Η γη μου φαίνεται μικρή κι η θάλασσα μια στάλα
Να τη διαβώ
για να σε δω και να βρεθούμε αντάμα
Στο προσωπάκι σου να δω χαμόγελο να λάμπει
Κι αν σβήσει ο ήλιος μονομιάς εμένα δεν με νοιάζει
Φτάνει ένα σου χαμόγελο να φέξει όλη η πλάση
Να ανθίσουν
οι αμυγδαλιές η άνοιξη να φθάσει
Μόνο χαρές και γέλιο η ζωή σου μέσα να’ χει
Γιατί αξίζει σου χρυσό σαν του Μαϊού το στάχυ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου