Φύλλο μου
χρυσοπράσινο
Κύπρος μου
αγαπημένη
απ τους
προδότες, τους ληστές
στα δύο
μοιρασμένη
...
σαράντα χρόνια
καρτεράς
να κλέισει η
πληγή σου
κι αλί , σ
αποτελειώνουνε
οι ίδιοι οι
δικοί σου...
Σε γύμνωσαν,
σε βίασαν
κι ανήμπορη
σ΄αφήσαν
δεν
λογαριασανε Θεό
τα πλούτη σου
ποθήσαν
Τώρα κρυώνεις
και πεινάς
μ' αυτοί
καλοπερνάνε
κάποια κοράκια
καρτερούν
ο,τι έμεινε να
φάνε....
Σε μια βραδιά
σε πούλησαν
κρυφά ,
μελετημένα
στον ύπνο σου
σ΄αρπάξανε
τα' χαν
σχεδιασμένα....
Κανόνισαν την
πάρτη τους
και σ' έπαιξαν
στα ζάρια
φύλλο μου
χρυσοπρασινο
απάνω τους
ΚΑΤΑΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου