.
Μου το ’λεγες, κάποτε
ο λόγος μου
αφτιασίδωτος να μένει
Μα οι λέξεις που με επισκέπτονταν
-οι απαστράπτουσες-
δεν απεκδύονται έτσι απλά
τους λαμπερούς μανδύες
Άσε, λοιπόν
με λίγη χρυσόσκονη
να πασπαλίσω
τον κοινό, ανούσιο
φόβο του θανάτου
Έτσι
φοβάμαι λιγότερο.
Ευχαριστώ πολύ για την ανάρτηση
ΑπάντησηΔιαγραφή