Κόρη πανώρια ξάπλωσε
σ ήσυχο ακρογιάλι
σαν κόρη που πρωτόγυρε
σ ερωτική αγκάλη
Γύρω γύρω μαζεύονται
χωριά μας σκλαβωμένα
και μοιρολόι αρχινούν
με λόγια πονεμένα
Σε κούρσεψαν Κερύνεια μου
βάρβαροι και φονιάδες
σαν τις δικές σου δεν είδαν
τις τόσες ομορφάδες
Να σε τουρκέψουν προσπαθούν
ν αλλάξουν τη φωνή σου
μα η γλώσσα σου Ελληνική
και το φωνάζει η γη σου
Το χώμα που ποτίστηκε
με αίμα των δικών σου
χαλάλι δεν το κάνουμε
Κερύνεια στον εχθρό σου
Ο θρήνος γέλιο θα γενεί
σαν θάρθουν τα παιδιά σου
θριαμβευτές , περήφανοι
ξανα στην αγκαλιά σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου