ΑΝΕΚΚΛΗΤΟΣ / Τυρίμου Γ. Ελένη

Άνθρωποι έρχονται
και πάνε
μα εσύ τους αριθμούς αλλαζεις
πολύχρωμα ανοίγεις
τα φτερά σου
μέρες μήνες στην τροχαία
μας βάζεις
εσύ απλώνεις το σχοινί
και όποιος αντέξε
στην σκηνή
έτσι, τον κλήρο μας ορίζεις
μας γεννάς
και μας θερίζεις
εσύ, ο Μέγας
των Αιώνων
ο Ανέκκλητος των χρόνων
μες την αυγούλα
μες την δύση
κάποιος θα χάσει
η, θα κερδίσει
ακούραστος κεντάς
την Ιστορία
χαράζεις των πάντων
την πορεία
κυλάς στον ήλιο,
στο φεγγάρι
εσύ ή τροχαία
που θα με πάρει
Ανέκκλητος στο κάθε τι!
δίχως ωμέγα
ούτε γιατί.