Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2016

Περπατώντας πάνω σ΄ ένα στίχο του Ποιητή Κώστα Μόντη

 ………..είναι δύσκολο να πιστέψω
πως μας τους έφερε η αγαπημένη θάλασσα της Κερύνειας.
Κώστας Μόντης

Τώρα λοιπόν σ΄ ένα μικρό παραλιακό καφενείο
Της λεύτερης,
Ότι έχει απομείνει στη λεύτερη πλευρά της καρδιάς μου,
Λάβρος ο ήλιος με καίει κατάσαρκα κι ένας κόμπος με δένει
Τώρα που τον βλέπω να κυλά
Στο χωμάτινο δρόμο της προσφυγιάς μου
Πώς να μη ρωτήσω Πενταδάκτυλε.
Σίγουρα τόσο ψηλός που είσαι .
Θα τα είδες όλα.


Αλήθεια η θάλασσα ήταν γαλήνια;
Αλήθεια ο άνεμος πρίμος;
Αλήθεια ορθώθηκαν φάλαγγες;
Αλήθεια πολέμησαν;
Αλήθεια μας πρόδωσαν ή προδοθήκαμε μόνοι μας;
Αλήθεια αφήκαμε τη Κερήνεια μόνη της
Την Αμμόχωστο δεμένη στους κορμούς των πορτοκαλιών της
Τη Μόρφου;
Το Βαρώσι Μάνα
το Βαρώσι πως το αφήκαμε;
Δεν το κατάλαβα όσα χρόνια κι αν …….
Πίστεψε λοιπόν ποιητή
Δεν τους έφερε η αγαπημένη σου θάλασσα
Τους καλούσαμε από το παρελθόν
Κι ήρθαν σαν φαντάσματα στο μέλλον μας.

Και τώρα (ανοίγω επιμελώς τα βιβλία των ισταμένων ιστορικών)
Τώρα
επαίτες της ιστορίες
Σιγοκλαίμε ως έλληνες πάνω στα μάρμαρα
Των λησμονημένων.
Μεγα Αλέξανδροι δεν υπάρχουν
Τον γόρδιο δεσμό μόνοι μας θα λύσουμε

Οι αγνοούμενοι τραγουδούνε τον ύμνο.
Ας μην τους προδώσουμε σήμερα. 

ΣΤΟΧΑΣΤΡΑ

 Ανδρέας Μαλόρης 
Τέλος πάντων θέλαμε να επιβιώσουμε
Και τα δάκτυλα της γης
Κρατούσαν το σφυγμό μας.
Κι’ ο κόσμος στα μπαλκόνια
Χειροκροτούσε
Χωρίς να ξέρει το γιατί.
Μπροστά η γη μας έμπαινε
Σε νέο κτηματολόγιο.
Καιγόμασταν
Ψιθυρίζοντας
Μικρές, μικρές συλλαβές.

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2016

« Άγνωστα στοιχεία για το ναό του Αγίου Λαζάρου επί βενετοκρτατίας (16ος αι.)»


Η Πολιτιστική Κίνηση «Φίλοι της Λογοτεχνίας και του Πολιτισμού» και η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Λάρνακας
σας προσκαλούν σε διάλεξη με θέμα: « Άγνωστα στοιχεία για το ναό του Αγίου Λαζάρου επί βενετοκρτατίας (16ος αι.)»
από τη Δρα Νάσα Παταπίου, ποιήτρια, ιστορικό-ερευνήτρια στο Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών την Παρασκευή 4 Μαρτίου 2016 και ώρα 7:00 μ.μ. στην αίθουσα της Στέγης (Πλατεία Βασιλέως Παύλου).Στην εκδήλωση θα απευθύνει χαιρετισμό ο Δρ Κώστας Κατσώνης, Πρόεδρος της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Λάρνακας.
Την εκδήλωση συντονίζει ο Αντρέας Τιμοθέου.

ΛΑΘΕΨΑ Πανάγου Μαρούλλα


Κι αν κλαίω που να ξέρεις 
κι αν είναι η καρδούλα μου βαριά 
στο δάκρυ μου το γέλιο πως να φέρεις 
που μου χεις φαρμακώσει την καρδιά.
Δεν είσουνα αυτός που νόμισα πως είδα
φταίει ο μύθος όπου έπλασα για σένα
σε πήρα για σωσίβιο στην καταιγίδα
μα δεν ήσουν κι ας το πίστεψα. Για μένα

ΠΗΓΕΣ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ

του Γιώργου Χριστοδουλίδη 
Υπάρχει μια εκκρεμότητα
που αν δεν την πω δεν θα ησυχάσω.
Κάποιος με παρακολουθεί την ώρα που γράφω.
Ένας αγροίκος
τον ακούω να κόβει τα νύχια του
να ξύνεται να χασμουριέται
μετά να σηκώνεται να σπάει αβγά
να κάνει ομελέτα
ύστερα να ανάβει την τηλεόραση
να ρουφά την ημερήσια φρικαλεότητα
μετά να παθιάζεται μ’ ένα ντέρμπι
να στυλώνει το τεράστιο πούρο του
να στέλλει δαχτυλίδια καπνού
στο γκρίζο ταβάνι του
που καταρρέει αδιάκοπα.
Δεν με ενδιαφέρει καθόλου η ποίηση
μου λέει, σκίζοντας όλα τα πρωτόκολλα
κατ’ ακρίβειαν την έχω εντελώς γραμμένη
και χασκογελά.
Νομίζει ότι έτσι θα με τσαντίσει
ή θα με κάνει να ασχοληθώ
με κάτι πιο προσοδοφόρο.
Ας πιούμε ένα ποτήρι κρασί, του απαντώ
κερασμένο από μένα
πάλι μου έδωσες
το καλύτερο ποίημα.

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2016

Η βαθύτερη γνώση του Γλαύκου Αλιθέρση



Μου μάθανε τα μάτια σου, κι έχω αγαπήσει 
το φέγγος της αυγής, την πορφυρένια δύση. 

Το ψέλλισμά σου, των πουλιών τα θεία τραγούδια, 
το χαμογέλιο σου ό, τι εκφράζουν τα λουλούδια. 

Τα χέρια σου, πλεμένα στο λαιμό μου γύρου, 
μου φανερώσανε την έννοια του απείρου. 

Και τα τσεβδά λογάκια σου μου μάθαν, φως μου, 
την αρμονία, αγάπη και σοφία του κόσμου. 


Απλή προσφορά, 1929 

Ο ποιητής Γλαύκος Αλιθέρσης και η νέα Αλεξανδρινή Εποχή*

Παναγιώτης Καρματζός *



*Ο Παναγιώτης Καρματζός, από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, είναι φιλόλογος  και συγγραφέας, με πλούσια δράση στα Γράμματα και στις Τέχνες, τόσο στον Αιγυπτιακό, όσο και στον Ελλαδικό χώρο.


Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2016

Δύο νέες παραγωγές Casting και Η τάξη μας από τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου



Casting του Αλεξάντρ Γκάλιν


Μετά την πτώση του Σοσιαλισμού στην εμβληματική πόλη Κούρσκ, δυο Ιάπωνες ανακοινώνουν ένα κάστινγκ για νεαρές ρωσίδες για τα νυκτερινά τους κέντρα στη Σιγκαπούρη. Ένα λάθος στην μικρή αγγελία που δεν προσδιορίζει ότι οι νεαρές κοπέλες πρέπει να είναι ανύπαντρες δημιουργεί συρροή εκατοντάδων ανέργων γυναικών.
Το κάστινγκ θα λάβει χώρα στο κινηματογράφο, που έχουν μπει έξι γυναίκες: τρεις παντρεμένες, δυο ανύπαντρες νεαρές, που δουλεύουν σαν πόρνες σε άλλη πόλη και η μητέρα των δύο νεαρών η οποία είναι πλανόδια πωλήτρια αρωματισμένης βότκας. Οι Ιάπωνες, για να κάνουν δεκτές τις παντρεμένες κυρίες πρέπει να έχουν γραπτή έγκριση από τους συζύγους τους. Στο κάστινγκ εμφανίζονται και οι σύζυγοι που δημιουργούν και το πρόβλημα.
Μια μακάβρια μαύρη κωμωδία για το τράφικινγκ γυναικών. Ένα μπλέξιμο προσώπων κάτι ανάμεσα σε Τσέχωφ και Τενεσί Ουίλιαμς.

Παραστάσεις

Λευκωσία
Θέατρο Αποθήκες ΘΟΚ (πρώην Νέα Σκηνή)
Επίσημη πρώτη:
Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου
κάθε Τετάρτη & Πέμπτη

Λάρνακα
Δημοτικό Θέατρο
Τρίτη 8 Μαρτίου

Λεμεσός
Θέατρο Ριάλτο
Τρίτη 22 Μαρτίου

Ελ. Αμμόχωστος
Δημοτικό Θέατρο Σωτήρας
Τρίτη 19 Απριλίου

Όλες οι παραστάσεις αρχίζουν στις 8.30μ.μ.
Δεν επιτρέπεται η είσοδος σε άτομα κάτω των 15 ετών

Οι παραστάσεις στις 10 Μαρτίου και 6 Απριλίου στη Λευκωσία και στις 22 Μαρτίου στη Λεμεσό θα είναι με αγγλικούς και τουρκικούς υπέρτιτλους.

Μετάφραση/Σκηνοθεσία: Ανδρέας Πάντζης
Σκηνικά/Κοστούμια: Στέφανος Αθηαινίτης
Μουσική/Μουσική Διδασκαλία: Βάσος Αργυρίδης
Χορογραφία/Κίνηση: Κάλια Μαλιαλή
Σχεδιασμός Φωτισμών: Σταύρος Ευλαμπίου
Ακουστικός Σχεδιασμός: Στράτος Σταμάτης
Video Art: Χριστοφής Νικολάου

Ερμηνεύουν (με αλφαβητική σειρά):
Ειρήνη Ανδρονίκου, Νέδη Αντωνιάδη, Ανδρέας Βασιλείου,
Κρίστοφερ Γκρέκο, Κώστας Καζάκας, Δέσποινα Κυριακού,
Ειρήνη Κωνσταντίνου, Λουκάς Λουκά, Μαρία Μιχαήλ,
Γιώργος Παναγιώτου, Αννίτα Σαντοριναίου

Η τάξη μας του Ταντέους Σλομποτζιάνεκ


Μερικές φορές, οι άνθρωποι αντιδρούμε ανεξέλεγκτα. Μερικές φορές και οι καλοί κάνουν κακό. Πολύ κακό. Όλοι ξέρουμε πως στα στρατόπεδα συγκέντρωσης εξοντώθηκαν εκατομμύρια άνθρωποι. Τι θα λέγατε εάν μαθαίνατε πως στη διπλανή σας πόλη, οι μισοί κάτοικοι σκότωσαν ξαφνικά τους άλλους μισούς; 
«Η τάξη μας», είναι ένα έργο για τα γεγονότα της πόλης Jedwabne στην Πολωνία, όταν κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και υπό γερμανική κατοχή, οι Καθολικοί Πολωνοί κάτοικοι σκότωσαν τους Εβραίους Πολωνούς συντοπίτες τους. Ήρωές του, 10 συμμαθητές, των οποίων τις ζωές παρακολουθούμε πριν και κυρίως μετά τα τρομερά εκείνα γεγονότα που άλλαξαν για πάντα τις ζωές τους. Ένα έργο για τις παράδοξες ανθρώπινες αντιδράσεις υπό καθεστώς πίεσης. Για τις απότομες εκείνες κινήσεις μας, που τρομάζουν κι εμάς τους ίδιους.


Παραστάσεις

Λευκωσία
Θέατρο ΘΟΚ
Νέα Σκηνή
Επίσημη πρώτη:
Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου
κάθε Πέμπτη, Παρασκευή & Σάββατο

Ελ. Άμμοχωστος
Δημοτικό Θέατρο Σωτήρας
Τρίτη 29 Μαρτίου

Λάρνακα
Δημοτικό Θέατρο Λάρνακας
Τετάρτη 30 Μαρτίου

Πάφος
Αίθουσα τελετών Λυκείου Α΄ Εθνάρχη Μακαρίου Γ
Τετάρτη 6 Απριλίου

Λεμεσός
Θέατρο Ριάλτο
Τρίτη 12 Απριλίου

Όλες οι παραστάσεις αρχίζουν στις 8.30μ.μ.
Δεν επιτρέπεται η είσοδος σε άτομα κάτω των 15 ετών

Οι παραστάσεις στις 26 Μαρτίου και 15 Απριλίου στη Λευκωσία και στις 12 Απριλίου στη Λεμεσό θα είναι με αγγλικούς και τουρκικούς υπέρτιτλους.

Μετάφραση: Έρι Κύργια
Διασκευή/Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός
Σκηνικά/Κοστούμια: Γιώργος Γιάννου
Μουσική/Σχεδιασμός Ήχου: Λευτέρης Μουμτζής
Κίνηση/Βοηθός Σκηνοθέτις: Αλεξία Μπεζίκη
Σχεδιασμός Φωτισμών: Σταύρος Τάρταρης
Ακουστικός Σχεδιασμός: Γιώργος Χριστοφή

Ερμηνεύουν (με αλφαβητική σειρά):
Γιώργος Αναγιωτός, Δέσποινα Γιαννοπούλου, Ανδρέας Κούτσουμπας,
Παναγιώτης Λάρκου, Μάριος Μεττής, Κώστας Συλβέστρος, Τζωρτζίνα Τάτση,
Ανδρέας Τσέλεπος, Έλενα Χαραλαμπούδη, Χάρης Χαραλάμπους

Σημεία Προπώλησης

●Λευκωσία   
Ταμείο Θεάτρου ΘΟΚ , τηλ. 77772717
(Τρίτη - Κυριακή10.00π.μ. - 1.30μ.μ.      4.00μ.μ. - 6.00μ.μ.
●Λεμεσός
Ταμείο Θεάτρου Ριάλτο, τηλ. 77777745 (Δευτέρα-Παρασκευή 10.00π.μ.-1.00μ.μ., 5.00μ.μ.-7.00μ.μ. και Σάββατο 10.00π.μ.-1.00μ.μ.) και ηλεκτρονικά στη σελίδα www.rialto.com.cy
●Λάρνακα
Ταμείο Δημοτικού Θεάτρου, τηλ. 24665795 (Δευτέρα-Παρασκευή 10.00π.μ.-1.00μ.μ., 4.00μ.μ.-6.00μ.μ. και Σάββατο 10.00π.μ.-1.00μ.μ.)
●Πάφος
Αίθουσα Τελετών Λυκείου Α’ Εθνάρχη Μακαρίου Γ’, από το ταμείο το βράδυ της παράστασης
●Ελ. Αμμόχωστος
Δημοτικό Θέατρο Σωτήρας, από το ταμείο το βράδυ της παράστασης

Εισιτήρια: €12 / €6 (άνεργοι, συνταξιούχοι με την επίδειξη του αντίστοιχου αποδεικτικού
                                εγγράφου και άτομα κάτω των 25 ετών με την επίδειξη πολιτικής  
                                ταυτότητας)



Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου
Γρηγόρη Αυξεντίου 9, 1096 Λευκωσία (χώρος παλιού ΓΣΠ)

Τηλ.: 22864300, Φαξ: 22512732, www.thoc.org.cy, ΘΟΚ/THOC

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2016

Κουνήσου Μούχλα : Ποιητική Συλλογή του Κώστα Πατίνιου (εκδόσεις Αρμίδα 2014) (μικρό απόσπασμα)

 Οι εικαστικές δημιουργίες είναι 
της κας Πόλας Χατζήπαπα





Είναι τέχνη να τρέχεις.

Είναι  τέχνη να τρέχεις .
όπως το να αγαπάς, να ερωτεύεσαι,
να πέφτεις, να σηκώνεσαι,
Να συγχωρείς, να ταπεινώνεσαι.
Γιατί η ευτυχία είναι επιλογή,
που βρίσκεται σε κίνηση.









Μαύρο περιβραχιόνιο (Μαραθώνιος Βοστώνης)

Έλεγα να τρέξω με μαύρο περιβραχιόνιο
στους προσεχείς αγώνες
ως ένδειξη πένθους,
μα κάτι μέσα μου φωνάζει:
«Μην είσαι τόσο υποκριτής.
Συνέχισε να τρέχεις χαμογελώντας,
ως ανάχωμα σε κάθε είδους τρομοκρατία».

Με αντίπαλο εμένα

Τα πόδια  σπρώχνουν την ψυχή
και η ψυχή τα πόδια
και στο ταξίδι της ζωής
περνάω τα εμπόδια.

Πληρώνω το αντίτιμο
στου δρόμου τα διόδια,
τρέχω να φτάσω να χαρώ,
όσα μου  ΄χει ταμένα,
σ΄ ένα αγώνα αντοχής
με αντίπαλο εμένα.


 Και μια μέρα ξεκίνησε να τρέχει

Και μια μέρα ξεκίνησε να τρέχει,
να τρέχει και να τρέχει,
έτσι χωρίς ιδιαίτερο λόγο.
Και καθώς προχωρούσε,
έβρισκε πολλούς λόγους,
τόσους που δεν τους πρόφτανε.
Και έτρεχε
και τρέχει
και θα τρέχει.

Στον κάμπο των ονείρων σου 1
Στον κάμπο των ονείρων σου

Θέλω να τρέξω στον κάμπο των ονείρων  σου 
σαν μικρό παιδί ξυπόλητο, ημίγυμνο,
να επανατοποθετήσω,
να επαναπροσδιορίσω
τη σχέση μου με το χώρο,
τη σχέση μου με το χρόνο,
τη σχέση μου με μένα,
τη σχέση μου με σένα.
Θέλω να τρέξω
στον κάμπο τον ονείρων  σου,
να σε προλάβω πριν ξυπνήσεις,
να μας βρει αγκαλιά  η αυγή
και ύστερα,

άμα θες, συνεχίζουμε  μαζί…

Μουσικοχορευτική εκδήλωση «…Πρέπει να μπω στο χορό…»

logo dimos A.JPG

ΔΗΜΟΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ





ΜΟΥΣΙΚΉ & ΧΟΡΟΣ
Παρασκευή 19    8:00 μ.μ.
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
Πολιτιστικός Όμιλος «Βρακοφόροι»

Μουσικοχορευτική εκδήλωση «…Πρέπει να μπω στο χορό…»

Συμμετέχουν: 
Σχολή Χορού «Η Κύπρος», Ε.Κ.Α.Ο. Κέρκυρας Λαοδάμας,
Μουσικό Σχήμα «Θρακόμελο»,  
Μουσικό Σχήμα «Μινωίτες»,
Μουσικό Σχήμα «Βρακοφόροι»

Είσοδος €5

Η εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα της συζύγου του Πρόεδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Άντρης Αναστασιάδη. 

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2016

ΠΑΦΟΣ του Νίκου Πενταρά


«Πάφον θ’ αν εκατόστομοι
βαρβάρου ποταμού ροαί
καρπίζουσιν άνομβροι...»
(Ευριπίδης, «Βάγχαι»)
όμορφη πόλη
χτισμένη πάνω σ’ αρχαία πολιτεία
η κουβέντα όλο στην Αφροδίτη το γυρίζει
κάνω μια δεύτερη ανάγνωση της επιστολής
«Περί των κατά την χώραν Κύπρον σκαιών»
Νεοφύτου του Εγκλείστου
είναι μακρύς ο κατάλογος των δεινών
της πολύχρονης τυραννίας
τα ονόματα των ψαρόβαρκων
στο λιμανάκι της
« Κερύνεια», «Μόρφου»,
«Καρπασία», «Αμμόχωστος»
κρατούν τις μνήμες ζωντανές
και στη γραμμή του ορίζοντα
η θάλασσά της
αναζητά την Αφροδίτη.

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2016

Αποκατάσταση

της Ελένης Αρτεμίου Φωτιάδου
Κοιμήσου μικρή μου πόλη
με όλα τα φώτα σου ανοιχτά
Τώρα που δεν αχούν τους ήχους οι άνθρωποι
εσύ απερίσπαστη θε να κοιτάξεις τις ρωγμές
τις γρατσουνιές πάνω στους τοίχους
Κάπου το συρματόπλεγμα έχει σχιστεί
και μια καρδιά σε σχήμα τριαντάφυλλου
ανάσκελα ατενίζει τ’ άστρα
Κοιμήσου μ’ ανοιχτές προθέσεις
Ως το πρωί σαν υπνοβάτης
θ’ αντανακλάς την ύπαρξή σου

Ποιητική Συλλογή: «Η λίμνη των κύκλων» 2014

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2016

Διάστημα Θλίψης / Μιχαηλίδου Λίλη



Aγάπησα τον ψίθυρο των φιλιών

Γέμισα με ένταση την απόσταση
προσπαθώντας να ξεχάσω
τον πυρετό που ένιωθα
καθώς ξεχείλιζε η διαύγεια
της γλώσσας σου
τρύπωνε σαν κισσός
μέσα στους πόρους
σάλευε η ενότητα του σώματός μου
κι έσμιγα τα δάχτυλα
αδυνατώντας να συγκρατήσω
το διάστημα της θλίψης
που με βαραίνει


Θα καθηλώσω το φεγγάρι
να μη χαθώ στο δρόμο
των ματιών σου

Nύχτα στο Παλιό Δελχί της Λίλης Μιχαηλίδου από την Ποιητική Συλλογή: Ανάμνηση μιας Ανατολής



                                        στον Aniel
Προτού ξεθωριάσει
το λουρί του χρόνου
ήρθαν πάλι να ξυπνήσουν τους αγγέλους
που κατοικούσαν στη μεριά της νύχτας
εκείνης της νύχτας στην Iνδία
καθώς χιλιάδες ζευγάρια μάτια ξενυχτούσαν
όχι για κάποιο άλλο λόγο μα σίγουρα
γιατί πονούσαν

πέρασαν μαζί την πύλη
μπήκαν στον κορμό της πόλης
χώθηκαν βαθιά μέσα στα σπλάχνα της
κι έφαγαν από τ’ απόκρυφά της 

Oι ψυχές
συγκεντρώθηκαν πάνω απ’ τις στέγες
κι η μεταμεσονύχτια βροχή
καθάρισε τα σώματα
ξέπλυνε τα χρώματα απ’ τους τοίχους
ακολούθησε το νέο της προορισμό…

Oδηγημένοι πια σ’ αυτό που δεν ορίζεται
σε ό,τι αναμοχλεύει το ρεύμα της νύχτας
αφέθηκαν στην πλάνη του κόκκινου δρόμου
που ταξίδευε στις αρτηρίες τους


Mάρτης, 2001

Ανάμνηση μιας Ανατολής: Από τις εκδόσεις Μελάνι το 2004 εκδόθηκε η Ποιητική Συλλογή της Λίλης Μιχαηλίδου: Ανάμνηση μιας Ανατολής (μικρό απόσπασμα)

Α’ Ηχώ Ινδίας



ΠΟΡΕΙΑ


Η πορεία ακράτητη
διασχίζει το χρόνο
μέσα στον άγνωστο κύκλο της βροχής
Το σώμα μου γυμνό σπαθί
Ο πόνος είναι σύννεφο
είναι μουσική με διαλείμματα
που σταματά
και ξαναρχίζει
σταματά
και ξαναρχίζει
προς Jaipur

ΤΟΠΙΟ


Αγαπώ ένα τοπίο
που αρχίζει
εκεί που τελειώνει
Πιότερο ποθώ
να το συντάξω μέσα μου
μη με πληγώσει η απουσία του


Β’ Απόηχος


ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ


Η βροχή ξενυχτούσε στα σοκάκια της πόλης
σκαρφάλωνε στα κεραμίδια
τρύπωνε στις υδρορροές
ερωτεύονταν κρυφά με την ορμή της
γλιστρούσε σα χέλι
εισχωρούσε βαθύτερα ακολουθώντας
μια πανάρχαια διαδρομή
εκτοξεύοντας το σπέρμα της στις αυλές, στους κήπους
κολυμπούσε παίζοντας με τα χείλη του ανέμου
καθώς ακουμπούσαν τα δικά της
και με του ήλιου τα ζεστά δάχτυλα
καθώς ψαχούλευαν το βάθος της
χαίρονταν τη ρηχή της ύπαρξη
ώσπου η γη απορρόφησε τη μνήμη της
και στέγνωσε σαν νωπογραφία στον τοίχο

Διαλογισμοί


Ι
Βαθαίνω πιο πολύ
τα δάχτυλα
στις σχισμές των σιωπών
ν’ αγγίξω λίγο τη ρηχή τους ανάμνηση
Γιατί τι είναι ανάμνηση
από μια σιωπή
που κρυφοκαίει μακραίνοντας
ΙΙ
Αποκρυσταλλώθηκε η μοναξιά
το πέλαγο δεν καθορίζει
πια τις ενοχές
Η άκρατη αυτή συνήθεια
των νερών
ν’ ανακινούν τις παλιές πληγές
ταξιδεύοντάς τις
με τη φορά τους…