Δέκα Χάικου του Μελέτη Αποστολίδη

Σώματα άλλων,
ρυτιδωμένες σκέψεις,
θρυμματισμένες.
*
Σκόνη του χρόνου.
Πάρτα όλα δικά σου
Μεφιστοφελή.
*
Που εστιάζεις;
Κάθε βλέμμα ορίζει
άλλη εικόνα.
*
Εσένα μιλώ
που έρχεσαι φεύγοντας.
Συνοδοιπόρε.
*
Πράσινη τομή
της μοιρασμένης πόλης,
κόκκινη πληγή.
*
Στα μαύρα νέφη,
κεραίες ζητιανεύουν,
λευκές ειδήσεις.
*
Ανεμόσπαρτη
φυλλοροή ονείρων.
Δραπέτες του νου.
*
Πέτρινες μνήμες.
Αρχαίας σκουριάς δρόμοι
Περπατημένοι.
*
Κίτρινα φύλα
παλάμες απλωμένες,
ικέτες βροχής.
*
Στο λαβύρινθο
του νου, ψάξε να βρεις
τον Μινώταυρο.