Και την προσμέναμε την ώρα
του μυστικού συναγερμούτων πόθων και του γλυκασμού
της φαντασίας να ’ναι σαν τώρα...
Γύρα και μπρος μας των αγώνων
ανεμοκύμαντη η πυράκαι τα μεγάλα βροντερά
συνθήματα αγρικούνται μόνον...
Στην όψη μας και μες τα φρένα*
τα ολάσπρα κρίνα της οργής, φρουμάζει* ο σάλος της κραυγής
στα χείλη μας τα πυρωμένα...
Γοργοί φεγγάτοι στ’ άναμμά μας
πρώτοι στο θάνατο ή στερνοίμάρτυρες ή ήρωες, φωτεινοί
καπνοί μες τ’ αστραπόβροντά μας
Κι ο αλαλαγμός ως κρούει το γέρμα*
περιζωσμένοι το βοριά
ε την κλαγγή πλατιά ποριά*
ανοίγουμε μπρος τ’ άγιο τέρμα...
ΕΠΕΞΗΓΉΣΕΙΣ:
* φρένα, τα: μυαλό, διάνοια
*φρουμάζω (και φριμάζω): κοχλάζω, είμαι έτοιμος να ξεσπάσω
* γέρμα, το: δύση του ήλιου, ηλιοβασίλεμα
* ποριά, η: πορεία