η ενοχή στο κυνηγητό του
δεν βρίσκει λόγια
Γοργές οι ώρες
προσπερνούν τις στιγμές
αφήνοντας αμύριστα
τ' αγριολούλουδα
Μάταιο το κελαϊδημα
του αηδονιού .
Αυτί δεν αφουγκράζεται
Η βιασύνη προσπερνάει τον ήχο
από το γέλιο του παιδιού
κι η φύση μονάχη ....
αναστενάζει στο τρέξιμό μας
Συνέχεια να κυνηγάμε
την τελευταία ώρα.

Ερωτικό / Άθως Χατζηματθαιου

Χρυσάφι το φεγγάρι απόψε
Στου ουρανού την αγκαλιά 
Κλείνει το μάτι του στ' αστέρια
Κι αυτά του στέλνουνε φιλιά.

Κι εσύ στα μάτια με κοιτάζεις
Γλυκοστενάζει η καρδιά
Μέσα στις φλέβες μου το αίμα
ανάβει γίνεται φωτιά.

Τα χείλη σμήγουν κι οι ανάσες
Σ'ένα χορό ηδονικο
Ψαχνουν να βρουν τ' όνειρό τους
σ' ένα φιλι ερωτικό.

Κάποτε θα΄ρθει... / Ανδρέου Ειρήνη

Καλημέρα, μάς γνέφει ο ήλιος από ψηλά
κι όσα μας είπε το φεγγάρι μυστικά κι ονειρεμένα,
τα πήρε φεύγοντας κι εμείς εδώ στα χαμηλά
μετράμε ήλιους και φεγγάρια κι όνειρα χαμένα...
.
Καλημέρα ,χαμογελάει ο ήλιος από ψηλά
κι ελπίδα στην καρδιά μας ξεχειλά και προσμονή
και λαχταρούμε κάτι άγνωστο και η ζωή κυλά,
μας προσπερνά, μα εμείς το καρτερούμε να φανεί..

Καληνυχτα ...κάπου στο δρόμο θα΄χει ξεχαστεί
με κάποιου άλλου την ψυχή πήγε να παίξει..
Μα που θα πάει,; Κάποτε, λέω, κάποτε θα' ρθεί
και αύριο καινούργια πάλι μέρα θε να φέξει.

Από το βιβλίο  " Φτου μας με αγάπη"

Αφροδίτη Οικονόμου (μικρό βιογραφικό)

Η Αφροδίτη Οικονόμου, του γένους Τεύκρου Ανθία γεννήθηκε στην Αμμόχωστο. Είναι παντρεμένη με τον Κώστα Οικονόμου και έχει 2 γιούς. Είναι απόφοιτος του Λυκείου Μακαρίου Γ’ στη Λάρνακα και φοίτησε και για 2 χρόνια στην Αμερικανική Ακαδημία Λάρνακας. Σπούδασε νομικά και δημοσιογραφία. Eργάστηκε στο τμήμα σύνταξης των ειδήσεων του ΡΙΚ, και ως υπεύθυνη του ειδησεογραφικού τμήματος του τοπικού τηλεοπτικού σταθμού VOX TV στη Λάρνακα Ασχολείται με τη ποίηση από τα μαθητικά της χρόνια. Τα πρώτα της ποιήματα δημοσιεύτηκαν στο σχολικό περιοδικού του Λυκείου, όπου φοιτούσε. Έχει εκδώσει μια ποιητική συλλογή. Η δεύτερη ακολουθεί σύντομα. Σήμερα ασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου στη Λάρνακα.

Φεστιβάλ Βιβλίου Λάρνακας (Πρόγραμμα)

" Σκάσματα τζιαί Καψάλια" Ποιητική Συλλογή του Ανδρόνικου Ανδρέα Κατσιαντώνη (αποσπάσματα)

ΘΕΕ ΜΟΥ...

Στην στράταν που παρπάτησες, να φκω να παρπατήσω,

Τζιαι που τα μονοπάθκια σου, να πρόκειται να ρέξω,

Τον πόνον που ετράβηξες, πόμακρα να του ντζιήσω, 

Εν έχω έτσι δύναμιν, χαρκούμαι για ν΄ αντέξω. 

Θεέ μου τούν΄ τα βάσανα, την ώρα που τα πέμπεις,

Θώρηννε που σκορσάρουνται, πολλοί τζι εν τα σηκώνουν,

Αφού εσού ΄σαι ο κριτής, τζιαί πάνω π΄  ούλλα ρέμπεις,

Να τους διας την δύναμην να μπόρουν να τα σώννουν ...

σελ: 29

*

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ...

Άμαν στερέψει ο γυαλός,

τζι οι ποταμοί να σβήσουν, 

Οι πόλοι να ξεράνουσιν,

τα σιόνια τους να λύσουν, 

Η μέρα που τα δυτικά,

αυκήν να ξημερώσει, 

Πλάσμα τη πέτραν του Ρωμιού, 

μόνον του να σηκώσει, 

Το σύμπαν να σανταλωθεί, 

στον ήλιον να σιονίσει, 

Να καταφέρει άδρωπος,

τον Χάρον να νικήσει,

Να τρέξει γαίμαν το δεντρόν, 

γρουσάφιν η φουντάνα,

Εν να βρεθεί να σ΄ αγαπά,

περίτου που τη μάνα...

Σελ 47

*

ΜΑΝΑ...

Εν όπως της Αγιάς Σοφκιάς, ολόγρουση καμπάνα, 

Τζιαί σκαλιστήν με την φωθκιάν,

Έτσι την έχω την καρκιάν 

Παντοτινά την μάναν...

Σελ 51

*

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΛΟΙΖΟΥ ΒΑΙΤΗ

Ο Αης Πέτρος που γροικά

Τζιαι τα καλά με τα κακά

Πόψε θα τα ζυάσει, 

Στου παραδείσου την δροσιάν, 

θα βάλει τζιαί την Αθανασιάν

Να νεπαφτεί, να πνάσει...

Σελ 88

*

ΓΝΩΜΙΚΟ 7...

Που την φωθκιάν προσέχετε

Φίλοι, γνωστοί τζιαί ξένοι, 

Γιατ΄ όπου ππέφτει πας την γην, 

Αφήννει μανιχά πληγή

Μαυρογεριμιασμένη...

Σελ 97

" Σκάσματα τζιαί Καψάλια" Παρουσίαση της Ποιητικής συλλογής του Ανδρόνικου Ανδρέα Κατσιαντώνη την 31η Μαρτίου 2019

Η πρώτη ποιητική συλλογή του Λαϊκού Ποιητή Ανδρόνικου Κατσιαντώνη παρουσιάστηκε την 31η Μαρτίου 2019 στην κεντρική αίθουσα του Πολιτιστικού Ομίλου "Βασιλιτζιά" στη Λάρνακα. Πλήθος κόσμου, φίλοι αναγνώστες της λαϊκής ποίηση, γέμισαν ασφυκτικά την αίθουσα. Διοργανωτής το Πολιτιστικό και αθλητικό Σωματείο Μακράσυκας, υποστηριζόμενο από το Κοινοτικό Συμβούλιο.  

Χαιρετισμούς απέδωσαν οι :

• Πρόεδρος του Σωματείου κος Παναγιώτης Κατσιαντώνης
• Κοινοτάρχης της Μακράσυκας κος Τάσος Κωνσταντίνου
• Οι Λαικοί ποιητές: Χαμπής Αχνιώτης και Παντελής Κακολής οι οποίοι και προλόγισαν το βιβλίο
•  Ο πρώην καθηγητής τέχνης και γυμνασιάρχης Μέσης Εκπαίδευσης κος Λάκης Παπαδάκης, ο οποίος και φιλοτέχνησε το βιβλίο
• Ο εκπρόσωπος της "παρέας των Ποιητών" κος Γιώργος Φλουρής

Ποιητικές παρεμβάσεις έκαναν οι στενοί φίλοι του ποιητή: Σωτήρης Σιημητράς και Πανίκος Αποστόλου, ενώ λαϊκοί ποιητές όπως οι : Αντώνης Θεοδόρου, Στέλιος Σαλιχιώτης, Δημήτρης Ηλιάκης κ.α

Την παρουσίαση της Ποιητικής Συλλογής καθώς και ανάλυση αυτής,  πραγματοποίησε ο φιλόλογος και συγγραφέας κος Κώστας Κατσώνης. 

