Πούλλος Ανδρέας του Χρίστου: ...θα μπορούσε να χαμογελά σα φεγγάρι στη σκοτεινιά μας.

 

                                           GLORIA MUNDI

Πόσον εύκολα φεύγει ,πόσο γρήγορα μας εγκαταλείπει,

αφήνοντας μας μια στυφή γεύση στα χείλη!

Δεν προφταίνεις να την ακουμπήσεις , δεν προλαβαίνεις να τη

χαρείς και σου φεύγει μέσ’ από τα χέρια σαν ένα ξαφνιασμένο

περιστέρι.

 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ‘’ GLORIA MUNDI ‘’

ΕΚΔΟΣΗ 2009

**

                       ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ

Νάφηνες  τουλάχιστον τα σημάδια σου!

Να ξέρουμε τι δρόμο να πάρουμε

να σε συναντήσουμε!

Βιάστηκες όλα να τα διαγράψεις

σε μια δρασκελιά!

Δεν σκέφτηκες που τα πόδια μας

μάθαν  με πιο βολικούς ρυθμούς

μπερδεύονται με τόσο γρήγορο

βηματισμό

Δεν είχαμε και την πρόνοια

να μαζεύουμε τα σπυριά των λόγων σου

νάχουμε με τι να σπέρνουμε

την ερημιά της καρδιάς μας

Δεν αποθησαυρίζαμε τις σταγόνες

των τραγουδιών σου να πέσεις

παρήγορη βροχή

να γλυκάνεις την ανομβρία που μας μαστίζει

μια σταράτη κουβέντα θάξιζε

μια ολάκερη περιουσία

ένας στρογγύλος λόγος θάταν ένας πρασινισμένος

κάμπος στη ψυχή μας

ένας ακέριος στοχασμός θα μπορούσε

να σταυρώνει το μαξιλάρι τις  νύκτες μας

θα μπορούσε να χαμογελά σα φεγγάρι

στη σκοτεινιά μας.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΄΄ ΝΕΚΡΟΛΟΓΟΙ ‘’ ΕΚΔΟΣΗ 1983