Πέτρος (Πετρής) Ευαγγέλου (μικρή αναφορά)

Ο Πέτρος (Πετρής) Ευαγγέλου είναι λαϊκός ποιητής από ξυλοφάγου. 

Μάριος Διανέλλος (μικρή αανφορά)

Ο Μάριος Διανέλλος γεννήθηκε το 1946 και διαμένει στη Λάρνακα. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και ασχολείται με την ποίηση. 

Γλαύκος Γεωργιάδης (βιογραφικό σημείωμα)

Ο Γλαύκος Γεωργιάδης γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1946.Έζησε στο Λιοπέτρι, στην Ξυλοτύμπου, στη Λάρνακα και στη Λευκωσία.  Το 1960 μετοίκησε στην Αγγλία με την οικογένειά του και επέστρεψε στην Κύπρο το 1980.  Σπούδασε Αναλυτής και Προγραμματιστής Ηλεκτρονικών Υπολογιστών στο Μπέρμιγχαμ.  Ασχολείται συστηματικά με την έρευνα και τη συλλογή ιστορικού και λαογραφικού υλικού, με τη συγγραφή και την ποίηση.

Έργα του: 

- Στο πέρασμα του χρόνου 1800-2010

  

Ωτοστόπ / Καραπάσογλου Χαλίλ

Τη ζωή
βρίσκω μαζεύοντας
ό,τι παρεαπέφτει από τις τσέπες του δρόμου

ακόμα και να παλιώσουν τα μαλλιά μου
τα γένια μου
τα σανδάλια μου

ανοίγω πηγάδια από γράμματα
ύστερα πέφτω
στον δρόμο αφήνω
ό,τι βαραίνει την πλάτη μου

Καραπασάογλου Χαλίλ (μικρή αναφορά)

Γεννήθηκε στην Κύπρο το 1985. Πήρε πτυχίο αγγλικής φιλολογίας και ανθρωπιστικών σπουδών από πανεπιστήμιο στην Αμμόχωστο. Επιμελήθηκε τα περιοδικά Çirkef και Lokmacı, στα οποία δημοσίευσε κείμενα. 

Ποιητικές Συλλογές:  «Έρωτας με καυτερό πιπέρι» (2013).

Έρωτας με Καυτερό Πιπέρι / Καραπάσογλου Χαλίλ

γλυκαίνει η πιπεριά
το ψέμα της παιδικότητας
παρά τις πίκρες
που αλείφονται στη γλώσσα σου

απλώνεται στον ήλιο
μία μία
κρεμασμένη στο σύρμα
η κόκκινη πιπεριά

γίνεται κραγιόν στα χείλη σου

ψωμοτύρι στη γλώσσα μου γίνεται η ιστορία 
του μπαχαριού που υποφέρει
κάθε φορά που σε φιλώ

το διαβάσαμε: https://lalealatli.com/tr/2018/06/karapasaoglou-xalil-erotas-me-kayt/

ΟΛΟΤ : Ποιητική Συλλογή του Γεώργιου Ονησιφόρου

ΑΓΡΥΠΝΙΣ

Τις νύχτες κοιμάσαι με κάλτσες.

Ξαπλώνουν μόνοι τους οι λεπτοί σου αστράγαλοι.

Και κρυώνουν.

Κάτω από τα παπλώματα κοιμάσαι μόνη.

Κανείς δεν τους τιμά με την όραση.

Κανείς δεν τους τιμά με την αφή του. Κανείς δεν τους τιμά.

 Πόσο σε σκέφτουνται απόψε τα πόδια μου…

ΕΞΟΔΟΣ

-Φύγαμε απ’ το Ολότ ψυχή μου

Η ζωή σε καλεί να βγεις έξω απ’ το μαύρο δωμάτιο

Η ζωή σε καλεί να φύγεις μακριά απ’ την εικόνα

-Φύγαμε

Το λευκό του έρου πανί κομματιάστηκε κόκκινο

φύγαμε απ’ το Ολότ ψυχή μου

κι η γλυκιά Δουλτσινέα δεν προβάλλεται

-Φύγαμε           φύγαμε             πια

στα σινεμά της ένδον αθήνας

απ’ το Ολότ ψυχή μου

 Κι η γλυκιά Δουλτσινέα αποστρέφει το βλέμμα της

την Κυριακή του Μάρτη

Κι η γλυκιά Δουλτσινέα χύνει μαύρη σταγόνα στους

πνεύμονες την Κυριακή του Μάρτη

Κι η γλυκιά Δουλτσινέα καίγεται καίγεται

υπέροχα την Κυριακή του Μάρτη

 -Φύγαμε φύγαμε απ’ το Ολότ ψυχή μου

 Και τα παιδιά στον εξώστη χτυπάνε τα χέρια τους

Και τα παιδιά στον εξώστη χτυπάνε τα πόδια τους

Και τα παιδιά στον εξώστη φωνάζουνε «φύγαμε!»

 -Φύγαμε απ’ το Ολότ ψυχή μου.

Ονησιφόρου Γεώργιος (μικρή αναφορά)

Ο Γεώργιος Ονησιφόρου είναι Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, του τμήματος της Ελληνικής Φιλολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Bral School of Acting στην Πολωνία.Γεννήθηκε στην Παραμύθα της Κύπρου το 1987.

Είναι ηθοποιός,έχει σκηνοθετήσει θεατρικά έργα. Ασχολείται παράλληλα και με την ποίηση.  Εξέδωσε το λογοτεχνικό περιοδικό «Ο Φτωχούλης» (σε συνεργασία με τον Αναστάση Χρίστου και τον Luis Delgado) και την ποιητική συλλογή «Ολότ». 

Απονομή των βραβείων του 1ου Ποιητικού Διαγωνισμού των "Φίλων της Λογοτεχνίας και του Πολιτισμού"

 Την 28 Ιανουαρίου 2019, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Λάρνακας πραγματοποιήθηκε η τελετή απονομής των βραβείων Νέου Λογοτέχνη «Ναδίνας Δημητρίου». Η απονομή αφορά στον 1ο Ποιητικό Διαγωνισμού των «Φίλων της Λογοτεχνίας και του Πολιτισμού Λάρνακας»

Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία της η Ποιήτρια Αλεξάνδρα Γαλανού, κόρη της Ναδίνας Δημητρίου. Για το έργο της ποιήτριας μίλησε ο πρόεδρος της Πολιτιστικής Κίνησης Λάρνακας κος Ανδρέας Τιμοθέου. Ακολούθησαν οι βραβεύσεις και οι απαγγελίες των ποιημάτων. 

Οι βραβευθέντες ήταν οι παρακάτω ποιητές:

1ο βραβείο στο ποίημα «Ροπή», της Στέλλας Μιλτιάδου 

2ο βραβείο στο ποίημα «Εις Κύπρον 2017», της Χριστιάνας Καμένου 

Έπαινο στο ποίημα «Λέξεσιν», του Πέτρου Πέτρου 

Έπαινο στο ποίημα «Αφιλόξενο Σκοτάδι», του Παύλου Ανδρέου

Έπαινο στο ποίημα «Η Επαίτις», της Μαρίας Κούβαρου 

Φωτογραφικό υλικό

  

H ΕΔΕΚ τίμησε Ποιητές και Συγγραφείς της Λάρνακας

Σε μια κατάμεστη αίθουσα της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών της Λάρνακας, από φίλους της Λογοτεχνίας και των γραμμάτων,  αλλά κυρίως από φίλους του Κινήματος Σοσιαλιστών της Κύπρου, τιμήθηκαν Κύπριοι Ποιητές και Λογοτέχνες από την πόλη του Ζήνωνα την 29 Ιαν 2019. Η σεμνή και λιτή εκδήλωση ξεκίνησε με καλωσόρισμα από τον πρόεδρο της Νομαρχιακής Επιτροπής της ΕΔΕΚ Λάρνακας και ακολούθησε μικρή ομιλία του προέδρου της ΕΔΕΚ κ Μαρίνου Ζησόπουλου. Με κεντρική ιδέα της εκδήλωσης: ότι οι ποιητές αλλάζουν τον κόσμο και όχι οι πολιτικοί, αφού παρουσιάστηκε πρώτα το βιογραφικό των τιμώμενων και αναγνώστηκαν αποσπάσματα από το έργο τους, απονεμήθηκαν τιμητικές πλακέτες για την επιβράβευση του έργου τους οι παρακάτω Συγγραφείς και Ποιητές. 

α. Γλαύκος Γεωργιάδης (Ποιητής)
β. Μάριος Διανέλλος (Ποιητής)
γ. Πέτρος (Πετρής) Ευαγγέλλου (Λαικός Ποιητής και πεζογράφος από Ξυλοφάγου)
δ. Ανδρέας Ιακωβίδης (από Αθηένου, πεζογράφος και ποιητής)
ε. Μάκης Καλοζώης (Δημοδιδάσκαλος, διηγηματογράφος και ποιητής)
στ. Ρένος Πρέντζας (Ποιητής)
ζ. Φοίβος Νικολαίδης (Συγγραφέας και ποιητής)

Μαρία Παπαστεφάνου (μικρή αναφορά)

Γεννήθηκε στην Λευκωσία το 1986. Σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές γύρω από την κοινωνική και πολιτική φιλοσοφία στο Open University of London. 

Ποιητικές Συλλογές

α. «Όταν η νύχτα πέφτει» (2009)
β. Σε ήχους Jazz (2015
γ.Στη βροχή των αστεριών: …αφιερωμένο σε ένα Αστέρι  (2011)

ΣΕ ΗΧΟΥΣ JAZZ: Ποιητική Συλλογή της Μαρίας Παπαστεφάνου. Εκδόθηκε το 2015

Η σκουριά 

Ήτανε τρύπια τα μαξιλάρια 
Και φύγανε τα όνειρα 
Τρύπιες κι οι καρδιές 

Στον ήλιο διηγήθηκαν τα όνειρα 
Μην βγουν αληθινά 
Διηγήθηκαν και τους έρωτες 

Για αντίκες αντάλλαξαν τα αληθινά 
Προτού σκουριάσουν 
Και τις φωτιές αντάλλαξαν 

Κι έγινε η σκουριά 
Η πιο υποφερτή αλήθεια τους 
Έγινε η ζωή τους

***

Οι γάτοι 

Περπατάς μόνος 
Ανάμεσα στα τσιμεντένια κτήρια 
Την ώρα που βραδιάζει 
Φτάνεις στο τελευταίο στενό 
Πριν το σπίτι της 
Μέχρι που αρχίζει να ψιχαλίζει 
Τότε σε κυριεύει το αίσθημα της φυγής 
Όπως συμβαίνει με όλους τους γάτους 
Πλησιάζουν την αγάπη μέχρι εκεί 
Που δεν απειλείται η ελευθερία τους 
Επειδή έτσι είναι πάντα οι γάτοι 
Συμφεροντολόγοι, απρόβλεπτοι 
Και φοβούνται τη βροχή...


***

Ρίσκο 

Κι όταν αφήνεις κάποιον να φύγει ρισκάρεις 

Να μην τρέξεις τόσο γρήγορα 
Να σκοντάψεις στη διαδρομή 
Να μην τον φτάσεις ποτέ τελικά 
Να μην ακούσει τις φωνές σου 
Χίλια δυο "μπορεί" 
Κι εσύ ρισκάρεις

ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ

Μαρία Παπαστεφάνου

Τον Ήλιο αυτό
Θα αιχμαλωτίσω
Και θα εξορίσω
Ισόβια
Τις βροχές
Για να ναι
Πάντα Καλοκαίρι

Τον Ήλιο αυτό
Πρέπει
Να τον κρατήσουμε
Σ’ ένα γράμμα
Θα κλείσω
Τις αχτίδες του
Για να βρεις
Μέσα εκεί
Τα Καλοκαίρια
Τα ξένα
Που κάθε Αύγουστο
Γυρνούσαν
Στην πατρίδα τους

Κι αν ποτέ
Το γράμμα διαβάσεις
Το Καλοκαίρι
Θα βρεις
Αυτό
Που πάντα
Περίμενες.

Το κέλυφος και το χώμα / Ιάσωνας Σταυράκης

Πάει ο παλιός ο χρόνος.
Μαζί του ψόφησε κι ο απόκρυφος έρωτάς του
για το σκοτάδι.
Πάει κι ο χαμένος χρόνος
που τον έβρισκε γονατιστό
να πελεκάει τις λέξεις και ν’ αναμένει.
Νιώθει πως έρχεται η αλήθεια να τον δικάσει.
Η ασυνείδητη έκρηξη
της εφηβικής έπαρσης
βυθίζεται στα μπουντρούμια του μυαλού
και ξεψυχάει.
Τώρα δεν ξέρει τι να περιμένει.
Η ποίηση δεν είναι κτήμα της φαντασίας,
ούτε το ονειρικό μονοπάτι της σιωπής.
Η ποίηση είναι το κέλυφος του σαλιγκαριού
που απομένει στα χωράφια
σαν τα κόκαλα της ελπίδας
κι ο ποιητής είναι το χώμα
που πλένει με χώμα το κορμί της.

Το άγαλμα / Σταυράκης Ιάσωνας

Κάποτε θα φτιάξω ένα άγαλμα από λέξεις

για όλες εκείνες τις γυναίκες που ανέχτηκαν

να ζουν με ποιητές