Tζιαι της μέρας
μα τζιαι της νύκτας
εν θέλω να χάννω
τούντες λαλιές
τες μυρωθκιές
τζιαι τα χρώματα
του περβολιού
Τούντου περβολιού
που αναγιώθηκα
πού 'παιξα
που οραματίστηκα
που το θωρώ τζιαι
σιέρεται η καρκιά
τζι΄ η ψυσιή μου
Τούντου περβολιού
που τωρά θέλουν
με το εσιέκκιπιν
να το χαλάσουν.
Να γυρευτούν αλλού
εν θα τους περάσει
τους άρκους
Γιατί τωρά λαλεί το
η καρκιά μου...
μα τζιαι της νύκτας
εν θέλω να χάννω
τούντες λαλιές
τες μυρωθκιές
τζιαι τα χρώματα
του περβολιού
Τούντου περβολιού
που αναγιώθηκα
πού 'παιξα
που οραματίστηκα
που το θωρώ τζιαι
σιέρεται η καρκιά
τζι΄ η ψυσιή μου
Τούντου περβολιού
που τωρά θέλουν
με το εσιέκκιπιν
να το χαλάσουν.
Να γυρευτούν αλλού
εν θα τους περάσει
τους άρκους
Γιατί τωρά λαλεί το
η καρκιά μου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου