Πως καταντήσαμε αδελφέ μου
Αντί η αγάπη να ανθίζει
Στο μίσος πια η γη γυρίζει.
Μαύρο πυκνό γύρω σκοτάδι
Πνήγει το κάθε αγάπης χάδι
Και το φεγγάρι δακρυσμένο
Στενάζει παραπονεμένο.
Αντί φιλιά τώρα μαχαιριά
Γεράκια αντί για περιστέρια
Σκεπάζουν το γλυκό γαλάζιο
Κι εγώ αδιάφορα κοιτάζω.
Έγινε πια η ζωή κουρέλι
Πίκρο απ' τα χείλη στάζει μέλι
Και το χαμόγελο βουλιάζει
Εκει που το άδικο προστάζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου