Ερωτικό / Παλληκαρίδης Ευαγόρας

Καινούργιους έρωτες τώρα γνωρίζεις
και οι παλιοί λησμονιούνται, θαρρείς,
μα, όμως, φίλε μου, μόνο αν νομίζεις,
γιατί, στ’ αλήθεια, να ξεχάσεις δεν μπορείς.

Δε σβήνουν όλα, όσο κι αν κλάψεις,
δεν λησμονιούνται μέσ’ στην ζωή
κι αν, μέσ’ στη λήθη όλα τα θάψεις,
πάλι θα βγούνε κάποιο πρωί.

Ποτέ δε χάνονται μα πάντα ζούνε
κάποιοι παλιοί, της αγάπης, σκοποί
κι αν, πως λησμόνησες, τα χείλη πούνε,
άκουσε μόνο, η καρδιά τι θα σου μπει.

Δε σβήνουν όλα, όσο κι αν κλάψεις,
δεν λησμονιούνται μέσ’ στην ζωή
κι αν, μέσ’ στη λήθη όλα τα θάψεις,
πάλι θα βγούνε κάποιο πρωί.

Και που σε διώχνω, μη θυμώνεις / Παλληκαρίδης Ευαγόρας

Πικρό το δάκρυ απ’ τα μάτια μου κυλά
βουβά το "έχε γεια" να ψιθυρίσει
κι ό,τι γελούσε, έχει πάψει να γελά
αφού η μοίρα η πικρή θα μας χωρίσει.

Γι’ αυτό, μη θες κι εσύ να μείνεις,
στο κάθε τι πίκρα να δίνεις,
κάθε καημό να μεγαλώνεις
και που σε διώχνω, μη θυμώνεις.

Πατέρα μου / Παλληκαρίδης Ευαγόρας

Πατέρα μου, οι φυλακές απόψε με καλούνε,
τα σίδερά τους τα βαριά, τ’ ακούω που χτυπούν,
σαν, να με πνίξουν, θέλουνε και όλο με ζητούνε
και νιώθω κρύο, μοναξιά, εμένα να τρυπούν.

Μα γρήγορα θα βγω ξανά
για να σας ανταμώσω
και άλλους στίχους συντροφιά
και πάλι να σας δώσω.

Μην κλάψεις, ω, πατέρα μου, που πάω για ταξίδι
κι αν σε ρωτούν οι φίλοι μου, πού, τώρα, τριγυρνώ,
κρασί να δώσεις στους εχθρούς που με ποτίσαν ξύδι,
να πίνουν εις υγείαν μου, εμέ που τους κερνώ.

Κι εσείς, λουλούδια κόκκινα, που από τους κήπους κλέβω,
σας αποχαιρετώ γιατί στη φυλακή μισεύω,
γαρύφαλά μου ευωδιαστά, γεμίσετε τη γλάστρα
και στείλετέ μου ευωδιά τη νύχτα με τα άστρα.

Μα γρήγορα θα βγω ξανά
για να σας ανταμώσω
και άλλους στίχους συντροφιά
και πάλι να σας δώσω.

το ακούτε: https://www.youtube.com/watch?v=CiUvT2AaqQ4

Ποτέ δε θα πεθάνουμε / Παλληκαρίδης Ευαγόρας

Γιατί μαυρίζει ο ουρανός
κι ας είναι καλοκαίρι
Λες κι η αυγή κατάμαυρο
χαμπάρι θα μας φέρει

Και να, χτυπούνε πένθιμα
κάθε χωριού καμπάνες
Κλαίνε μαζί τρεις μάνες
μαζί τους κι όλη η γη

Κι είναι γλυκό το κλάμα τους
από χαρά λες κλαίνε
Λόγια Σουλιώτου λένε
στην πένθιμη σιγή

Ποτέ δε θα πεθάνουνε
όσοι πεθάναν σήμερα
Και της σκαλαβιάς τα σίδερα
θα σπάσουν κάποια μέρα

Και θ’ ακουστούν ελεύθερα
τραγούδια πέρα ως πέρα

το ακούτε: https://www.youtube.com/watch?v=Mr9GSV53RiA

Θα πάρω μια ανηφοριά (Λευτεριά) / Παλληκαρίδης Ευαγόρας

Θα πάρω μιαν ανηφοριά

θα πάρω μονοπάτια

να βρω τα σκαλοπάτια

που παν στη λευτεριά.

 Θ' αφήσω αδέλφια, συγγενείς

τη μάνα, τον πατέρα,

μες τα λαγκάδια πέρα

και στις βουνοπλαγιές.

Ψάχνοντας για τη Λευτεριά

Θα 'χω παρέα μόνη

κατάλευκο το χιόνι

βουνά και ρεματιές.

Τώρα κι αν είναι χειμωνιά,

θα 'ρθει το καλοκαίρι

τη Λευτεριά να φέρει

σε κάμπους και χωριά.

Θα πάρω μιαν ανηφοριά,

θα πάρω μονοπάτια

να βρω τα σκαλοπάτια

που παν στη λευτεριά.

Τα σκαλοπάτια θ' ανεβώ,

θα μπω σ' ένα παλάτι.

Το ξέρω, θα ν' απάτη

δε θα 'ναι αληθινό.

Μες το παλάτι θα γυρνώ,

ώσπου να βρω το θρόνο.

Βασίλισσα μια μόνο

να κάθεται σ' αυτό.

Κόρη πανώρια, θα της πω,

άνοιξε τα φτερά σου

και πάρε με κοντά σου,

μονάχ' αυτό ζητώ.

Γεια σας παλιοί συμμαθητές. Τα τελευταία λόγια τα γράφω σήμερα για σας.

Κι όποιος θελήσει για να βρει ένα χαμένο αδελφό, έναν παλιό του φίλο,

Ας πάρει μιαν ανηφοριά,

ας πάρει μονοπάτια,

να βρει τα σκαλοπάτια

που παν στη Λευτεριά

Με την ελευθεριά μαζί,

μπορεί να βρει και μένα.

Αν ζω θα μ' εύρει εκεί.

Ευαγόρας Παλληκαρίδης (βιογραφικό)

Γεννήθηκε στην Τσάδα της Πάφου, στις 28 Φεβρουαρίου 1938.

Αριστούχος μαθητής. Ως μαθητής   πρωταγωνιστεί σε διάφορες διαδηλώσεις κατά των Άγγλων. 

Σε ηλικία 17 χρόνων, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης εγκατέλειψε το σχολείο και εντάχθηκε στις αντάρτικες ομάδες της ΕΟΚΑ. Στις 17 Νοεμβρίου 1955 οι μαθητές του Γυμνασίου συγκεντρώθηκαν και προετοίμαζαν μια διαδήλωση από τις γνωστές που οργάνωνε η ΑΝΕ (Άλκιμος Νεολαία ΕΟΚΑ) ως αντιπερισπασμό. Οι στρατιώτες είχαν διαταγή να πυροβολήσουν αδιάκριτα τους διαδηλωτές. Ο Ευαγόρας συλλαμβάνεται και οδηγείται στο δικαστήριο με την κατηγορία ότι συμμετείχε παράνομα σε οχλαγωγίες. Ο Ευαγόρας δεν παραδέχτηκε την κατηγορία και η δίκη αναβλήθηκε για τις 6 Δεκεμβρίου. Ήταν η αρχή του τέλους. Μια μέρα πριν τη δίκη, μπαίνει κρυφά στο σχολείο και αφήνει στην έδρα ένα σημείωμα:

    Παλιοί συμμαθηταί, Αυτή την ώρα κάποιος λείπει ανάμεσά σας, κάποιος που φεύγει αναζητώντας λίγο ελεύθερο αέρα, κάποιος που μπορεί να μη τον ξαναδείτε παρά μόνο νεκρό. Μην κλάψετε στον τάφο του, Δεν κάνει να τον κλαίτε. Λίγα λουλούδια του Μαγιού σκορπάτε του στον τάφο. Του φτάνει αυτό ΜΟΝΑΧΑ.

Θα πάρω μιαν ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια
να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.
Θ΄ αφήσω αδέλφια συγγενείς, τη μάνα, τον πατέρα
μεσ΄ τα λαγκάδια πέρα και στις βουνοπλαγιές.
Ψάχνοντας για τη Λευτεριά θα ΄χω παρέα μόνη
κατάλευκο το χιόνι, βουνά και ρεματιές.
Τώρα κι αν είναι χειμωνιά, θα ΄ρθει το καλοκαίρι
Τη Λευτεριά να φέρει σε πόλεις και χωριά.
Θα πάρω μιαν ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια
να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.
Τα σκαλοπάτια θ΄ ανεβώ, θα μπω σ΄ ενα παλάτι,
το ξέρω θαν απάτη, δεν θαν αληθινό.
Μεσ΄ το παλάτι θα γυρνώ ώσπου να βρω τον θρόνο,
βασίλισσα μια μόνο να κάθεται σ΄ αυτό.
Κόρη πανώρια θα της πω, άνοιξε τα φτερά σου
και πάρε με κοντά σου, μονάχα αυτό ζητώ.
Γειά σας παλιοί συμμαθηταί. Τα τελευταία λόγια τα γράφω σήμερα για σας. Κι όποιος θελήσει για να βρει ένα χαμένο αδελφό, ένα παλιό του φίλο, ας πάρει μιαν ανηφοριά ας πάρει μονοπάτια να βρει τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά. Με την ελευθερία μαζί, μπορεί να βρει και μένα. Αν ζω, θα μ΄ βρει εκεί.
Ευαγόρας Παλληκαρίδης    

Στις 18 Δεκεμβρίου 1956 μαζί με άλλους 2 συναγωνιστές του μετέφεραν όπλα και τρόφιμα από την Λυσό. Ξαφνικά βρέθηκαν αντιμέτωποι με αγγλική περίπολο. Οι 2 συναγωνιστές του Ευαγόρα κατάφεραν να διαφύγουν, αλλά ο ίδιος συνελήφθη. Στην κατοχή του είχε ένα οπλοπολυβόλο Μπρεν γρασαρισμένο. Ήταν συνεπώς ανέτοιμο για να χρησιμοποιηθεί. Επίσης κουβαλούσε 3 γεμιστήρες γεμάτες.

Κατηγορήθηκε για κατοχή και διακίνηση οπλισμού και μεταφέρθηκε στη Λευκωσία και η δίκη ορίζεται για τις 25 Φεβρουαρίου. Στη δίκη του ο Παλληκαρίδης δεν άφησε περιθώρια στους δικηγόρους του να τον υπερασπιστούν, αφού παρά τις αντιρρήσεις τους παραδέχθηκε την ενοχή του:

    Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο.    

Την επόμενη μέρα της καταδίκης του Παλληκαρίδη, οι μαθητές του Γυμνασίου Πάφου απείχαν από τα μαθήματά του σε ένδειξη διαμαρτυρίας και έστειλαν τηλεγράφημα στον Χάρτινγκ, με το οποίο του ζητούσαν να απονεμηθεί χάρη στον Ευαγόρα. Όλος ο κόσμος αρχίζει μια προσπάθεια να σώσει τον νεαρό μαθητή. Η Ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να αποτρέψει την εκτέλεσή του. Η Κυπριακή αδελφότητα Αθηνών ζητά προσωπική παρέμβαση του βασιλιά Παύλου. Η Βουλή των Ελλήνων στέλνει τηλεγραφήματα προς την Βουλή των Κοινοτήτων και τα Ηνωμένα Έθνη. Ο Αρχιεπίσκοπος Δωρόθεος, ο Χωρεπίσκοπος Σαλαμίνος Γεννάδιος, ο δήμαρχος Λευκωσίας κ. Δέρδης, 40 Εργατικοί Άγγλοι βουλευτές, συντεχνίες, ο Αρχιεπίσκοπος Νοτίου Αφρικής Νικόδημος, ο Αμερικανός Γερουσιαστής Fulton, απλοί πολίτες προσπαθούν να ματαιώσουν αυτή την εκτέλεση. Ο Χάρτινγκ όμως και η Αγγλική διπλωματία απορρίπτει την απονομή χάριτος.

Ο Ευαγόρας στο τελευταίο γράμμα του δηλώνει:

    Θ΄ ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το κάθε τι. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί.    

Απαγχονίστηκε στις 14 Μαρτίου 1957, σε ηλικία μόλις 18 ετών. Ήταν ο νεαρότερος αλλά και ο τελευταίος αγωνιστής που απαγχονίστηκε από τους Άγγλους.

Ο τάφος του βρίσκεται στα Φυλακισμένα Μνήματα στη Λευκωσία.

Στην Κύπρο / Παλληκαρίδης Ευαγόρας

Για σένα, Κύπρο αθάνατη,
Πατρίδα σκλαβωμένη,
Θα δώσω απ' το αίμα μου
Κάθε σταλαματιά…
Για να σε δω ελεύθερη
Και χιλιοδοξασμένη
Δε θα διστάσω,
Κύπρο μου,
Nα πέσω στη φωτιά.

Ξέρω Μονάχα / Παλληκαρίδης Ευαγόρας

Ξέρω μονάχα
πως της αγάπης η χαρά
έρχεται μόνο μια φορά
αχ! γιατί τάχα;

Μπορεί σε κάποια μάχη / Παλληκαρίδης Ευαγόρας

Μπορεί σε κάποια μάχη

γραμμένο η μοίρα νάχει

να μην γυρίσουμε 

μα πάμε με καμάρι

και λέμε όποιον πάρει

και θα νικήσουμε

Στην Κύπρο σαν θα πάμε / Παλληκαρίδης Ευαγόρας

Στην Κύπρο σαν θα πάμε
στ' ωραίο µας νησί

Σε θέλουµε να φτάσεις
Ελλάδα µας και σὺ

Να διώξεις τη σκλαβιά μας
και νά’ρθ η Λευτεριά

Να σπάσουν αλυσίδες
και σίδερα βαριά

[ΕΦΥΓΕΣ ΚΙ ΗΤΑΝ ΑΝΟΙΞΗ] / Παλληκαρίδης Ευαγόρας

Έφυγες κι ήταν Άνοιξη 
και μαραθήκαν τα λουλούδια 
κι από το στόμα των πουλιών 
δεν ξανακούστηκαν τραγούδια.

Έφυγες και χειμώνιασε 
και φύγανε τα χελιδόνια,
και τη φωλιά μας τη σκεπάσανε
κρύα- κατάλευκα τα χιόνια. 

[ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΩΡΕΣ] / Παλληκαρίδης Ευαγόρας

Είναι κάποιες ώρες 
που τα μάτια κλαίνε
και τα δυό μου χείλια 
λόγι΄ αγάπης λένε.

είναι κάποιες ώρες 
που φυσά ο μπάτης
και θαρρώ μου φέρνει
λόγια της αγάπης,
πέρ΄ από τα ξένα
ίσως  από σένα.

ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ / Παλληκαρίδης Ευαγόρας

Ήταν μια νύχτα

που τα ΄στρα σβήσανε 

λες και μ΄ αφήσανε 

μόνο ξενύχτη. 

Κι ήρθα σαν πάντα 

για το χατήρι σου

στο παραθύρι σου 

ν΄ απλώσω δίχτυ. 

Ήταν η γρίλια σου κλεισή

και δεν εφάνης γελαστή

την ομορφιά σου ν΄ αντικρύσω, 

και στη δική σου γειτονιά

ένοιωσα τόσην απονιά

που ήταν γραφτό μου να δακρύσω. 

Γη των ηρώων / Παλληκαρίδης Ευαγόρας

Όλ΄ η φύση κοιμάται 
τη ναρκώνει το κρύο, 
κι εγώ φεύγω λαλώντας
το στερνό μου αντίο
και τη μάνα φιλώντας. 

Την κοιτάζω να κλαίη 
-Μάνα,μην κλαις,της λέω 
Μανα, μην κλαίς  και κλαίω......

Κι όλοπάω και τρέχω 
-και το δέκρυ της σβύνει 
για μια μόνο στιγμούλα-
Και μιαν άλλη μανούλα 
-την Ελλάδα μας- έχω 
π΄ όλο κλαίει κι εκείνη.

Στην Άκρη τ' Ουρανού : Ο συνθέτης Σωτήρης Καραγιώργης μελοποιεί 15 ποιήματα του Ευαγόρα Παλληκαρίδη

Ενορχηστρώσεις: Ανδρέας Γεωργαλλής, Θανάσης Βήχος, Διευθυντής Ορχήστρας Pavel Ovsianikov. Συμμετέχει η Συμφωνική Ορχήστρα Μόσχας 21ου αιώνα υπό την διεύθυνση του Pavel Ovsianikov, η Χορωδία του Μουσικού Ομίλου Πάφου υπό την διεύθυνση του Σωτήρη Καραγιώργη και τραγουδούν οι:Σωτήρης Καραγιώργης, Γιάννης Κότσιρας, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Δώρος Δημοσθένους.

1. Στην Κύπρο / Γιάννης Κότσιρας
https://www.youtube.com/watch?v=TXcNxG0Ppn4

2. Όποιον πάρει/ Γιάννης Κότσιρας
https://www.youtube.com/watch?v=FzUZ-AnEq8k

3. Ήταν Μια Νύχτα / Αλκίνοος Ιωαννίδης 
https://www.youtube.com/watch?v=ptSfCzgPVqc

4. Σε Μια Γωνούλα Της Καρδιάς / Δώρος Δημοσθένους
https://www.youtube.com/watch?v=PYOPgI0L2zs

5. Ειρήνη - Λευτεριά (Έλα Εσύ) / Σωτήρης Καραγιώργης
https://www.youtube.com/watch?v=LYZf_t_kf9M

6.Μη Γυρίσεις Πίσω / Δώρος Δημοσθένους
https://www.youtube.com/watch?v=thoh9ZTtdG8

7. Στην Κύπρο σαν θα πάμε / Γιάννης Κότσιρας
https://www.youtube.com/watch?v=ooxPH3fSLPo

8. Γυρισμός / Αλκίνοος Ιωαννίδης
https://www.youtube.com/watch?v=k3f8zs374P4

9. Διώξε Κάθε Πόνο/ Δώρος Δημοσθένους
https://www.youtube.com/watch?v=eFmskzSU7T4

10. Ζηλεύω/ Σωτήρης Καραγιώργης
https://www.youtube.com/watch?v=OZG2b9uvN0w

11.Στο φεγγάρι / Αλκίνοος Ιωαννίδης
https://www.youtube.com/watch?v=8v13tW2bD20

12. Μη Μ' Αρνηθείς/ Δώρος Δημοσθένης
https://www.youtube.com/watch?v=XW7-8n1dG3U

13. Λευτεριά / Σωτήρης Καραγιώργης
https://www.youtube.com/watch?v=-zH4t86ge4M

14. Όλα ζητούν τη Λευτεριά / Γιάννης Κότσιρας
https://www.youtube.com/watch?v=icG82LXrwOw

15. η μέρα της νίκης / Γιάννης Κότσιρας
https://www.youtube.com/watch?v=Hb5rVbmwMmA