Με την ποίηση ομολογώ πως έχω κάποιο θέμα. Ξεκινώ από το αυτονόητο ότι είναι το πιο δύσκολο είδος λογοτεχνίας. Κι αν τα πεζογραφήματα, οποιασδήποτε μορφής, αποτελούν τον κυρίως ναό της λογοτεχνίας, τότε η ποίηση αποτελεί το ιερόν αυτού του χώρου. Όταν λοιπόν αποφασίσεις πως έχεις αρκετά μπαγάζια και κότσια να μπεις στον έκπαγλο τούτο χώρο, βγάζεις πρώτα τα παπούτσια στην είσοδο και μπαίνεις με πολύ σεβασμό, και προχωρείς με σεμνότητα, με πολύ φωτισμένη έμπνευση, αλλά προπάντων με ψυχική ανάταση. Αυτό είναι το θέμα που έχω με την ποίηση, αν με καταλαβαίνετε.
Η Δέσποινα Αρέστη, είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που με γοήτευσαν, που έκαναν να στεριώσει μέσα μου η σκέψη πως όσο εμφανίζονται τόσο αξιόλογοι ποιητές όσο η Δέσποινα Αρέστη οι ποίησή μας θα διατηρηθεί στα επίπεδα που έφτασαν την ποίηση οι, Μόντης, ο Χαραλαμπίδης, Ανθίας, Αχιλλέας Πηλιώτης, Κουκουμάς, και τόσοι άλλοι, για να μην αναφερθώ στους πιο παλιούς Λιπέρτη, Μιχαηλίδη. Δεν έχω σκοπό να κάνω εκτενή ανάλυση του έργου της σ’ αυτό το χώρο. Εξάλλου αυτό το έκανε με μεγάλη επιτυχία η εξαιρετική λογοτέχνιδα κυρία Κοκαράκη με εξαιρετική επιτυχία στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής «Διψώ και άλλα ρήματα», και την οποίαν, δοθείσης της ευκαιρίας, ειλικρινά συγχαίρω.
Δεν μπορώ όμως να μην αναφέρω μερικά χαρακτηριστικά της γραφής της. Κοντά μου έφθασαν και πολλές φορές ψηλάφισα τους εσωτερικούς της κλυδωνισμούς με τις αποχρώσεις πολλές φορές έντονες του πάθους και των συναισθημάτων της. Η σκόπιμη χρήση της κυπριακής διαλέκτου, όταν η ίδια επιλέγει να την χρησιμοποιήσει, είναι ένα ποιητικό κρεσέντο που αποσκοπεί να παρασύρει τον αναγνώστη στη δύνη των δικών της συναισθημάτων της προσδίδοντας δύναμη στον λόγο της, θέτοντάς το στην υπηρεσία του σκοπού του ποιήματος. Εντύπωση μου κάνει επίσης η διαλεκτική σε ορισμένες περιπτώσεις του στίχου της όπως και η φιλοσοφική δομή του. Το πέρασμα από τις ποσοτικές αλλαγές στη ποιοτική μεταμόρφωση των πραγμάτων σαν μια από τις πιο βασικές φιλοσοφικές κατηγορίες πράγμα που δείχνει την ευρύτητα των γνώσεών της.
Θα μπορούσα να μιλώ με τις ώρες για την αξία της ποίησης της Δέσποινας Αρέστη. Δεν είναι όμως σκοπός αυτής της αναφοράς μου. Παρακαλώ όπως το εκλάβετε σαν μια δική μου εσωτερική ανάγκη, ένα καθήκον ας πούμε στην ποίηση.
Γιάννης Μελέσιος - Συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου