Εφ' όσον ο λαός κοιτά
μονάχα την βολή του
την εξουσία προσκυνά
κι ας χάνεται η Πατρίς του
Όλα του πάνε κατ' ευχήν
κι ας μη χαλώ την πιάτσα
αφού και υποψήφιος
είπε την Κύπρο τάτσα!
(λεκέ)
Αρνούνται την σημαία μας
της ανεξαρτησίας
Στου μαύρου Ιούλη το λαμπρόν
ούλλοι μας εκλωτσήσαν.
Καρτέραγαν την μάνα μας
να ‘ρθει να μας γλυτώσει
μα ήρθε πριν , χαράματα
για να μας παραδώσει ...
Σκοτώνοντας τους αδελφούς
που έλεγε προδότες
το μίσος είχαν προ πολλού
της χούντα οι «πατριώτες».
Το ‘παν δικοί τους αρχηγοί
«Ο αγώνας ήταν λάθος»
όμως αλλού τους έτρωγε
το μίσος είναι πάθος.
Και στον λαιμό τους πήρανε
παιδιά ιδεολόγους
μα αν ξύπναγαν θα φτύνανε
στεφάνια μα και λόγους .
Μα ο ηθικός ο αυτουργός
όσο κι αν δεν αρέσει
ήταν ο «μέγας» στρατηγός
που 'φερε και το φέσι........
Κι αυτός που τον κουβάλησε
ας βλέπει απ' το θρονί
η Κύπρος πώς κατάντησε
και να την ..... ευλογεί.
Κλάδο ελαίας έδωσε
κι ο φάκελος κλεισμένος
σκοτώστε και τον ποιητή
δεν είναι βραβευμένος
Ήθελα πιο πολλά να πω
μα τα' πε η ιστορία
τον Πενταδάκτυλο κοιτώ
με πιάνει ανατριχίλα.
Κι αν είστε μάγκες άντε μπρος,
ψηλά στην ανηφόρα
Άντε αράτε τον σταυρό
που σήκωσε ο Ευαγόρας!
σαν πίστεψε σε λευτεριά
στα δεκαοχτώ του χρόνια
και του περάσαν την θηλιά...
σας καρτερά ακόμα.
Χιλιάδες οι Αθάνατοι
ήρωες προδομένοι
η αρρώστια σας επάρατη
το μίσος επιμένει .
Μήτε δεξιοί μήτε ζαβροί
πονάνε πια τον τόπον
όλοι αράξαν στην βολή
πιόνια των αρχόντων.
Τραβά ο ένας το πετσί
κι ο άλλος το τομάρι
μα ο λεκές μας της ντροπής
άστρο , μισό φεγγάρι,
μισό αιώνα είν’ εκεί
και όχι στην σημαία
προσκυνημένοι κι αυλικοί
που πήγε τόσο αίμα;
Καρέκλα, κόμμα ,διαφθορά
κι όποια πέτρα σηκώσεις,
ΜΙΖΑ θα γράφει καθαρά,
ο Θεός, ( πια ας μας σώσει.
Όποιον μιλά τον έχουνε
«του πάτσου και του κλώτσου»
κρυφτό όλοι τους παίζουνε
πίσω απ' το δάχτυλο τους.
Τους Βαραββάδες συγχωρούν
και προσκυνούν Πιλάτους
αρχιερείς με τους σταυρούς
και δήμιους του κράτους
Δικοί κι οχτροί συμπράξανε
την Κύπρο κατατρώνε
και αμοιβή εισπράττουνε
φαρισαίοι και τελώνες.
Το βιος το αίμα την ψυχή
σαν δράκουλες ρουφάνε ,
τα πρόβατα στην σιωπή
μιας και κουτσοπερνάνε.
Με κοκαλάκια επαιτούν
γλείφουνε και κουφέτα
γονατιστοί τους προσκυνούν
ραγιάδες με πατέντα
Κι όσο για το σύστημα
που λεν λογοτεχνία
τα φτύνω τα βραβεία σας
πάνω από μνημεία .
Γιατί κανείς σας δεν υμνεί
αυτούς που ‘χει σκοτώσει
το χέρι το αδελφικό
κι ας ήτανε καμπόσοι;
Δεν έχουν μάνες όλοι αυτοί;
Ονόματα δεν έχουν ;
για δεν τα λέτε στα σχολειά
οι νέοι να κατέχουν ;
Μα μόνο τους προτρέπετε
παράδειγμα να γίνουν
να κρεμαστούν και να καούν
Αθάνατοι να μείνουν .
Κι αυτοί που δεν κρεμάστηκαν
κι ας ήτανε προδότες
σε θρόνους καλοκάθισαν
τους λεν και πατριώτες.
Κι αφού με ψέμα γράφεται
της Κύπρου η ιστορία
ο ποιητής πια σιωπά
μονάχα από αηδία.