Η Ιθάκη μου, της ψυχής μαργαριτάρι (απόσπασμα) / Στυλιανού Παυλίνα

Σαν το γλυκό του κουταλιού

Σαν το γλυκό του κουταλιού οι λέξεις,

τις βάζεις δίπλα - δίπλα

και σε ταξιδεύουν

σαν την βαρκούλα που κυλά

μέσα σε ποτάμια με κουπιά,

κι εσύ απλά ονειρεύεσαι!

                   

Κωδικός Αίνιγμα, οι λέξεις,

μην γεράσεις ποτέ, σου φωνάζουν.

Είναι οι λέξεις που σου γεμίζουν την μοναξιά.

Είναι οι λέξεις που σου φτιάχνουν τ’ όνειρο.

Είναι οι λέξεις που σου δίνουν ζωή.

Σαν το γλυκό του κουταλιού.

***

Με τα μάτια της ψυχής μου 

Με τα μάτια της ψυχής μου σε γνώρισα
μέσα από αυτά σε ένιωσα και σε πόθησα
Ήταν τα μάτια που δεν με πρόδωσαν
αυτά που με το κοίταγμα ψυχής σε αναγνώρισαν

Μ’ ένα κοίταγμα ψυχής  εμείς ενώσαμε
τα πέταλα μας να μην ματώσουνε
να μην χαθούνε απ’  το φύσημα του αέρα
και γίνουν αόρατα ψηλά εις τον αιθέρα

Με τα μάτια της ψυχής μου  
χάιδεψα τη μορφή που σκιαγράφησα
το λιγοστό φως της δικής μου ενώθηκε με τη δική σου
έπαψα πια να είμαι τυφλή

σ’ ευχαριστώ