Ο Σιμεών, ο
ποιητής ο έγκλειστος,
ο έπαινος και το
καμάρι του Νησιού μας,
στις πεποιθήσεις
Έλληνας, στη σκέψη Ευρωπαίος
αλλά στη γλώσσα
και στιχοποιΐα γνήσιος Κυπραίος.
Ο λόγος του ακατέργαστος
και συνοφρυωμένος
απόπνεε
δριμύτητα. Χώλαινε λίγο στην κομψότητα
και ήταν
άγευστος στης καλλιέπειας το νέκταρ.
Ο στίχος του
ομιλητικός παρά γραπτός
με απρόσμενες
μεταφορές, με αλληγορίες που ξενίζαν.
Το ύφος του ειρωνικό,
αστόλιστο και άτσαλο
έσκαβε μέγα
χάσμα κι έριχνε μέσα τους αμύητους.
Εξόχως ικανός
στην ερμηνεία του παρελθόντος
στην κατανόηση
του παρόντος άφθαστος
δεινότατος στην
πρόβλεψη του μέλλοντος.
Σαν αετός πετούσε
πιο ψηλά από τους φλύαρους
τερετισμούς της
εποχής του και σαν γεράκι
ορμούσε και
σημάδευε τον στόχο του.
Αυτά για την
υπεροχή του. Και είναι λίγα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου