Σε λίγο… / Αθως Χατζηματθαιου

Σε λίγο θα’ ρθεις
σαν κύμα αφρισμένο
να με τυλίξεις
στης ανάσας σου τη μαγεμένη αύρα,
η άδεια καρδιά μου να πλημμυρίσει
μελωδίες πόθων
που πάγωσαν
στης ψυχής τις χορδές με τη φυγή σου.
Σε λίγο θα’ ρθεις
κι παγωμένος άνεμος
που μαστιγώνει το σώμα
θα γίνει και πάλι
απαλό αεράκι
και στο χάδι του
θ΄ ανθίσουν οι αισθήσεις
που τις νάρκωσε
το τελευταίο σου φιλί.
Σε λίγο θα’ ρθεις
και της βροχής οι στεναγμοί
που λεηλατούν τα στήθη θα κοπάσουν
η βαριά πλάκα που φυλακίζει το χαμόγελο της ανάσας
θα γκρεμιστεί σ΄ ένα μόνο βλέμμα σου.