[Σε λίγες μέρες φεύγω] / Λαμπής Γιάννος

Σε λίγες μέρες φεύγω
και δεν θέλω να αποχαιρετίσω κανέναν,
αν και θα μ’ άρεσε να αφήσω μερικά λουλούδια
έξω απ’ τη πόρτα της γυναίκας που αγάπησα
αλλά πάει πολύς καιρός που στο κήπο μου
είναι ερημιά και φυτρώνουν μόνο πέτρες.
Φεύγω λοιπόν,
αλλά εσύ, φύλαξε με μέσα σου,
κράτα με μέσα σου,
να μ’ ακούεις στην πνοή τ’ ανέμου
που θα φτάνει στ’ αυτιά σου
σαν τις κραυγές του έρωτά μας,
σαν τα ψιθυρίσματα μας
όταν ξαπλώναμε αγκαλιά,
κράτα με μέσα σου
μέχρι η ψυχή μου να σβήσει για πάντα
ανάμεσα σε σένα και στ’ όνειρο,
τότε θα καταλάβεις πως η λατρεία μου για σένα
δεν πέθανε, συνεχίζει να ζει και να θεριεύει
σαν αγάπη πιο μεγάλη κι απ’ τη θάλασσα
και πιο πέρα απ’ τους απέραντους ουρανούς.