Ανδρέας Τίφας : Τρία (3) ποιήματα

Ρυθμός και Αντιρυθμός

Τα ανεμούρια γυρίζουν,

Έτσι είναι η ρύθμισή των…

Είναι η δουλειά τους να γυρίζουν

Να παράγουν ενέργεια.

Ο άνθρωπος δεν κινείται,

Κινείται χωρίς να κινείται…

Κινείται από ένστικτο,

όχι από λογική

από αίσθηση, όχι από λογική.

Κι όμως τα ανεμούρια,

γυρίζουν από ρυθμό…

κινούνται με τον δικό τους

 ρυθμό και αντιρυθμό.

Ο άνθρωπος όμως,

που δίνει ο ίδιος τον ρυθμό και τον αντιρυθμό του

Έχει αποσυντονιστεί,

Έχει απορυθμιστεί.

Κλειστό  παράθυρο

Όλα τα παράθυρα είναι ανοικτά,

Μα ένα είναι κλειστό.

Κάθε πράξη έχει την αντίπραξή της

Κάθε σωστό, έχει και λάθος.

Την δουλειά πολλοί μίσησαν

Την θέση ουδείς.

Την τριανταφυλλιά κάνεις δεν τη ποτίζει,

Όταν βγάλει τα ρόδα της ο καθένας την μυρίζει.

Ο άνθρωπος μόνο σκέφτεται

δεν πράττει,

ο άνθρωπος πράττει

χωρίς να σκέφτεται.

Μια πράξη δεν συνάδει

πάντα με την σκέψη,

Μια πράξη δεν επακολουθεί

πάντα την βούληση.

Μα το παράθυρο παραμένει κλειστό!

Πότε θα ανοίξει το κλειστό παράθυρο;

Η φυγή

Δυστυχώς πρέπει να φύγουμε

Δεν μπορούμε να μείνουμε

Η μεγάλη παραμονή …έχει δυσκολίες

Ο άνθρωπος πρέπει να τρέξει,

Χρειάζεται να καλύψει αποστάσεις.

Κάποια πράγματα δε θα τα ικανοποιήσει…

Δυστυχώς κάποτε πρέπει να φύγουμε..

Φθάνει η ώρα της αποχώρησης.