Όσο η καρδιά χτυπά
κυκλοφορεί μες τα νερά της νύχτας
που μας θυμίζει το αλακάτι του περιβολιού
και τα αλώνια που ίσως είναι μαρμαρένια
...».
(σελ. 10)
***
Είναι ο δροσερός αέρας που χαιρετά
το φως του δειλινού μέσα στη μεγαλοπρέπεια
των κάστρων με τους πύργους
και τις ερειπωμένες πόρτες και παράθυρα.
Και είναι αργά το βράδυ για να χαρείς
το αργό περπάτημα του απογεύματος
πλάι σ’ έναν ξανθό ιππότη που καλπάζει
μες τα βάθη των αιώνων
και μες τα χρώματα μιας φεγγαρόλουστης βραδιάς με παραμύθια και όνειρα».
(σελ. 12)
***
«Είναι ο χρόνος που έρχεται
σαν δροσερός αέρας
μ’ ένα ωραίο χαμόγελο και βλέμμα αθώο
μια μέρα μεσημέρι κοντά
σε παιδικά χαμόγελα
κι ήρθε η ώρα για τη σιωπή της νύχτας
τη μονότονη αναχώρηση
με τους λυγμούς ενός γέροντα
για όσα τραύματα μας άφησε ο χρόνος που μας φεύγει».
(σελ. 18)
***
«Ευλογημένος να είναι ο δρόμος μας
βαθιά μέσα στη νύχτα των αγγέλων
με το στερέωμα γεμάτο αστέρια
ευλογημένο και το πέταγμα των πουλιών
που κελαηδούν
και αγάλλονται τα σύμπαντα…».
(σελ. 20)
κυκλοφορεί μες τα νερά της νύχτας
που μας θυμίζει το αλακάτι του περιβολιού
και τα αλώνια που ίσως είναι μαρμαρένια
...».
(σελ. 10)
***
Είναι ο δροσερός αέρας που χαιρετά
το φως του δειλινού μέσα στη μεγαλοπρέπεια
των κάστρων με τους πύργους
και τις ερειπωμένες πόρτες και παράθυρα.
Και είναι αργά το βράδυ για να χαρείς
το αργό περπάτημα του απογεύματος
πλάι σ’ έναν ξανθό ιππότη που καλπάζει
μες τα βάθη των αιώνων
και μες τα χρώματα μιας φεγγαρόλουστης βραδιάς με παραμύθια και όνειρα».
(σελ. 12)
***
«Είναι ο χρόνος που έρχεται
σαν δροσερός αέρας
μ’ ένα ωραίο χαμόγελο και βλέμμα αθώο
μια μέρα μεσημέρι κοντά
σε παιδικά χαμόγελα
κι ήρθε η ώρα για τη σιωπή της νύχτας
τη μονότονη αναχώρηση
με τους λυγμούς ενός γέροντα
για όσα τραύματα μας άφησε ο χρόνος που μας φεύγει».
(σελ. 18)
***
«Ευλογημένος να είναι ο δρόμος μας
βαθιά μέσα στη νύχτα των αγγέλων
με το στερέωμα γεμάτο αστέρια
ευλογημένο και το πέταγμα των πουλιών
που κελαηδούν
και αγάλλονται τα σύμπαντα…».
(σελ. 20)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου