Κυριακή 15 Ιουλίου 2018

Αν είσαι / Μυριάνθη Παναγιώτου- Παπαονησιφόρου

Αν είσαι έρωτας
άσε τα βέλη στη φαρέτρα 
τραύματα άλλα δε μου πάνε πια 
Αν είσαι αγάπη πάλι 
άλλη δεν είναι εσθήτα να ντυθείς 
θυσία δεν είναι άλλη 
λύτρωση δεν είναι καμιά
μια λέξη είσαι 
σε χλωρό χαρτί 
Της μοίρας που με δέρνει 
είσαι πλάνη

Βότσαλα / Μυριάνθη Παναγιώτου- Παπαονησιφόρου

[...]

Πόσες φορές να σου το πω;
Δεν πίνεται 
δεν πίνεται το δάκρυ

Φόρεσα την αμυγδαλιά 
κι ήρθα κλωνί μες τη βροχή 
να σ΄ αγαπήσω 

Λευκό 
κατάλευκο το χιόνι 
το πρώτο μου όνειρο 
παγώνει

ΑΚΛΟΥΘΑ ΜΟΥ ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΟΥ / Παναγιώτου – Παπαονησιφόρου Μυριάνθη


Ακλούθα μου μαυρομματού να πάμεν στο Βαρώσιν
ν' αγαπηθούμεν στον γιαλόν ώστι να ξημερώσει
τζαι νάκραν νάκραν του γιαλού να πάμεν στο Καρπάσιν
Γιαλούσαν τζαι Λυθράγκωμην τζαι Ταύρου τζαι Πογάζιν.

Ακλούθα μου μαυρομματού να πάμεν στην Τζερύνειαν
ν'αγαπηθούμεν ταίριν μου στα κάστρη τζαι στο τζύμμαν
σιερκές σιερκές να πιάσωμεν να πάμεν εις την Όρκαν
στην Λάπηθον στον Καραβάν στην Μόρφου τζαι την Ζώθκιαν.
Μαυρομματού, μαυροβρυού "τζι ότι φορήσεις παν σου"
έλα να πάμεν κατά τζει.
Φόρησε ρούχα του πρεπού ρούχα της φορησιάς σου
κροκοτσινίζει η αφκή
τζι αθθίζουν οι πορτοκκαλιές κόρη στην γειτονιάν σου
έλα, να πάμεν κατά τζεί.

Σε μια γωνιά του Παραδείσου / Παναγιώτου – Παπαονησιφόρου Μυριάνθη


Σε μια γωνιά του Παραδείσου
που αργοσταλάζει το νερό
εκεί, καρδούλα μου, κοιμήσου,
κι εγώ είμαι δω και καρτερώ.

Πώς γαληνεύει η μορφή σου,
τα φρύδια φτέρουγες πουλιών,
ρόδα που βιάζονται ν’ ανοίξουν
οι όχθες των μικρών χειλιών.

Κοιμήσου ήσυχα, κοιμήσου,
και τ’ αεράκι δροσερό
θα κοιμηθεί κι αυτό μαζί σου.

Στου ύπνου τ’ απαλό φτερό,
φεγγάρι κι άστρο μου, κρατήσου
και σαν ξυπνήσεις, θα ’μαι εδώ.

Ποιητική Συλλογή: Ανάδρομη πλεύση

Αετός / Παναγιώτου – Παπαονησιφόρου Μυριάνθη

              (με αφορμή μια επίσκεψη σε πάρκο πουλιών)                            

Έκπτωτος  μοιάζει των αιθέρων βασιλιάς
μέσα σε σιδερόφρακτο παλάτι
φωλιά του τώρα το κουφάρι μιας ελιάς
παράθυρο κλειστό το αετίσιο μάτι.

Μα ξαφνικά τεντώνει ως πέρα το φτερό
τάχα πως σαν και πρώτα θα πετάξει
κι εκειό το δέντρο  ροκανίζει το ξερό
ψαύοντας μια σχισμή για να περάσει.

Το ράμφος του πονά κι έχει ματώσει
μα ο πλατύς τον περιμένει ουρανός
κι είν’ η λαχτάρα της καρδιάς του τόση!

