πρέπει να θυμάσαι τις μεσαρίτισσες
τα κυριακάτικα δειλινά
βόλτα στη δημοσιά
Λύση, Κοντέα, μέχρι Αφάνεια
Τραγούδι χαμηλόφωνο
γέλιο κι αναγέλασμα
ξεφάντωμα στο σούρουπο
Αχ και να μου σκορπίσανε
χρυσάνθεμα στη βροντή
και στην ανεμοζάλη
Θυμάσαι,
πρέπει να θυμάσαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου