Βραδινή ‘λεπτομέρεια’ / Τέμβριου Αθηνά

Ανάμεσα στα μπαράκια,
τη μουσική, τον θόρυβο
και τα περίεργα μάτια,
ο Μορφέας στο στενό πεζοδρόμιο
καθιστά τους περαστικούς
παρείσακτους. Μια γριά
τυλιγμένη στις φθαρμένες
κουβέρτες μιας εποχής
παραμένει ατάραχη, γραφική.
Θα σκόνταψε κάπου ανάμεσα
στα σοκάκια του κόσμου και στης
νιότης το ξεχασμένο πέρασμα.

Τώρα, δίχως τον φόβο του “φαίνεσθε”,
του τέλους και της ανάγκης,
ενδίδει στα κλειστά βλέφαρα της σιωπής,
αγνοώντας το παλιό σπίτι
με τα ξύλινα, σφαλισμένα παράθυρα,
και τις γκρίζες σκιές π’ αδείλιαστα κυματίζουν
σαν φαντάσματα στο βυθό των ονείρων.
Γνωρίζει καλά, πως η πόλη δρασκελά
το κατώφλι της, κάθε βράδυ,
και πως κάποιες ρομαντικές ψυχές
νιώθουν πως απλά κλείδωσε
μες στο έρημο σπίτι την ξάγρυπνη μοναξιά της.