Ο Θεός ψηλά ας κρίνει / Ανδρέου Ειρήνη

"Πώς χάθηκε ολάκερος ο κόσμος απ' τη γη ",
με πόνο τον καθρέφτη ρωτά μία μορφή....
Για χρόνια ξεχασμένη από παιδί, σκυλί, 
τάχα θα την θυμούνται σαν θα 'ναι πια νεκρή;

Κανείς μια καληνύχτα, ούτε μια καλημέρα.....
την πόρτα της εκτύπησε μονάχα ο αγέρας..
Βήματα πάνε κι έρχονται μα άνθρωπος κανείς,
στέρεψε και το δάκρυ της και πια δεν ωφελεί.

Γιατί αν δεν το νιώθουνε κοντά της να βρεθούν
καμμιά αξία δεν έχουν τα λόγια που θα πουν..
Στην σιωπή πια άραξε , στην θλίψη αργοσβήνει
και αν αυτό της άξιζε ο Θεός ψηλά ας κρίνει.

απ' την συλλογή
"Ανθρώπων εργα" 

εμπνευσμένο απο συνομιλία με κάποιο ηλικιωμένο πρόσωπο...