Όπως ήταν απολύτως αναμενόμενο, η όλη εκδήλωση θύμιζε ένα άριστο αφιέρωμα στη λαϊκή ποίηση με κεντρικό τιμώμενο τον ποιητή κ. Ανδρόνικο Κατσιαντώνη. Η ποίησή του χαρακτηρίζεται από την προσπάθειά να αποδώσει με περίτεχνο ομοιοκαταληκτικό τρόπο την καθημερινότητα άλλοτε με στοχαστική και άλλοτε με περιπαιχτική, γελαστική διάθεση. Σ΄ αυτή την συλλογή, ποιητικά αφιερώνει στη γενέτειρά του την Μακράσυκα, καθώς σχεδόν όλη η προσπάθειά του αντλείται από μνήμες, γεγονότα, άλλοτε σοβαρά, άλλοτε αστεία. Δεν είναι τυχαίο που στο πρώτο μέρος της συλλογής τα ποιήματα είναι αφιερώματα στη Κοινότητα Μακράσυκα. Με τον τρόπο αυτό τιμά τον τόπο που γεννήθηκε. Και η τιμή σαφώς είναι αμφίδρομη.  

Η ποιητική συλλογή χωρίζεται στα παρακάτω μέρη:

• Πατριωτικά Ποιήματα και Αφιερώματα για την Μακράσυκα 
• Τιμητικά αφιερώματα (Ποιήματα για κύπριους Λαϊκούς ποιητές)
• Κοινωνικά
• Σατυρικά
• Ανέκδοτα που έγιναν ποιήματα
• Νεκρολούλουδα
• Γνωμικά
• Ερωτικά
• Παλιώματα
• Η οικογένειά μου (Ποιήματα μελών της οικογενείας του)
• Χορόδραμα 
• Επίλογος

«Προκαταλήψεις δεισιδαιμονίες στην Κύπρο» : Παρουσίαση του βιβλίου του Αντώνη Λαζάρου

Πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία η παρουσίαση του βιβλίου του Αντώνη Λαζάρου «Προκαταλήψεις δεισιδαιμονίες στην Κύπρο» στην Στέγη γραμμάτων και τεχνών στη Λάρνακα. 

Την παρουσίαση οργάνωσε ο Δήμος Λάρνακας.

Χαιρετισμοί  στην εκδήλωση έγιναν από τον Δήμαρχο Λάρνακας κ. Ανδρέα Βύρα ο οποίος εξήρε την συμβολή του Α.Λαζάρου, όπως και της συζύγου του  Μαρία Κερτεπενέ-Λαζάρου, στην παράδοση γενικά του τόπου αλλά και ειδικά στον Πολιτιστικό όμιλο ΒΑΣΙΛΙΤΖΙΑ.

Χαιρετισμός έγινε και από τον κ.Ηλία Επιφανίου σαν εκδότης του βιβλίου.

Την παρουσίαση του βιβλίου έκανε ο Δρ.Γιώργος Β. Γεωργίου φιλόλογος –γλωσσολόγος ο οποίος μεταξύ άλλων ανέφερε ότι το βιβλίο αυτό είναι πρωτότυπο και ιδαίτερα ενδιαφέρον, με προσωπικές συνεντεύξεις τόσο από Ελληνοκύπριους όσο και από Τουρκοκύπριους.

Αντιφώνηση έγινε από τον συγγραφέα Αντώνη Λαζάρου, 

Καλλιτεχνικό πρόγραμμα παρουσιάστηκε από την Λουκία Λαζάρου.