[Βρέχει] / ΔΕΣΠΩ ΠΗΛΑΒΑΚΗ

Βρέχει
Οι μουσκεμένες σκέψεις
κουράζουν το εξασθενημένο μυαλό
που κουβαλά το βάρος τους
Βρέχει
Αλύπητα δέρνει η βροχή
την πληγωμένη καρδιά
που αιχμάλωτη της καλοσύνης
γυμνή τριγυρνά μες το ψέμα
Βρέχει
Οι αναμνήσεις επιστρέφουν
κορίτσια άβγαλτα
στο γερασμένο κορμί
και κόβουν βόλτες στο σήμερα
Βρέχει
Οι ματωμένες επιθυμίες
ακουμπούν τις πληγές
που αιμορραγούν ασταμάτητα
Βρέχει
Εδώ τελειώνει το ταξίδι
μιας άχαρης ζωής
ενώ η φωνή της βροχής
με αποχαιρετά