Μια πεταλούδα με πολύχρωμα φτερά
του κήπου τα λουλλούδια χαιδεύει
σαν τ ορφανό που μεσ´σε κάθε αγκαλιά
τη μάνα του που έχασε γυρεύει
Τι κι αν παιχνίδια του χαρίζουνε σωρό
και τ αγοράζουνε καινούργια ρουχαλάκια
τη μυρωδιά ψάχνει της μάνας ,το μωρό
και τα δικά της τα ολόγλυκα λογάκια
Ένα σπουργίτι το παράθυρο κτυπά
έξω χιονίζει και φυσά ,θα ξεπαγιάσει
μα την καρδιά μας ποιος θα μάθει ν αγαπά
να του ανοίξει να μπει μέσα να φωλιάσει
Ένας Χριστός κουρελιασμένος,νηστικός
ο κάθε άνθρωπος που τσάκισε ο πόνος
βαρύς κι ασήκωτος της φτώχιας ο σταυρός
μα δυστυχώς τον κουβαλά καθένας μόνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου