ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΜΕ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ / Κώστας Κλεάνθους

Κι αύριο 
    θα σου δείξουμε το λίκνο
που επωάζουμε τα όνειρά μας
    για να γεννηθεί το μεγάλο πουλί 
που θα μασ φέρει κοντά σου.

Στιγμές Αλκυονίδες (απόσπασμα)

Κυοφορώ  την αλήθεια

ισοβίως
τροφοδοτώντας την

με συσίφεια όνειρα.
Εκκρεμώ ανάμεσα

στο ύψος και το βάθος.
Είμαι η Φωνή.
Σε στιγμές αγωνίας
κραυγάζω:
Υπάρχει νίκη;
Υπάρχει διέξοδος;
Υπάρχει νόημα;
Σιωπώ και αφουγκράζομαι.
Διαισθάνομαι πως
τοκετός αναμένεται
παραμονές του κάποτε
και καταγράφεται
στα δεφτέρια του τίποτε.
Έστω ότι γίνεται.
Θα βρίσκεσαι εκεί
για τα συγχαρητήρια
ή θα ξαναχαθείς
στον πηγαιμό
για τις Ιθάκες;

ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ

"Ένας νεκρός, όσο και νάναι νεκρός 

θέλει κι αυτός το σπίτι του"

L.PIRANTELLO

Όταν απ΄ την κοπριά θ΄ ανθίσουν τα λουλούδια 

κι η πολιτεία θα κοιμάται στο καμπαναριό

με την ευσέβεια της λατρείας

ο ποιητής στον τάφο του

θα γεύεται το πέτρινο καρφί της μούσας. 

Κι όταν στο φως διαφανεί το πρόσωπο 

έχει νερό κι αλμύρα η θάλασσα κοντά 

για ξέπλυμα της τύχης.

Πρόσφυγες

Διανύεις αποστάσεις επί τόπου 

κρατώντας πυξίδα ένα μισοφέγγαρο ήλιο 

που ανατέλει και δύει μαζί σου 

Φαύλη ανακύκλωση ευχών 

Του χρόνου στα σπίτια μας

Του χρόνου στα σπίτια μας

Του χρόνου

Ποιου χρόνου;

Πορεύεσαι

Εναποθέτεις ελπίδες

Μνήμες ανακαλείς

Πορεύομαι πλάι σου καιρό

Δεν ξεχνώ αλλά ούτε και θυμάμαι 

Οι μέρες τ’ Αυγούστου ( Τρίτη και Τέταρτη )

Ημέρα Τρίτη

Το νιώσαμε κι δυο στα βλέμματά μας,

γι’ αυτό ήταν ανώφελες οι λέξεις.

Το πρόσωπό σου απόψε φωτιζόταν υπέροχα

μα δεν μπορούσα να το αγγίξω.

Με το φως της μέρας θα σε ξανάβλεπα,

Μέχρι τότε θα μεσολαβούσε η νύχτα…

Μετά τον γυρισμό,

δεν ξέρω αν θα μας ένωνε μέρα ξανά.

Ημέρα Τέταρτη

Κενή μέρα,

δεν είδα τα μάτια σου.

Περίεργο,

ούτε ηλιοβασιλέματα είδα

τόσες μέρες εδώ

κι είχα τόση ανάγκη

ένα ηλιοβασίλεμα σήμερα.

Χάθηκα για λίγο

σ’ ένα πράσινο πάρκο.

Εγώ, οι σκέψεις μου, η δικιά σου σκέψη…

Οι μέρες τ’ Αυγούστου ( πρώτη και δεύτερη )

Ημέρα Πρώτη

Χτυπούσε την πόρτα μου ο έρωτας

μα δίσταζα.

Θα έμενε αδοκίμαστος κι αυτός.

Ούτε σε ξένη γη

δεν μπορούσα να τον φιλέψω.

Έκλεισα τα μάτια μου για λίγο

μετά την τελευταία στάση του λεωφορείου

χωρίς να τη σκεφτώ.

Φοβόμουν μην την ονειρευτώ

και ξεκινήσει ο μήνας

μ’ αρώματα και καρδιοχτύπια

που θα χαθούν μες στον Σεπτέμβρη.

Νεκρούς έρωτες μέτρησα πολλούς,

δεν ήμουν πρόθυμος να μνημονεύσω άλλον ένα.

Ημέρα Δεύτερη

Θόρυβοι...

Αλήθεια πόσο απέχουν οι θόρυβοι

από τις μελωδίες;

Τώρα ξέρω.

Απέχουν τόσο, όσο οι έρωτες

από τους ανυπεράσπιστους έρωτες...

ΕΙΔΩΛΑ

Μπροστά στο φράγμα της αθέατης νύχτας
οι κόρακες σε μαστιγώνουν. 
Είδωλα τα ευρήματα της πολιτείας σου
ταξιδεύουν
εκτίθενται δημόσια σε χώρους ευπρεπείς
ανταλάσσουν ονόματα, χειροκροτούν και 
θεατρινίζονται ειρωνικά το σκηνικό. 
Το χέρι - που΄ σαι ψυχή- εκλιπαρεί 
την υψηλότερη τιμή το τίμημα φωτός. 
Κοίταξε πως τρέμει να σε πάρει
λικνιστικά να δώσει ιερή την παρουσία. 
Τα δένδρα είναι γνώριμα, τα μονοπάτια, 
οι κήποι 
κι όμως το γέρικο πουλί φυλάει το εικονοστάσι.

ΑΝΑΓΝΩΣΗ

Οργισμένο πουλί 
αφού μελέτησε το αίμα του με αίμα 
κάθησε και τραγούδησε
ταξίδι τελευταίο.
Στο κοιμητήριο η ηδονή  " ανθίζει ",  είπε 
σπορά ο θάνατος τα στάχυα ολιγοστεύουν. 
Μα ο αγράμματος πατέρας
που διαλογίζεται την έξοδο
σ΄ αυτό το χώμα το τραχύ με την καυκάλα
- φτερά τινάζει προς τα πάνω η καρδιά-
παίρνει σαν πριν τ΄ αλέτρι του και σκάβει.
Κι αυτή η σημαία που ορθώνεται βουβή
τριμμένη στον εξώστη
διαβάζει ολονύχτια ελληνική ιστορία.

Οι δέκα (10) μεγαλύτερες Κωμοπόλεις και Κοινότητες της Επαρχίας Λάρνακας

ΚΑΤΑΤΑΞΗ	ΚΩΜΟΠΟΛΕΙΣ- ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ	ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ
1.	Ορόκλινη ή Βορόκλινη	6134
2.	Ξυλοφάγου	4957
3.	Κίτι	4252
4.	Ορμήδεια	3960
5.	Περβόλια	3009
6.	Κόρνος	2083
7.	Καλό Χωριό	1518
8.	Μοσφιλωτή	1365
9.	Τερσεφάνου	1299
10.	Ψευδάς	1261

* Με βάση την απογραφή του 2011

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Στην επιτομή της 

ίδιος μένει πάντοτε ο κύκλος

μ΄ εκείνα τα στοιχεία

που σκιαγραφούν την επανάσταση

το κίνημα οικουμενικό. 

Η αναλογία των πράξεων

διασωρίζει τον ένα απ΄ τους δυό

"ολίγον φταίχτες".

Στη μέση ο ήλιος κι απ΄ την άλλη

το καινοτάφιο των Πραιτόρων.

Φωνοκιβώτιο

Η ψυχή που καλέσατε

δεν ανταποκρίνεται.

Παρακαλώ

δοκιμάστε

αργότερα.

Η κλήση σας

προωθείται

στο φωνοκιβώτιο

των ανεκπλήρωτων

υποσχέσεων.

Φεύγω

Το ρήμα “φεύγω”.

Αινιγματικό, άταχτο

ζωντανό.

Δηλώνει προπάντων κίνηση,

συναισθήματα

φευγάτα ή φευγαλέα,

τέλος ή αρχή μιας ιστορίας

ή μιας χημείας.

Υπάρχει μέσα του

ολοφάνερα και μυστικά

το ευ

η αρχή του καλού.

Φεύγω.

Αντιφατικό εγχείρημα.

Συνήθως σημαίνει “έρχομαι”

περισσότερο

απ΄ όσο σημαίνει “φεύγω”.

Σχέδιο Απόδρασης

Κατάφερε να φυτέψει

μιαν άσπρη ελπίδα

έξω απ’ τον τοίχο της φυλακής του.

Έσκαβε μήνες, χρόνια.

το τούνελ της απόδρασης.

Και τώρα, να!

Χωρά το χέρι του ολόκληρο.

Μέχρι τον αγκώνα.

Βούλιαξε στο χώμα μυστικά.

Τα δάκτυλα ελεύθερα

τον σπόρο φύτεψαν,

στα τυφλά ψαχουλεύοντας

κι ένα λουλούδι φύτρωσε.

Tώρα αυτός ανασαίνει

με μιαν αίσθηση ελευθερίας.

Όταν βγει, θα έχει άνθη

να φτιάξει ένα μπουκέτο.

Τουλάχιστον βροχή

Μα τελικά αυτό ήσουν;

Μια σκιά;

Μια νεφέλη;

Τώρα εξηγείται

το μέγεθος,

η αστάθεια,

το γκρίζο.

Αυτό το απροσδιόριστο γκρίζο.

Ούτε μαύρο,

ούτε άσπρο.

Μια νεφελώδης σκιά.

Κρίμα.

Μπορούσες τουλάχιστον

βροχή να γίνεις.

Στο Φάρο

Μέχρι το Φάρο

απόγευμα του Απρίλη

περπατήσαμε παρέα.

Στα βραχάκια

της κοινής πορείας μας

σταθήκαμε

μουσκεμένοι ως τα γόνατα

μ’ αρμυρό νερό, γλυφό.

Στ’ άσπρα βότσαλα

τις ανείπωτες ελπίδες

ζωγραφίσαμε

με αρμυρίκια

και μελάνι κόκκινο.

Ο Φάρος, είπες

άντεξε το βάθος

και το σκοτάδι

μιας θάλασσας

γνώριμης

μα ολωσδιόλου ξένης.

Ο Φάρος, είπα

στην ίδια θέση

αιώνες τώρα

να ξεγελά τους ναυτικούς

-και τους χαμένους, είπες-

με φωτεινά καμώματα

κι αντικατοπτρισμούς.

Ο Φάρος,

ολόγραμμα της επιθυμίας,

οφθαλμαπάτη, συμφωνήσαμε.

Μέχρι το Φάρο περπατήσαμε

εκείνο του Απριλίου το δείλι

κι ήταν η θάλασσα

καθρέφτης

κι ο Φάρος σκοτεινός

και ψεύτης.