Κυριακή 16 Απριλίου 2017

Κυριάκος Κώστα (μικρή αναφορά)

Ο Κυριάκος Κώστα ζει στην Λάρνακα. Ασχολείται με την μουσική ενώ παράλληλα γράφει  διηγήματα και ποιήματα. 

ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ / Κυριάκος Κώστα


Κι αν ο λόγος,
σκληρός
και ακατάπαυστος που είναι,
απελευθερωνόταν, για μια στιγμή,
από τα δεσμά της γλώσσας
και μεταμορφωνόταν σε
πράξη,
η ελπίδα θα γινόταν Άνοιξη
και η αγάπη Καλοκαίρι.
Το δίκαιο θα είχε την δική του εποχή
καθώς η ιδιαιτερότητα αυτή
του λόγου,
θα υπερίσχυε.
Παντός καιρού και χρόνου.
Επιτέλους!

Σάββατο 1 Απριλίου 2017

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΠΑΡΚΟ


Πρώτο ταξίδι, στα δεκαενιά, ήμουν ένα μικρό αγόρι
Αβάνα , ο προορισμός, εκει θα πάει το βαπόρι
ήταν πρωί, και έκαιγε, ο ήλιος, είχε ζέστη
κι εγώ στην πρύμνη, έβαφα, μαζί με τον Ανέστη,
το κλίμα είναι τροπικό, είχε πολλή υγρασία
αν θες ν΄ αντέξεις, ξέχνα το, μην δίνεις σημασία
τελειώσαμε την βάρδια,και τρέξαμε για μπάνιο
κι ύστερα εις στον πλοίαρχο, για να μας δόσει δάνειο
αργότερα, χαρούμενοι,φύγαμε για Χαβάνα,
ο οδηγός, μασούλαγε...έτρωγε μια μπανάνα,
που πάτε ρε καλόπαιδα, στα ελληνικά ρωτούσε,
φαινότανε, με ναυτικούς, πως κάθε μέρα ζούσε,
κορίτσια θέλετε, παιδιά, ρώτησε μ υποψία
δεν μοιάζετε για αδελφές, ειπε με μιά κακία
κοιτάζαμε , αμήχανοι, χάσαμε την μιλιά μας
τι λέει τούτος ο τρελλός, βγήκαμε απ τα νερά μας
κάποια στιγμή, σταμάτησε, έξω από ένα πάρκο
εδώ θα πάτε, αν θέλετε, κι έβγαλε ένα πάκο
χιλιάδες πέσος ήτανε, μας κοιταξε με τρόπο
αν έχετε συνάλαγμα, δίνω μεγάλο τόκο
στην τράπεζα, δολλάρια, τα παίρνουν ένα πέντε
εγώ σας δίνω μετρητά, το ένα για εικοσιπέντε
μας άρεσε η συναλλαγή, κι αλλάξαμε καμπόσα
από εκατό ο ένας μας, το σύνολον διακόσια
μπάτε στο πάρκο, κάτσετε, θα δείτε τις κοπέλες
μην περιμένετε να ρθούν, δεν έχουνε ταμπέλες
παίξτε το μάτι, ξέρετε, δυό λέξεις να τους πείτε
βάμος α κάζα, το πιό απλό, κι αντίδραση θα δείτε
πήγαμε οι δυό και κάτσαμε, σένα μικρό παγκάκι
έτρεμε η καρδούλα μας, χάθηκε το υφάκι
δύο κοπέλλες ζύγωσαν, και κάτι μας ρωτήσαν
μιλούσανε ισπανικά, χαμόγελα χαρίσαν
ο φίλος μου, πιό τολμηρός, σήκωσε το κεφάλι
βάμος α κάζα, ρώτησε, και τόσκυψε και πάλι
αυτές, γέλασαν δυνατά, μας πιάσαν απ το χέρι
βάμος μας ειπαν...... γρήγορα, να γίνει νταραβέρι
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ

Ο ΕΡΧΟΜΟΣ ΣΟΥ


Ήρθες μια μέρα ξαφνικά
ανατριχιάζει η πλάση
έγινε μέρα η νυχτιά
αχ και να μην περάσει .
Μπήκες στο βάθος της καρδιάς
'ακουσες τ'αγαπώ της
Ησουν στο θαύμα της βραδυάς
του έρωτα Θεότης
Το γέλιο σου η μουσική
Το μέλι στην ματιά σου
κι όταν σ'αντίκρυσα εκεί
σκλάβος στην ομορφιά σου .
Μες στην καρδιά μου σ' έκλεισα
και μες στην καμαρά μου
Στον έρωτά σου μέθυσα
βασίλισσα κυρά μου
Μα πρίν να έρθει το πρωί
έφυγες πρίν να φέξει
Βάφτικε μαύρη η αυγή
πως η καρδιά ν' αντέξει
'Εγινε η αγάπη σου '
βάσανο στην ζωή μου
του έρωτα η απάτη σου
κλείδωσε την ψυχή μου
Ας μην σ' εγνώριζα ποτέ
να μουν στην αγνοιά σου
Αχ έρωτά μου δυνατέ
τώρα στα βάσανά σου
ΜΑΡΟΥΛΛΑ ΠΑΝΑΓΟΥ

Κοκκινα φιλια / Χατζηματθαίου Άθως


Αυτά τα χείλη 
που βάφουν κόκκινα τα φιλιά μου
αύτα τα μάτια
που αναταράζουν της καρδιάς τη γαλήνη
θα θα θελα να τα κλείσω
σ'ενα όνειρο
να γίνονται όμορφα τα βράδια μού
όταν θα με χαϊδεύουν με την ανάσα τους
όταν θα με ταξιδεύουν
στις φωτεινές τους ανταύγειες

Ηγησίας ο Σαλαμίνιος

Ηγησίας. Συναντάται και ως Ηγησίνοος, έζησε τον 8ο π.χ αιώνα. Ήταν ποιητής και καταγόταν από την Σαλαμίνα της Κύπρου. 

Βάσος Αριστοδήμου (βιογραφικά στοιχεία)


Ο Βάσος Αριστοδήμου γεννήθηκε στο Καραβοστάσι της επαρχίας Λευκωσίας το 1929. Σπούδασε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο, στο Διδασκαλικό Κολλέγιο Μόρφου και στο Gray's Inn του Λονδίνου.
Εργάστηκε σαν δάσκαλος, ταχυδρομικός υπάλληλος, δικηγόρος, μέλος της Νομικής Υπηρεσίας της Δημοκρατίας, επαρχιακός δικαστής Λευκωσίας και ως πρόεδρος του Στρατιωτικού Δικαστηρίου.
Στη διάρκεια της διδασκαλικής του υπηρεσίας υπήρξε συνδικαλιστής:
τη περίοδο 1950-1953 μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Παγκύπριας Διδασκαλικής Οργάνωσης (ΠΔΟ) και 1955-1958 γενικός Γραμματέας της Παγκύπριας Οργάνωσης Ελλήνων Διδασκάλων (ΠΟΕΔ).

πολιτισμός / Αριστοδήμου Βάσος

Του μίλησε το περιβόλι

Του μίλησε το περιβόλι:
Τέτοιο πρόσωπο δεν υπάρχει
Ναι, συμφώνησαν οι χορωδίες των πουλιών,
των βράχων, των νερών,
θάνατος δεν υπάρχει.
Ευτυχισμένος ξάπλωσε στο μονοπάτι του
κι αυτό τον έφερε στο σπιτικό του.
Καρδιά του κόσμου και καρδιά μου, 
μη με χάνεις, μη μου χάνεσαι.

Τρίτη 28 Μαρτίου 2017

Ελένη: Ποιητική Συλλογή του Στέλιου Στυλιανού από τις εκδόσεις Κέδρος

Σου είπα: "Είμαι άντρας"
Ένιωσα πως γύρεψες στο βλέμμα μου την αρχή και το τέλος

(Ήταν ο τι έλειπε
απ' όλο το ενδιάμεσο
το πριν και το μετά
που ήταν ήδη δικό σου
Επειδή ήσουν γυναίκα)


***



...Ακόμα νιώθω τη μυρωδιά
και γυρίζω το βλέμμα μήπως και καταλάβω από πού
Ανόητε, πώς θα δεις μυρωδιές;
Και όμως γυρίζω ξανά και ξανά
Πού είσαι; ...


***



...Και στα χέρια να κρατάνε αγκαλιά
χιλιάδες λουλούδια
σαν ντάμες σε χορό 
σαν σημαίες μιας άλλης γης που πεθυμάμε...

***


Φοβάμαι, τρέμω, λυγάω
Ποιος δρόμος είναι αρκετός;
Γιατί ο αέρας φυσάει δυνατά;
Εχω σκόνη στα μάτια, δε βλέπω
Είμαι ξυπόλητος, πονώ
Από πού περίσσεψαν τόσα καρφιά;
Ποιος σκόρπισε τόσα αγκάθια;

Κι οι γραμμές παρά μόνο ευθείες δεν είναι
Περνούν μέσα από πολλά
Πορείες που σε ζαλίζουν, σε παρασέρνουν
σε κάνουν ίσως να πέσεις
Μα πάντα σίγουρα να δεις τα πραγματα με άλλες γωνίες
διάφορες ταχύτητες
και εικόνες που ζωγραφίστηκαν για να μπορέσεις να δεις παρακάτω
Εκεί, στην άκρη μιας ζωής 
που όλο σε περιμένει
και κάθεται και μετρά τους αναστεναγμούς και τις αγωνίες σου
μια Ελένη
Ποιος είπε ότι το φως ταξιδεύει ευθεία;


(Στέλιος Στυλιανού,"Ελένη", εκδ. Κέδρος, 2016)

Πολιτιστική Κίνηση Λάρνακας: Πρόσκληση σε Γενική Συνέλευση


Ποιήματα : Ποιητική συλλογή που περιλαμβάνει ποιήματα της Τουρκοκύπριας Τούγτσε Τέκχανλι και του Ελληνοκύπριου Ανδρέα Τιμοθέου, οπου βραβεύτηκαν σε δικοινοτικό διαγωνισμό για νέους Ποιητές τον οποίο διοργάνωσαν η Ένωση Λογοτεχνών Κύπρου και η Ένωση Τουρκοκυπρίων Καλλιτεχνώ και Λογοτεχνών


Ανδρέας Τιμοθέου

Η άλλη πλευρά 

Υπάρχουν κι απ΄ την άλλη πλευρά ποιητές. 
Υπάρχουν κι απ΄την άλλη πλευρά 
άνθρωποι που ζήσαν τον ξεσπιτωμό, 
που είδαν να μεγαλώνει τ΄ άδικο
μες στους κροτάφους τους, 
που γέρασαν μέσα σε σπίτια ξένα 
με μνήμες μιας άλλης γης. 
Υπάρχουμε κι εμείς γι΄ αυτούς 
η άλλη πλευρά. 


Οδηγίες Κοιμητηρίου 

Όσοι θυμάστε ακόμα τους νεκρούς σας 
και κουβαλάτε επιμελώς 
το λάδι της καντήλας 
να προμηθεύεστε 
και ένα πιάτο φαί 
για τις γάτες.
Αυτές γυροφέρνουν τα μνήματα
όλων των ξεχασμένων.
Ίσως εξαργυρώσετε έτσι τη συντροφιά τους 
για όλα εκείνα τα νεκρικά δειλινά 
μαζί με τους απεγνωσμένους. 



Τούγτσε Τέκχανλι

Επώδυνη βουβαμάρα

η φωνή μου ανεβαίνει σε πολυκατοικίες 
και αφήνεται να πέσει με το κεφάλι 


Αυτοκτονία 

τα μέρη μου που διάβηκες 
τα μοιράζω στα μυρμήγκια 

Χειμώνας 

καθώς το ανήσυχο σώμα του φύλλου 
πέφτει από τον ύπνο του 
μη με κοιτάς από τη σχισμάδα της πόρτας. 

Τετάρτη 22 Μαρτίου 2017

Ευρυδίκη Περικλέους Παπαδοπούλου (βιογραφικό σημείωμα)

Η Ευρυδίκη Περικλέους Παπαδοπούλου γεννήθηκε στη Λευκωσία. Είναι Διευθύντρια Πολιτισμού και καθηγήτρια μουσικής στη Μέση Εκπαίδευση στην Αγγλική Σχολή Grammar School Λευκωσίας. Είναι διευθύντρια του πολιτιστικού Ιδρύματος Ιωάννη και Ηρώς Γρηγορίου. 

Ποιητικές συλλογές :


  •  "Κι η Κερύνεια μια ανοικτή πληγή", Λευκωσία 1982, 
  • "Υστερόγραφα", Λευκωσία 1985, 
  • "Χωρίς Ήρωες ", Λευκωσία 1985, 
  • "Ανακάλημαν τα Ποιητάρικα" Αθήνα, Νεφέλη 1999, 
  • "Et Kerynia, Une Plaie Ouverte, Nancy: Institut d'Etude Neo- Ηelleniques", Editions Praxandre France, 2002 και επανέκδοση 2003, 
  • " Xώρας ιστόρηση", Νεφέλη, Αθήνα 2005, Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2006.
Πεζά: 

"Poemes et Recits , Nancy: Institut d'Etude Neo- Ηelleniques", Editions Praxandre, France 2005. 


Έρευνα: 

"Ο ζωγράφος Κώστας Στάθης", εκδόσεις Πολιτιστικές Υπηρεσίες Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού και Ίδρυμα Τηλέμαχος Κανθός Λευκωσία 2010


Θεατρικά: 


  • "Το άλλο μισό του ουρανού", Νεφέλη, Αθήνα 1994, Βραβείο Θεατρικού, Οργανισμού Κύπρου 1992, 
  • " Φεγγάρι μην κλαις", Νεφέλη, Αθήνα 1996, έπαινος Θ.Ο.Κ. 1994, 
  • "Η σιωπή είναι παράξενη απόψε", Νεφέλη, Αθήνα, 2003, 
  • "Το τρακτέρ", Βραβείο Διαγωνισμού Εβδομάδας Θεατρικής Γραφής Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού Πολιτιστικές Υπηρεσίες σε συνεργασία με το Θέατρο Ένα 2004, 
  • "Ανδρόνικος ή Ο ζωγράφος", Έπαινος Θ.Ο.Κ. 2006, 
  • "Φίλαμε μην ξημερώσει", Βραβείο Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού και Θεάτρου Ένα 2008, 
  • "Ο καιρός των καταιγίδων", Έπαινος από τον ΘΟΚ 2009.

Θεατρικά έργα που ανέβηκαν στην σκηνή 

  • "Φεγγάρι μην κλαις", Θέατρο Ένα, Μάης 1996, 
  • "Το άλλο μισό του ουρανού", Νέα Σκηνή Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου Mάρτης 2003, 
  • "A Bar Called Lost Paradise", Warehouse Theatre 24th International Playwriting Festival 2010 Croydon Theatre Λονδίνο Μάρτη, 2010.


Έργα της έχουν βραβευτεί τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, την Αμερική, την Ασία και τον Καναδά. 

Το 2005 βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για εκδόσεις του 2005, για την ποιητική συλλογή "Χώρας ιστόρηση" Εκδόσεις Νεφέλη Αθήνα 2005, γραμμένη στην Κυπριακή διάλεκτο.

Αλκατράζ / Παπαδοπούλου Ευριδίκη - Περικλέους

Κακοποιοί και γκάγκστερ
Στα κελιά της κόλασης
Προς παραδειγματισμό
Προς αποφυγήν
Προς φρόνηση
Στο βράχο υψίστης ασφαλείας
1500 φυλακίστηκαν είπε ο φύλακας
Τώρα δεν υπάρχουν κακοποιοί
Γυρίσαμε όλοι στον διπλανό μας
Το γκρουπ των τουριστών πολύχρωμο
Πως είστε τόσο σίγουρος κύριε
Γιατί απλούστατα κανείς σας δεν μπορεί να αποδράσει
Όλοι τελείται υπό κράτηση
Τα ψυχρά ρεύματα της ζωής σας
Σας εμποδίζουν να αποπειραθείτε
να αποδράσετε στον κόλπο της ελπίδας
Θα αστειεύεστε μου φαίνεται κύριε
Καθόλου
Μπορείτε να δοκιμάσετε άλλωστε
Τρόφιμοι είσαστε της οικονομικής ύφεσης,
Της φοροδιαφυγής
Της ποτοαπαγόρευσης
Μάλλον τα σύγχυσε ο ανθρωπάκος
Τόσα χρόνια στο σωφρονιστήριο  του Αλ Καπόνε
Του Αλβιν Κάρπις του Τζορτζ Κέλι του Ρόμπερτ Στράουντ  Δήλωσαν οι τουρίστες
Αυτό νομίζεται
Προσέξτε δεν μπορείτε να βγείτε
Υπάρχει συρματόπλεγμα
Πύργοι φρουρούμενοι
Μπάρες χαλύβδινες στα παράθυρα
Ανοίγουν με τηλεχειρισμό 
Από αυτούς που τηλεχειρίζονται  τη ζωή
Την άνεση σας
Την φαινομενική καλοπέραση σας
Γύρω τα παγωμένα ρεύματα έως και εννέα κόμβοι
Σε μαντρότοιχους είστε
Και τους κτίσατε μόνοι
Αποδράστε
Μονάχα απαγορεύεται να μιλάτε μεταξύ σας
Στο μπλόκ Δέλτα  είναι το δωμάτιο αερίου
Ένα κρεβάτι μια κουβέρτα ένα πτυσσόμενο τραπέζι
Μια καρέκλα μια τουαλέτα ένας νιπτήρας και δύο ράφια
Τι άλλο χρειάζεται τούτη η ζωή που την παραφορτώσατε
Στα καινούρια κελιά
Και για να σπάσει λίγο την ένταση ο φύλακας
Πρότεινε μια βόλτα στο Αγκάβι Τρέιλ
Ανάμεσα ευκαλύπτων, ερωδιών  και αγαύης
Είδαμε τα θαλασσοπούλια 
Το νησί ακολουθούσε ζωσμένο  στην παλίρροια
Θα ζήσετε με το όνειρο της απόδρασης
Της όποιας απόδρασης
Προσωπικής κοινωνικής εθνικής
Το προνόμιο της εξόδου θα ανακληθεί επ αόριστον
Αποχαιρετήστε παρακαλώ το Σαν Φρασίσκο
Που χάνεται στην ομίχλη
Δεν προλαβαίνετε να το ξαναδείτε

Στην τιμή του εισιτηρίου περιλάμβανε
Μαγνητοφωνημένη  ξενάγηση από πρώην τρόφιμους
Και σωφρονιστικούς υπαλλήλους

Κι η Κερύνεια μια ανοικτή πληγή (απόσπασμα) / Παπαδοπούλου Ευριδίκη - Περικλέους

«Πατρίδα,
δεν είμαστε μάνες τούτο τον Ιούλη,
δεν είμαστε Παναγιές».
«Δε γινόταν αλλιώς, πατρίδα,
Θάνατος στα είκοσί τους χρόνια.
Ήταν λύση αυτή;
Ήταν διέξοδος αυτή;»
.....

«Τότε δε γράφαμε, Πατρίδα,
Τότε νοσταλγούσαμε χωρίς Θεό.
………….
Τότε δειπνούσαμε χωρίς Σταυρό
Με ζωή να ζητά συγχώριο”.
.......
«πως τούτ’ η θλίψη
δε θα κρατήσει πολύ.
.τούτη η θλίψη δεν μπορεί
να κρατήσει για πάντα».

........
«Πατρίδα       
Μύρισε Κερύνεια απόψε η σκέψη,
Μύρισε πατρικό σπίτι
κι αναλαμπές καρδιών,
μύρισε αυλή και τριαντάφυλλο».
.............
«Πατρίδα,
δεν το κατάλαβες
πως δε βολεύεται
τούτη η Κερύνεια όπως κι όπως;
Δεν ανέχεται να τη βολεύουν
όπως κι όπως;».