γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας
από τους πίνακες των παιδιών του Έλενας και Ανδρέα καθώς και της Ντέμπη Σμιθ, όπως ο ίδιος αναφέρει σε ευχαριστήρια σημείωση στην αρχή του βιβλίου.
Η Ποιητική συλλογή χωρίζεται σε τρία μέρη:
α. Πρώτο: Δέκα τραγούδια Αγάπης
β. Δεύτερο: Της ζωής , της Φύσης και του Πολέμου
γ. Τρίτο: Τέσσερα Τραγούδια Αδελφικά
Ουσιαστικά τριάντα ένα (31) ποιήματα βλέπουν το φως του ήλιου, ορισμένα από τα οποία είναι από τα πρωτόλεια ποιήματα του ποιητή. Ο Μιχαλάκης Τσαππαρίλας με χαρακτηριστική ευαισθησία προσπαθεί να μας μεταφέρει στον κόσμο του, όπως αυτός αποτυπώνεται μέσα από μνήμες, εικόνες, προβληματισμούς, χαρές και πίκρες. Τον απασχολούν σίγουρα, ο έρωτας, η ίδια η ζωή σε όλες τις εκφάνσεις, η φύση, ο πόλεμος και τα αποτελέσματα των ανθρωπίνων παρεμβάσεων. Ερωτήματα ξεπηδούν από το παρελθόν, το χθες είναι παντού παρών, συνυπάρχουν μέσα στα ποιήματα της αγάπης, αναζητούν την αλήθεια, στέκονται με σεβασμό απέναντι στους αποχωρισμούς, αναμνήσεις ξυπνούν αναζητώντας πάντα μια χαμένη ευτυχία. Κάποια από τα ποιήματα, φέρουν τον τίτλο αγαπημένων προσώπων ( Της Έλενας, Της Μαρίας και του Κωνσταντίνου)
Στον αγώνα του με τις λέξεις ο ποιητής συνθέτει τη ζωή που πεθυμά και ονειρεύεται θεωρώντας τον άνθρωπο άνθρωπο και μέσα από τη μοναξιά τη δική του αλλά και των άλλων, αναζητά και γιατί όχι επιδιώκει τη γαλήνη. Λέει χαρακτηριστικά: ...Τη βρήκα μες στο κάμπο την ώρα που γεννιόταν ο ήλιος... Παρόντες οι εμβληματικές μορφές της μάνας και του πατέρα, ενώ σημαντική θέση κατέχει η πατρίδα Κύπρος. Και στο βάθος της γραφής η αιωνίως ποθητή Ιθάκη. Το τέλος ενός άδοξου ή δοξασμένου ταξιδιού, το τέλος του συνεχούς αγώνα.
Στην Ποιητική Συλλογή : Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗς ΕΛΠΙΔΑΣ ο αναγνώστης δεν θα αναζητήσει μάταια απαντήσεις σε δύσκολα ερωτήματα. Ο Ποιητής προσφέρει καθαρό λόγο, χωρίς ίχνος δυσνόητων νοημάτων και τα συμπεράσματα είναι απλά, όσο απλή είναι και η ανάγνωση των ποιημάτων. Διαύγεια ποιήσεως. Αρχή και τέλος ένας Κύκλος. Ο Κύκλος της ζωής όπου όλα υπάρχουν σε ένα γαϊτανάκι με μια νοσταλγική ανθρώπινη διάθεση.
Ο Ποιητής ενδεχομένως έχει πολλά να πει και άλλα περισσότερα να γράψει. Κραυγάζει στο ποίημα: ΑΠΟΦΟΙΤΟΣ: Ας πούμε την αλήθεια/ Τέλειωσαν πια τα ψέματα/ οι παιδικές δικαιολογίες.... Ευχής μας, η αλήθεια ως συνοδεία ζωής να είναι η παντιέρα που θα οδηγήσει αυτόν και την ποίησή του στην Ιθάκη. Εκεί που ο ίδιος καλεί τον Ποσειδώνα να κυλήσει το καράβι και να τον οδηγήσει:
..Θεοί βοηθήστε ένα άμοιρο πιστό
Ποσειδώνα κύλησε μου το καράβι
Φούσκωσε τα πανιά της ζωής μου
Οδήγησέ με στη πολυπόθητη Ιθάκη.
****
ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ
Τι θέλεις;
Να ρίξω τον ήλιο
για να δώσω στον κόσμο
τη δική σου τη λάμψη;
Τι θέλεις;
Να σκοτώσω τ΄ αστέρια
για να μην έχεις αδέλφια;
Τι θέλεις;
Να φέρω μπροστά σου
τη γη. τη σελήνη, το σύμπαν;
Τι θέλεις;
Για πες μου τι θέλεις;
για να δεις πως σε θέλω!
σελ: 15
***
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ
Καθισμένος στο βράχο
ατενίζω τη πλατειά θάλασσα.
Ένα καράβι με προσμένει
για το μεγάλο ταξίδι.
Μόνος εγώ καπετάνιος
Μόνος εγώ επιβάτης του.
Θα βάλω πλώρη
για το άγνωστο.
Τιμόνι η ψυχή μου.
Πανιά η καρδιά και ο νους.
Ψηλά στο κατάρτι
ένα λάβαρο:
"ΑΓΩΝΑΣ"
σελ: 27
***
ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ
Ξεκινήσαμε πιασμένοι χέρι- χέρι
για ν΄ ανεβούμε εκεί ψηλά στο φως.
Ένα αστέρι μας φωτίζει.
Θα φτάσουμε στη κορφή
για μας,
για τους γονείς μας,
για την Πατρίδα.
σελ: 42