Ύστερα κάθεται στην άκρη μοναχός
κλείνει το δάκρυ μήπως τον προδώσει
που ήταν κάποτε περήφανος αετός.          

Σάββατο 14 Ιουλίου 2018

Κυπριανού Ντίνος (μικρή αναφορά)

Ο Κυπριανού Ντίνος (Κωνσταντίνος) είναι Κύπριος Ποιητής και στιχουργός. Ποιήματά του μελοποιήθηκαν και βρίσκονται αναρτημένα σε διάφορες σελίδες του διαδικτύου. 

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΙΑ ΜΟΥ/ Κυπριανού Ντίνος


Ξεχασμένη εκει στην αυλή
μια σκονισμένη κόκκινη τριανταφυλιά ..

Πόσο Θεέ μου την αγαπούσα
την μύριζα και άλλο τόσο λαχταρούσα
να κόψω ενα τριαντάφυλλο να δωσω σε σενα
που τόσο αγαπούσα ..

Σήμερα την θυμήθηκα
μα όταν την είδα πόσο λυπήθηκα
έβαλα τα κλάματα γιατί μου θύμησε εσένα
και δεν κρατήθηκα ..

Μου έδινες χαρά με τα τριαντάφυλλά σου
κόκκινα φωτιά ...ήταν η ομορφιά σου'''

Και πάλι θα σε αγκαλιάσω τριανταφυλιά μου
είσαι εσύ όλα τα όνειρά μου ..
Ονειρα που ήτανε μόνο δικά μου

μαζί με τα κόκκινα τριαντάφυλλα μου .

ΝΕΚΡΟΛΟΥΛΛΟΥΔΑ / Κυπριανού Ντίνος



Δεν ήταν αίμα
ήταν τριαντάφυλλα ματωμένα
αυτά που χάρισες σε μένα ..

Αλήθεια με πόσα αγκάθια
γίναν κόκκινα απο λευκά
σαν ξυράφια ...

.........Αυτά
δεν ήτανε τριαντάφυλλα
έμοιαζαν νεκρολουλλουδα

Αοσμα χλωμά κιτρινιασμένα
άποτα όλα μαραμμένα ..

Με ήθελες νεκρό

και τα έφερες σε μένα ...

[Αν ήξερες μέσα στο σκοτάδι τι κρύβω ] / Κυπριανού Ντίνος

Αν ήξερες μέσα στο σκοτάδι τι κρύβω
κρύβω τον έρωτά μου ,
ίσως ζηλέψεις και τον πάς μακρυά μου ..

του μιλώ κρυφά να μην ακούει ούτε η σκιά μου
πόσο φοβάμαι τα όσα είναι κοντά μου ..

ίσως ξεμυαλιστεί εμένα ν'αφήσει
θα του βάλουνε λόγια , μπορεί να με φτύσει ..

ο έρωτάς μου είναι αυτός δεν είναι η σκιά μου

ο έρωτας που έκανα μόνο στα όνειρά μου

ΘΑ ΣΕ ΠΡΟΣΕΧΩ ... / Κυπριανού Ντίνος




Θα σε χαϊδεύω από αγάπη να κοιμάσαι
στον ύπνο των αγγέλων ή όπου να σαι ..

Ένα νανούρισμα γλυκό θα ψιθυρίζω
στην αγκαλιά μου σαν μωρό θα σε κοιμίζω ΄

Να κοιμάσαι με τους χτύπους της καρδιάς μου
όνειρα γλυκά αγάπη μου , να μοιάζουν στα δικά μου

Μην μου ξυπνάς απότομα δεν θέλω να τρομάξεις
εδώ θα είμαι , αν κάτι χρειαστείς μπορείς να με φωνάξεις ..

Το πόσο σ' αγαπώ στ' αυτί θα σου το λέω
αλήθεια ... σε κοιτώ και σαν παιδάκι κλαίω..

Μ' ένα φιλώ θα σε ξυπνώ απ' τα όνειρα σου 

ούτε λεπτό δεν έφυγα ..είμαι εδώ κοντά σου .

Θα δύσω την Ανατολήν / Κυπριανού Ντίνος





Θα σε στενέψω θάλασσα να μοιάζεις με ποτάμι

να σε κρατώ στο χέρι μου στην μιαν μου την παλάμην 

ρεφρέν

Από το νότο στον βορρά σ'ανατολή και δύση 
την πράσινη την ζώνη σου πες μου ποιος θα την σβήσει 
απ' τα συρματομπλέγματα σε βλέπω που κοιμάσαι
πατρίδα μου προσεύχομαι εμένα να θυμάσαι 

Ξύπνα από τον ύπνο σου από τον λήθαργο σου 
τούτο το χώμα φώναξε είναι μόνο δικό σου . 

Θα δύσω την ανατολή δική μου ν'ανατείλει 
θα δέσω και τα χείλη μου λέξη να μην μου φύγει 





Ντίνος Κυπριανού.

ΜΑ .... ΚΕΡΥΝΕΙΑ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ / Κυπριανού Ντίνος



Τα κύματα πόσο σε γαργαλούσαν
μα ...... η αλήθεια ειναι σε ξεγελούσαν ,

Σε χάιδευαν σε ναννούριζαν
μα ... που νά'ξερες πως θα σε χαστούκιζαν ...

Τα ίδια τα νερά σου
που έβρεχαν τα βράχια τα δικά σου
τους κουβάλησαν μέσα στην αγκαλιά σου ..

Μα .... έμεινες σιωπηλή ντράπηκες τόσο ..

Κοκκίνησες απο ντροπή που δεν τους έπνιξες
σε βίασαν και μιά κατάρα δεν τους έριξες ..

Μα... Κερύνεια μικρή μου
εκεί βρίσκονται μαζεμένοι οι αετοί μου ..

Φώναξέ τους θα σε ακούσουν ξύπνησέ τους

κι'όταν φωνάξουν λευτεριά ....... ύμνησέ τους .

ΕΛΑΦΡΑ ΝΑ ΚΟΙΜΑΣΑΙ / Κυπριανού Ντίνος

Αν είμουν Θεός θα σου μετρούσα τ'αστέρια
αν είμουν Χριστός θα'χα τρύπες στα χέρια

Μα είμαι ο άνθρωπος σου
και προσέχω αγάπη μου
το φώς των ματιών σου ...

Θα κρατούσα τον ουρανό ελαφρά να κοιμάσαι
απ'τα σκοτάδια τις νύχτες να μην μου φοβάσαι ..

Θα είμουν Αυγερινός ήλιος νυχτερινός

Θα είμουν άγγελος στο περπάτημα σου
θα έστρωνα ροδοπέταλα στο βάδισμα σου ..

Σαν Παναγιά θα σ'έκλεινα μέσα στην αγκαλιά μου

για σένα θα ξερίζωνα και την μιά καρδιά μου .

ΓΥΑΛΙΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ / Κυπριανού Ντίνος


Μέσα απ'το τζάμι πέρασα
και είδα πόσο γέρασα
με ένα γυάλινο σταυρό
τα νιάτα μου ψάχνω να βρώ ....


αγκάθια γυάλινα καρφιά απο γυαλί
πόδια γυμνά σε δύση και ανατολή
δεκάδες μίλια μα δέν είχα αναστολή ...


Στα γυάλινα ανηφόρισα
στα ψεύτικα υποχώρισα
πίσω απ'τα μαύρα μου γυαλιά
ίσως να δώ τ'αληθινά ..


αγκάθια γυάλινα σταυρός απο γυαλί
είδα τα νιάτα μου πετούσαν σαν πουλί
με μάτωσαν γιατί δέν είχα αναβολή ..


Ντίνος Κυπριανού .

Πύκνωσα τα αραιά μου / Κυπριανού Ντίνος

Πύκνωσα τα αραιά μου
τα μαζεμένα μου κούρασαν
κουράστηκα
από το
άρμεγμα ,
στέρεψε το βυζί της μάνας
Σούρωσε
σάν
σταφίδα
που έμεινε στόν ήλιο αμάζευτη ..
Κάποια κοράκια
περιμένουν
το
πέσιμο να κατασπαράξουν τα κουκούτσια
ή και την πέτσα
από το υπόλοιπο
της λαιμαργίας μου ...
Ντίνος Κυπριανού