Παρουσίαση του βιβλίου: Το χαμόγελο του ποταμού

έκθεση ζωγραφικής, βιβλίου και κατασκευών στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Λάρνακας τη Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2017

Λάρνακα 29 Νοεμβρίου 2017

 

 

H Επαρχιακή Επιτροπή Λάρνακας-Αμμοχώστου του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥ.ΚΕ.Μ) και το Ίδρυμα ΧΡΙΣΤΙΝΑ Α. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ διοργανώνουν έκθεση ζωγραφικής, βιβλίου και κατασκευών στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Λάρνακας.

 

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα τελέσει ο Δήμαρχος Λάρνακας κύριος Ανδρέας Βύρας τη Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2017 και ώρα 19:30 και η έκθεση θα παραμείνει ανοικτή μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου 2017.

 

Παρακαλούμε όσους διαθέτουν για πώληση καινούργιους πίνακες ζωγραφικής, βιβλία δικής τους έκδοσης και μικροκατασκευές να αποταθούν στους κύριο Λάκη Αποστόλου τηλ. 99624802 και κύριο Ανδρέα Μορφίτη τηλ. 99572467 για περισσότερες λεπτομέρειες.

 

Όλα τα εκθέματα θα πρέπει να παραδοθούν από τους ίδιους τους ιδιοκτήτες στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Λάρνακας το αργότερο μέχρι την Πέμπτη 07 Δεκεμβρίου 2017 για καταγραφή και ταξινόμηση.

 

Η τιμή πώλησης κάθε εκθέματος θα οριστεί από τον ίδιο τον προμηθευτή. Ποσοστό 30% θα διατεθεί από το Ίδρυμα ΧΡΙΣΤΙΝΑ Α. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

 

 

 

Με εκτίμηση

 

Ανδρέας Μορφίτης                                       Λάκης Χ. Αποστόλου

ΚΥ.ΚΕ.Μ                                                      Ίδρυμα ΧΡΙΣΤΙΝΑ Α. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ       

"Αχτίδες Ζωής " (Συλλογή Διηγημάτων) και " Κραδασμοί Ψυχής" (Ποίηση) : Δύο Βιβλία της Συγγραφέας και Ποιήτριας κας Ελένης Τυρίμου

που με την υπ΄ αριθμ: 7.22.22. 1176 / 21 Ιουλ 2017 απόφαση της Διεύθυνσης Μέσης Εκπαίδευσης εγκρίθηκαν και θα συμπεριληφθούν στον κατάλογο των προτεινόμενων βιβλίων για τον εμπλουτισμό των σχολικών βιβλιοθηκών και αξιοποίησή τους από τους καθηγητές και τους μαθητές.  

Με την Ποιήτρια μπορείτε να επικοινωνήσετε μέσω του συνδέσμου: https://www.facebook.com/eleni.tyrimou

ΕΡΩΣ, ΜΥΘΟΣ, ΒΑΘΟΣ : Ποιητική Συλλογή του Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδη (200 Χαικού) Εκδόσεις : ΡΩΜΗ / 2017

Έρως

1. Συγχωροχάρτι 

ο Άδης στον έρωτα 

χαρίζει μόνο.

2. Αγαπώντας σε 

βαδίζω επ΄ υδάτων 

έως την ακτή σου

...

Μύθος 

Δέκα μικροί μύθοι της τρελλής ροδιάς*

81. Τρελή μου ροδιά

σαν γελάς φυσά νοτιάς

στων νιων τα στήθη 

82. Κλαδί σου κόβουν 

κλέφτες, μπόρες μα μπορείς 

ν΄ ανδρώνεις άλλα. 

83. Λικνίζεις κορμό

ξελογιάζεις τους νέους

πηδούν τα σκότη. 

84. Παιδί με κρατάς

κι ο άνεμος μας παίρνει

στ΄ονείρου βόλτα

85. Στη φυλλωσιά σου

καλείς να παίξω κρυφτό 

με το φεγγάρι. 

...

* Διάλογος με τον Οδυσσέα Ελύτη

Βάθος

141. Όσο σε λιώνουν 

Ανθέ, τόσο πιο πολύ 

ευωδιάζεις. 

142. Τα κάλλη γερνούν

οι καλλονές ξεβάφουν 

το Κάλλος διαρκεί.

143. Διδάσκοντάς σε 

διδάσκομαι δυο φορές

στοχάζομαι τρεις. 

Αμμόχωστος / . Μαρία Κωνσταντινίδου - Δημητρίου

Ίδια σπίτια, δεν παίρνει από λόγια το αίμα τους
μόνο να βλέπεις τη φωνή τους, να την παιδεύει ο άνεμος 
Θέλω να σου γράψω για τα δάκρυα της βροχής
για τις σιωπές που μεγαλώνουν στο σκοτάδι
για την αλήθεια της καρδιάς 
με λέξεις που δεν είπαμε
Ήσουν εκεί
στεφανωμένη με την πρώτη νιότη σου
ανέλπιστη βροχή της μοίρας του ήλιου
Δεν την αρνιέμαι την ψυχή μου
κοιτάζω γύρω μου να δω τον έρωτα
Η συνείδησή μου υπαγορεύει
την άκρη τ’ ουρανού….
.

Γαλάζιο Φως / Mαίρη Ηλιάδη

Μες το γαλάζιο φως
βαδίζουν οι σκιές μας
πάντα πρωτύτερα από μας
μ'αληθινά δικές μας. ..

Μες τα παραπετάσματα
αντίθετα απ' τους νόμους
που φτιάχνει με τη λογική
ο νούς, θνητούς ανθρώπους...

Μες τους καιρούς του μέλλοντος
φιλτράρεται κι ανθίζει
σε όσους το φως το γαλανό
τον δρόμο τους ορίζει...

Άλλοι το λεν ελπίδας φως
και θάλασσας το χρώμα
σαν γαληνεύει ο ουρανός
και λούλλουδα λευκόχρυσα
ανθίζουνε στο χώμα...

Εγώ το λέω άνεμο
μέσ' την ψυχή π' αντριεύει
δεν παρασέρνει μα ψηλά
στα σύννεφα τα γαλανά
υψώνει την ψυχή σου,
στον λογισμό σου σύνεση,
και θάρρος στη ζωή σου...!!!!

Θα' θελα να'ξερα / Υπερμάχου Χριστίνα

Θα' θελα να'ξερα
που βρίσκονται
όλες εκείνες οι στιγμές
με τις χαρές,
που με προσπέρασαν. 
Περίλυπη
δεν τα κατάφερα
να τις προϋπαντήσω.
Μα ούτε και που πρόφτασα
να τις ξεπροβοδίσω.
Και γλίστρησαν και χάθηκαν
στ' απέραντο του άγνωστου
στο διηνεκές του χρόνου.
Αφέθηκα
σ' ένα ντουέτο
μείζονος σιωπής
αντάμα με τον ίσκιο μου.
Πάει καιρός
που τον αντάμωσα πρώτη φορά.
Θυμάμαι
σ' ένα κρεσέντο
μείζονος λυγμού.
Και έκτοτε
τον κουβαλάω μαζί μου.
Θα' θελα να' ξερα
που βρίσκονται
όλες εκείνες
οι στιγμές με τις χαρές
που με προσπέρασαν.
Τουλάχιστον να τις ευχαριστήσω.

Χριστίνα Υπερμάχου.

Σιωπώ... / Λευτέρης Ελευθερίου

Σιωπώ...
μα εσύ νομίζεις πως βουβάθηκα
ουρλιάζει κι αλυχτά το εντός μου
όταν χιλιάδες ουρανοί ανοίγουν
και ξεσπούν οι καταιγίδες
απ΄τα μάτια μου
κάθε που η καρδιά οδηγεί το βλέμμα
στο "Βορρά"
και μου γυρνάει τραυματισμένο
απ΄τα συρματοπλέγματα
Σιωπώ νομίζεις ;
δεν ακούς την εκκωφαντική σιωπή μου;

Ο ΧΡΥΣΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ / Χριστοδούλου Θάλεια

Δεν θέλω να με ξεγελούν ψέματα να μου λένε
ούτε να με υποτιμούν με λόγια να με καίνε..

Μ' αρέσει να με σέβονται πλάτη να μην γυρίζουν
αληθινά να μ' αγαπούν να με υποστηρίζουν..

Ζητώ να με αισθάνονται γλυκά να μου μιλάνε
μ' αρέσει να με σέβονται και να με εκτιμάνε..

Αυτά που τόσο θα' θελες εσύ δώσε στους άλλους
μ' απλοχεριά στους γύρω σου, μικρούς μα και μεγάλους..

Κανόνας είναι ιερός και μένει στον αιώνα
έχει μεγάλη δύναμη είν' ο ΧΡΥΣΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ..

Τά ακριβά δέν τα γνώρισα... / Κυπριανού Ντίνος

Τά
ακριβά δέν τα γνώρισα
δέν τα φόρεσα
κάτι
τρύπια αποφόρια 
καί αυτά μικρά μου , άλλοτε μεγάλα
κάτι μπαλωμένα μου φόραγαν

όλες
οι μέρες μου ίδιες
τί Δευτέρες τί Τρίτες τί Σάββατα
Κυριακές ;;;
αυτές
οι Κυριακές με μελαγχολούσαν

ήξερα
να το παίζω άρρωστος
κρυβόμουνα

τα
ακριβά
δέν τα φόρεσα
τα
φτωχά τα ντύθηκα καί ήταν πολλά >>>

μου
αρκούσε λίγο νερό και λίγο αλάτι
έφτιαχνα την δική μου θάλασσα
και την είχα πάντα κοντά μου !

Κων/νος Κυπριανού.

[Σε λίγες μέρες φεύγω] / Λαμπής Γιάννος

Σε λίγες μέρες φεύγω
και δεν θέλω να αποχαιρετίσω κανέναν,
αν και θα μ’ άρεσε να αφήσω μερικά λουλούδια
έξω απ’ τη πόρτα της γυναίκας που αγάπησα
αλλά πάει πολύς καιρός που στο κήπο μου
είναι ερημιά και φυτρώνουν μόνο πέτρες.
Φεύγω λοιπόν,
αλλά εσύ, φύλαξε με μέσα σου,
κράτα με μέσα σου,
να μ’ ακούεις στην πνοή τ’ ανέμου
που θα φτάνει στ’ αυτιά σου
σαν τις κραυγές του έρωτά μας,
σαν τα ψιθυρίσματα μας
όταν ξαπλώναμε αγκαλιά,
κράτα με μέσα σου
μέχρι η ψυχή μου να σβήσει για πάντα
ανάμεσα σε σένα και στ’ όνειρο,
τότε θα καταλάβεις πως η λατρεία μου για σένα
δεν πέθανε, συνεχίζει να ζει και να θεριεύει
σαν αγάπη πιο μεγάλη κι απ’ τη θάλασσα
και πιο πέρα απ’ τους απέραντους ουρανούς.

ΔΙΑΨΕΥΣΗΣ / Πανάγου Μαρούλλα

Να 'χαμε τα ρημάδια τα λεφτά 
να στέλναμε στον διάβολο καθένα.
Να κάναμε τι πρόσταζε' η καρδιά 
και να μην δίναμε λογαριασμό κανένα

Μα έχουμε ανάγκη το ψωμί
που το πληρώνουν ακριβά τα όνειρά μας
και βάζουμε νερό μες στο κρασί
σαν παραβλέπουμε τα χάλια τα δικά μας.

Σκύβουμε το κεφάλι ταπεινά
και μπουναμάδες στον αφέντη μην θυμώσει
αν του ' ρθει να μας διώξει απ' την δουλειά
δεν τον εγνοιάζει και μπορεί να μην πληρώσει

Δεν τον πειράζει στάλα δυστυχώς
αν νηστικά στο σπίτι τα παιδιά μας κλαίνε .
Η δόση για το σπίτι κι ο γιατρός
απλήρωτα ,κι ο ξένος πόνος γέλιο ,λένε

που πήγαν οι αντάρτες του εχθές
που λέγαν δεν θα έσκυβαν ποτέ κεφάλι
τώρα ανθρωπάκια όπου γλείφουν τις πληγές
κι ας αγκαλιάσανε τον ρόλο του χαμάλη.

Πόσο μας άλλαξε η ζωή δεν το πιστεύεις
υποταχτήκαμε ανήμποροι στο ρέμα
που 'ναι τα όνειρα που ακόμα τα γυρεύεις
επέρασε ολόκληρη η ζωή μας ένα ψέμα.

ΔΩΣΕ ΟΥΡΑΝΕ / Ιωάννου Άνθιμος

σήκωσα ψηλά τα χέρια
για να πιάσω ουρανό
λίγο από το γαλάζιο
ν’ ακουμπήσω να χαρώ

ουρανέ μου που σκεπάζεις
ότι υπάρχει στον ντουνιά
δόσε μου κι’ εμένα λίγο
απ’ το μπλε σου που φοράς

σεντονάκι να της φτιάξω
το κορμί της να τυλίγει
να την κάνω εγώ δική μου
όσο ζω ποτέ μην φύγει

δόσε μου ουρανέ το μπλε σου
για να βάψω τ’ όνειρο μου
το κορίτσι π’ αγαπάω
να γινεί τώρα δικό μου

σεντονάκι θα της φτιάξω
σαν μιά θάλασσα πλατειά
κι’ αν το θέλει τότε θάμαι
δίπλα της παντοτεινά

ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ

Τετραλογία scifaiku / Χατζηματθαίου Άθως

ένας αετός
σκαρφάλωσε στον ήλιο
και με τα νύχια

έσκαψε βαθειά
τις σάρκες του και βρήκε
την χρυσή πηγή

κι ήπιε μια γουλιά
απ’ το υγρό χρυσάφι
που ανέβλυζε

απ’ τα σπλάχνα της
και άγγιξε τη φωτιά
των αθανάτων

ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΜΑΜΑ = ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ : Παρουσίαση του Βιβλίου της Θέκλας Πετρίδου

https://www.facebook.com/t.efstratia?hc_ref=ARSQ63FZS5YZ-V1T-HBLEcp2m-FTGZuS_UDwbxLC1KHQBn6FradOlhBqZoCN-ASEAPU