Πάντως εμείς
δε τ ’ακούσαμε,
ή και να τ ’ακούσαμε
μάλλον
σαν ήχος του
αέρα μάς έμοιαζε,
που ήταν σα να
μονολογούσε
μέσα από τα
χείλη του
μια μονότονα
επαναλαμβανόμενη
λέξη, που πότε
σαν σφυριά
μας ακούονταν
και πότε σαν σφύριγμα
του αέρα,
ένα απαίσιο,
ενοχλητικά παρατραβηγμένο
σφύριγμα,
που σαν βίαιη σπρωξιά μας απωθούσε
προς τα έξω
με ένα
μονοσύλλαβο παρατεταμένο,
ουστ, ουστ, ουστ!....
Ο Κυριάκος
Μάτσης (αγωνιστής ) της Ε.Ο.Κ.Α. στέλλει το μήνυμά του μέσα από το κρησφύγετο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου