Τετάρτη 2 Αυγούστου 2017

Άθως Χατζηματθαίου ( βιογραφικό σημείωμα)

Ο Άθως Χατζηματθαίου γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου το1958.
Είναι απόφοιτος Σχολής δημοσιογραφίας και δημοσίων σχέσεων.
Συνεργάστηκε επί σειράν ετών με διάφορα μέσα μαζικής ενημέρωσης ηλεκτρονικά και έντυπα.
Ασχολείται με την ποίηση, πεζογραφία, παιδική λογοτεχνία, θέατρο, τηλεοπτικό σενάριο και έμμετρο στίχο.
Έχει βραβευτεί σε διάφορους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα.



Εκδοθέντα έργα:

  • Τραγουδήστε παιδιά -παιδικό ποίηση-Λεμεσός 1987
  • Χαμογέλα στον ήλιο- παιδικό-ποίηση- βραβευμένο-Λεμεσός-1996
  • Το χρώμα των αστεριών-παιδικό ποίηση-Λεμεσός-1998
  • Η άλλη όψη της αγάπης-ποίηση-Λεμεσός-1999
  • Το σύμπλεγμα των δύο κύκλων- ποίηση-Λεμεσός- 2000
  • Πίσω από το συρματόπλεγμα- ποίηση- βραβευμένο.- Λεμεσός- 2003
  • Γυάλινος κόσμος- μυθιστόρημα- Λευκωσία - 2002
  • Με πυξίδα την αγάπη- διηγήματα- Λευκωσία-2005
  • Οι καμπάνες της ζωής- νουβέλα-Α, Έκδοση, Λεμεσός 2002-Β, Έκδοση Λευκωσία- 2005
  • Το χαμόγελο της Μαρίας- παιδικό, μικρές ιστορίες- Α, Έκδοση, Λεμεσός 2000. Β, έκδοση, Λευκωσία 2002
  • Ένα παραμύθι κι ένα τραγούδι- παιδικό- Λευκωσία , 2002
  • Δρόμοι διαφυγής-ποίηση- Λεμεσός - 2003
  • Παραμυθάκια και τραγουδάκι για σας παιδάκια- παιδικό-Λευκωσία, 2004
  • Τα παραμύθια της γιαγιάς Σοφίας- παιδικό-Λευκωσία, , 2005
  • Από τα χείλη της γιαγιάς μου- παιδικό-Λευκωσία, , 2006
  • 4 θεατρικά μονόπρακτα - Λεμεσός - 2006
  • Το γλυκό τραγούδι των αγγέλων -νουβέλα-Λευκωσία, 2006
  • Το άλλο μισό του φεγγαριού- μυθιστόρημα-Λευκωσία-- 2007
  • Ιστορίες της Μελίνας με την ξανθή κοτσίδα-παιδικό----Λευκωσία-2008
  • Όταν το γκρίζο σκεπάσει το γαλάζιο- διηγήματα-Λευκωσία- 2008
  • 4 παιδικά βιβλία , σειρά- 2008

Βόλτα στο δάσος
Γιορτή μες τη ζούγκλα
Περιπέτεια στον ωκεανό
Μια μέρα στη φάρμα

  • Ο βιασμός της αθωότητας- μυθιστόρημα- Λευκωσία 2008
  • Ροδοπέταλα στον άνεμο- ποίηση Χάικου- Λεμεσός- 2008
  • Ο μπάρμπα Θωμάς και η Αλεπού- παραμύθι-Λευκωσία- 2009
  • Το άλλο μισό του φεγγαριού- Θεατρικό έργο- Λευκωσία- 2009
  • Η Φιλίτσα με την φουσκωτή κοιλίτσα- -2009---παιδικό-
  • Λες εσύ να είσαι το πεπρωμένο μου -μυθιστόρημα- 2010
  • Γυμνός ήλιος - Μυθιστότημα- υπό έκδοση- Επαινός Πανελλήνιας Ενωσης Λογοτεχνών 2009
  • Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4
  • Ο ονειρεμένος παράδεισος του Αυγερινού –Λεμεσός 2011
  • Ο τραγουδιστής κόκορας και άλλα παραμύθια- Λεμεσός 2011
Εκδοθέντα έργα 2019

ποίηση

  • Έσιει τέρτιν η αγάπη: Ερωτικά δίστιχα στο κυπριακό ιδίωμα
  • Εκείνο το καλοκαίρι
  • Ροζ βελούδο: Σονέτα
  • Στιγμές: Ποίηση
  • Εξέγερση συναισθημάτων: Χαϊκού
Διηγήματα

  • Στη ρωγμή του χρόνου: Διηγήματα



 Διακρίσεις:

  • Ποιητική συλλογή λίμερικ Η Φιλίτσα με τη φουσκωτή κοιλίτσα: Έπαινος, για το 2006, του Κυπριακού Συνδέσμου Παιδικού Νεανικού Βιβλίου. 
  • Ποιητική συλλογή Χαλάλι σου, γλυκιά πατρίδα: Α΄ Έπαινος για το 2009, στον Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Δήμου Αρκαδίου, Κρήτη. 
  • Ποιητική Σύνθεση χάικου Ιχνηλασία ονείρων: Έπαινος για το 2009, στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης των Φίλων των Επτανήσων - Δήμος Χαλανδρίου, Αθήνα.. Γ΄ Βραβείο ποίησης, για το 2009, από τον Ελληνικό Πνευματικό Όμιλο Κυπρίων Ελλάδος 
  • Μυθιστόρημα Γυμνός ήλιος: Έπαινος, για το 2009, στον Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμός της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. 
  • Θεατρικό Μπουρδουκλώματα: Α΄ Βραβείο θεατρικού μονόπρακτου στα «Σικελιανά 2010» . 
  • Διήγημα «Η ξύλινη κούπα»: Α΄ Βραβείο διηγήματος, για το 2010, στον Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Ένωσης Τεχνών, Πολιτισμού, Επιστημών Κερατσινίου Αττικής, 
  • Διήγημα «Η μεγάλη αγάπη»: Α΄ βραβείο διηγήματος, για το 2010, από το Καφενείο των ιδεών, Σαλαμίνα, Πανελλήνιο Συμπόσιο Ποίησης και Πεζογραφίας. 
  • Μυθιστόρημα Μυστικός Έρωτας: Β΄ Βραβείο, για το 2010, στον Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. 
  • Ποιητική συλλογή χάικου Ανήσυχα βήματα: Β΄ βραβείο ποίησης στα «Σικελιανά 2010» 

Χωρίς μονταζ (απόσπασμα) / Άθως Χατζηματθαίου



  1.Ματάκια γλυκά
ουράνιων χρωμάτων
χρυσές ανταύγιες


2. M'ενα σου βλέμμα

στης ψυχής το παρτέρι
άνθισαν κρίνα.



3. Σμίγουν τα κορμιά
στις κραυγές των πόθων
υποταγμένα. 



4. Στο γυμνό σώμα, 
το χάδι των χειλιών σου,
γλυκό βάλσαμο.




5. Τα όνειρά μου
Χαράζω στο βλέμμα σου.
Άγριο κύμα.



6. Στο άγγιγμά σου
βροχή συναισθημάτων 
με κατακλίζουν.



7.Το ταξίδι μου 
στις ράγες των ματιών σου 
γλυκό τραγούδι

 8 Τα χειλάκια σου
μυρωμένα γιασεμιά
που με μεθάνε.





9. Ζωγραφιά εξωτική
Στον καμβά της καρδιάς μου
Η μορφή σου-



1ο Τα δυο μάτια σου
Γλυκό χάδι τ’ ουρανού
Στο πρόσωπο σου 



11. Ξυπνά το κύμα
ξεψυχά ο έρωτας 
στην καυτή άμμο



12. Βρέχει ενοχές 
ο ουρανός της ψυχής
πάρε ομπρέλα.


Το χάδι σου / Άθως Χατζηματθαίου


Το χάδι σου

Σαν δροσιά της βροχής
Στο στεγνό χώμα
Που βουλιάζει στο λήθαργο
Το χάδι σου
Και γαληνεύει
Και ηρεμεί.

Σαν γλυκιά μελωδία
Που εισχωρεί σαν αίμα στις φλέβες
Που καίγονται
Και παραληρούν
Απ' το πόθο
Απ΄ το πάθος.

Σαν λάγνα μουσική
Που προκαλεί
Σ' ερωτικό χoρό
Τα δυο κορμιά
Που αδημονούν απροκάλυπτα
Να σμίξουν
Ανοίγοντας φτερά
Για ταξίδια ηδονικά.

Σαν ανάλαφρο αγέρι
Καταλαγιάζει την τρικυμία
Των αισθήσεων που παλεύουν
Καθώς το άγριο κύμα του πάθους
Κτυπιέται
Στη σάρκα που καίγεται.

[Έλα και δώσε μου ζωή..] / Άθως Χατζηματθαίου

Έλα και δώσε μου ζωή
Με να φιλί σου
Μίλησε στο σώμα μου που
Μαραμένο προσμένει
Να ζωντανέψει στην αγκαλιά σου
Όχι με λόγια
Με την αφή των ακροδαχτύλων
Η ψυχή αφουγκράζεται τα λόγια που τα χάδια ψιθυρίζουν
Κι ανθίζει στων χειλιών το ηδονικό άγγιγμα..,

Το χάδι σου / Άθως Χατζηματθαίου





Σαν δροσιά της βροχής

Στο στεγνό χώμα

Που βουλιάζει στο λήθαργο

Το χάδι σου

Και γαληνεύει

Και ηρεμεί.



Σαν  γλυκιά μελωδία

Που εισχωρεί σαν αίμα στις φλέβες

Που καίγονται

Και παραληρούν

Απ' το πόθο

Απ΄ το πάθος. 



Σαν λάγνα μουσική

Που προκαλεί

Σ' ερωτικό χoρό

Τα δυο κορμιά

Που αδημονούν απροκάλυπτα

Να σμίξουν

Ανοίγοντας φτερά

Για  ταξίδια ηδονικά.

Σαν ανάλαφρο αγέρι

Καταλαγιάζει  την τρικυμία  

Των  αισθήσεων που παλεύουν

Καθώς το  άγριο κύμα του πάθους

Κτυπιέται

Στη σάρκα που καίγεται.

Τώρα / Άθως Χατζηματθαίου



Τώρα που οι αλυσίδες
σφίγγουν τα δικά σου χέρια
μιλάς συνέχεια
για αξιοπρέπεια.

΄Οταν όμως
εσύ κρατούσες
το μαστίγιο στο χέρι.

Η λέξη αυτή
σου ήταν εντελώς άγνωστη.

Στου πόθου την ακρογιάλια / Άθως Χατζηματθαίου



Μια βραδιά θα ταξιδέψω
σε μι΄ ανάσα του φιλιού σου
τα όνειρα μου να γυρέψω
στα σοκάκια του κορμιού σου. 


Με το φεγγάρι αγκαλιά
θα σιγοτραγουδήσω
Στου πόθου την ακρογιαλιά
και θα γλυκομεθύσω .


Στον Όλυμπο με τους θεούς
με μαγεμένες λύρες
Να ανταμώσω τη ζωή
που μια βραδιά μου πήρες. 


Στ΄ ανθισμένα σου τα στήθια
στην τρικυμισμένη σάρκα
την χαμένη ψάχνω αλήθεια
ναυαγός σε τρύπια βάρκα .

Φυλλίδα / Άθως Χατζηματθαίου


1.

Φυλλίδα,
πανέμορφη πριγκίπισσα.
Στου Δημοφώντα τη φυγή μαράζωσες
και σαν ένα άνυδρο λουλούδι
το γκριζωπό της θλίψης πέπλο φόρεσες.

Δεν άντεξε η αδύναμη καρδιά σου τόσο πόνο!
Ο έρωτάς σου για τον όμορφο νιο
μαχαίρι στα σωθικά σου καρφωμένο
κι εσύ φεγγάρι σε ματωμένο ουρανό
άψυχο σώμα που κείτεται νεκρό
στην παγερή του Άδη αγκαλιά.

Κι ίδιοι οι θεοί έκλαψαν
για τον άδικο χαμό σου.
Κι η περισσή αγάπη τους
σ’ άρπαξε απ’ του Άδη
τα κατασκότεινα μπουντρούμια
και σ’ έφερε ξανά στο φως.



Δεν σου ταίριαζε, αλήθεια, τέτοιο τέλος
το χώμα το κορμί σου να σκεπάσει.
Γι’ αυτό και σ’ έκαναν αμυγδαλιά,
το δέντρο της ελπίδας.

Κι όταν ο Δημοφώντας μετανιωμένος
γύρισε στη θράκη γεμάτος τύψεις,
σε βρήκε δέντρο πια εκεί, με τα κλαδιά γυμνά
απ’ των ανέμων την οργή.
Αποζητώντας τη συγχώρεση,
σ’ αγκάλιασε με μάτια δακρυσμένα
κι η αγάπη του σου έδωσε ζωή
και τα γυμνά κλαδιά σου γιόμισαν μπουμπούκια
που άνθισαν στο γλυκό της το χαμόγελο.
Λευκά και ροζ πανέμορφα λουλούδια ξεπήδησαν ευθύς,
δίνοντας χρώμα και ζωή στην ύπαρξή σου.

Μήνυμα ότι κι ο ίδιος ακόμη ο θάνατος
που όλοι υποτάσσονται στις προσταγές του
δεν έχει τέτοια δύναμη,
για να μπορέσει να νικήσει την αγάπη.

Από την ποιητική συλλογή «Μύθοι και ήθη».

Ά βραβείο στον πανελλήνιο λογοτεχνικό διαγωνισμό της Σαλαμίνας.


Για την Πανσέληνο / Άθως Χατζηματθαίου


 
 

1.

Αγκάλιασε με

Πανσέληνος απόψε

Νύκτα ονείρων

 

2.

Μ' ένα σου φιλί

Σε φωτεινούς δρόμους

Ταξίδεψε με

 

3.

Μ' ένα σου χάδι

Κάνε το σώμα μου

Να τραγουδήσει

[Σγοιαν του φεγγαρκού] / Αθως Χατζηματθαίου

Σγοιαν του φεγγαρκού
την λάμψην εν το δειν σου μαυρομάτα
εν το φως που γλυκοφέγγει
μέσα στης καρκιάς την στράτα.

XAMENEΣ ΑΓΑΠΕΣ / ΑΘΩΣ ΧΑΤΖΗΜΑΤΘΑΙΟΥ




Η αμυγδαλιά άνθισε στο μικρό κήπο
Κι όλα άλλαξαν
Όλα πήραν ένα χρώμα γιορτινό 
Δυο σπουργίτια παιχνιδίζουν στα κλαδιά της
Μια μέλισσα χοροπηδά γύρω απ’ τα μπουμπούκια της
Μια πεταλούδα φτερουγίζει στα άσπρα και ροζ της χαμόγελα
Οι χαμένες αγάπες
Ξαναζούν στα βελούδινα άνθη
Φέρνοντας στη μνήμη
Χαμόγελα και πίκρες
Τραγούδια και θρήνους
Κι μαργαρίτα όπου να’ ναι θα ξεμυτίσει
Φορώντας το χρυσάφι της χαμόγελο
Κι η μικρή καρδιά που ξαγρυπνά στο σεντόνι του έρωτα
Θα τρέξει στον κήπο
Το γυμνό της στήθος θα πάλλεται περίεργα
Καθώς μαδάει ένα- ένα τα πέταλα της
Για να μάθει το μυστικό που κρύβει στο χαμόγελο τους
Πόσα όνειρα ζουν στη σιωπή του χειμώνα
Ποσά όνειρα ξεψυχούν στη παγερή του ανάσα
Οι χαμένες αγάπες
Μετρούν το χρόνο μας με χαμόγελο
Πικρό θλιμμένο χαμόγελο
Μιας επαναστατημένης νιότης.

Όνειρο / Αθως Χατζηματθαίου


Πάνω στην πέτρα
πήρε ανάσα ο σπόρος
που γλίστρησε απ 'τη χούφτα του γεωργού
τρύπωσε σε μια μικρή σχισμάδα
και γλύτωσε έτσι απ' το ράμφος
του μικρού σπουργίτι
κι απ 'τη δαγκάνα του μύρμηγκα
Κι η βραδινή βροχή που έπεσε άφθονη
ζωντάνεψε το όνειρο του
που φάνταζε για μια στιγμή νεκρό
κι έτσι η ψυχρή άγονη σχισμάδα
έγινε κήπος και εκεί ρίζωσε και πέταξε βλαστάρι
κι έγινε λουλουδάκι κι άνθισε
στου ήλιου το χαμόγελο.

[Τα δύο σου χείλη] / Αθως Χατζηματθαίου

Τα δύο σου χείλη

ηλιαχτίδες χρυσές 
τις κρύες νύχτες


Τρίτη 1 Αυγούστου 2017

Χρίστος Ρ. Τσιαήλης (βιογραφικό σημείωμα)

Ο συγγραφέας Χρίστος Ρ. Τσιαήλης γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1974. Καθηγητής Αγγλικών, ανάμεσα σε άλλες δραστηριότητες είναι ενεργός αθλητής τριάθλου.
Ποιήματα και πεζογραφήματά του στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα έχουν εμφανιστεί σε συλλογές, λογοτεχνικά περιοδικά, και σε ανθολογίες μετά από διακρίσεις σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. ‘Το Φρούτο’ είναι το πιο πρόσφατό του διήγημα και διακρίθηκε στον διαγωνισμό ‘Φαντασμαγορία 2017’ και εμφανίζεται στην ανθολογία ‘Το Έπος Του Φανταστικού’ από το I-Write.
Έχει εκδώσει μία συλλογή με πεζογραφήματα (Throwing Dice on a Chessboard, 2010) και μια ποιητική συλλογή (The Green Divorce, 2012), και τα δύο με τον εκδοτικό οίκο Authorhouse. Τον Απρίλιο του 2016 με τις εκδόσεις Αρμίδα έχει εκδόσει το Klotho Surfaces, το πρώτο μυθιστόρημα από την Τριλογία Επιστημονικής Φαντασίας – The Omniconstants Trilogy. Το τελευταίο του βιβλίο, ‘Το Ψωμί’, 2017 με τον εκδοτικό οίκο Γκοβόστης αποτελεί μια σπονδυλωτή συλλογή διηγημάτων.

Δευτέρα 31 Ιουλίου 2017

Τα Νέου Τύπου Εκμαγεία / Τσιαήλης Ρ. Χρίστος


Έπειτα έφτιαξαν οι άνθρωποι τα νέου τύπου εκμαγεία.
Άφησαν πίσω τα αγάλματα, ξέχασαν τα αγγεία.
Μα αυτό το ‘έπειτα’
-μου λες- δεν το κατανοείς,
γιατί έπεται της συγκατάβασης τεράστια εποχή,
κι είναι επαίτειο μίας αρχαίας Χιλιετηρίας
που τέλειωσε άδοξα, ασκαρδαμυχτί,
την ψάχνουμε στους βυθούς μες τα αρχαία εκμαγεία
και πίσω από τους τοίχους των σπηλαίων,
ακόμη και στη φρασεολαγνεία των φιλοσόφων της δυστοπίας
-για να προσέξουμε μην ξανακάνουμε το λάθος-

Έπειτα έφτιαξαν οι άνθρωποι τα νέου τύπου εκμαγεία
[ναι, σε αγνοώ,
και δεν με νοιάζει αν το ‘έπειτα’ δεν το αποδεχτείς
κι αν τη Χιλιετία εκείνη ξεχάσεις]
κι έχυσαν μέσα τα μίγματα.
Κι έχυσαν μέσα το αίμα και τα βλαστοκύτταρα
και διόρθωσαν τον άνθρωπο που έμοιαζε ατελής
-κατά τη νέα προσέγγιση-
και έφτιαξαν άκρα δυνατά
και έφτιαξαν καρδιές και συκώτια γερά
για τους νέους αθλητές και τα επίμονα ρεκόρ
των προγόνων που πια δεν άξιζαν
και έφτιαξαν ξανθά μαλλιά και γαλάζια μάτια.

Κι έχυσαν μέσα τα μπάζα και τα σπασμένα πεζοδρόμια
και μισοχαλασμένα μνημεία και ναούς
και άστεγους, επαίτες και αλλοδαπούς
κι έφτιαξαν τις νέες πόλεις για τις καινούριες κοινωνίες
με ραφιναρισμένα τετράγωνα κτίρια
και τετράγωνους δρόμους
και ομοιοτέλευτα πάρκα
για να’ναι  σίγουρα λυσιτελές στο νέο χάρτη το κάθε σημείο.

Έξω απ’ το εργαστήρι δεν στεκόντουσαν οι επιστήμονες,
δεν συζητούσαν οι γιατροί κι οι πολεοδόμοι,
μον’ ήτανε ο Διαφορικός Ζογκλέρ
και έκλαιγε καθήμενος σταυροπόδι,
κι ο Μέλανας Φιλόσοφος έξυζε το κεφάλι.

Κι έπειτα έριξαν μέσα στα εκμαγεία τα καμένα δάση κι άπλετο άνθρακα
κι έφτιαξαν διαμάντια τεράστια για να στολίζονται
και να διαπραγματεύονται το ακριβό μίγμα.

Κι αφού τέλος έφτιαξαν το ένα, τεράστιο εκμαγείο
έλειωσαν μέσα τον ήλιο που έσβηνε
και φτιάξανε ένα αστέρι που έλαμψε επαρκώς,
μα δεν υπολογίσανε
του νέου πλανήτη το εκμαγείο πώς θα το φτιάξουνε,
με το καλούπι της Γης που πεθαίνει
και με ποιο πολύτιμο μίγμα να το γεμίσουνε
για να γυρνάνε τα γρανάζια αιώνια
ακόμα και προσωρινά πού θα σταθούνε να το χύσουνε
δεν σκεφτήκανε
κι ούτε σε ποια εποχή το καλούπι να σπάσουν
για να αρχίσει ο Χρόνος να τρέχει ξανά,
κι ο Μέλανας Φιλόσοφος έξυνε το κεφάλι,
-ίσως για τελευταία φορά-


© Χρίστος Ρ. Τσιαήλης