ΕΝΑ ΦΕΓΓΑΡΙ / Ξύστρας Δημήτρης

Ένα φεγγάρι απρόθυμο

στον ουρανό χαράζει,

σαν βρέφος

μες τα σπάργανα

στα σύννεφα πλαγιάζει.

Ένα φεγγάρι πελιδνό

στον ουρανό που ψάχνει

τον κύρη του

στη μια πλευρά,

τη μάνα του στην άλλη.

Μες τις νεφέλες χάνεται

δεν θέλει να κοιτάζει

στα καταφύγια κρύβεται

το πνίγει το μαράζι

Ένα φεγγάρι πάγωσε

με του Μαρτιού

τ’ αγιάζι, ανήξερο

από θάνατο

τον πόλεμο τρομάζει.

Α Ι Τ Η Σ Η Α Υ Τ Ο Ε Ξ Α Ι Ρ Ε Σ Η Σ / Βοσκαρίδης Πάμπος

.

Ομφαλοσκόπε ποιητή σε ερωτώ

είδες τι γίνεται στη Χώρα

άκουσες τι παίζεται στον λόφο

συνειδητοποιείς πως η γραφίδα σου

μελάνι πια δε βγάζει

παρά μονάχα μετάξι εκθαμβωτικό

παλλόμενο από τα χειροκροτήματα

των φίλων και ομότεχνών σου

που μαζί μ’ αυτά καταλαγιάζει

ως μεταξωτή εγκλείστρα

γι’ απόλυτα συστημικό

τον, δίκην μεταξοσκώληκος, εγκλωβισμό σου

Γνώθι, ομφαλοσκόπε ποιητή

η αίτηση αυτοεξαίρεσης

πως άλλοθι δεν είναι

Και πού τα χείρας σου θα νίψεις ; / Ανδρέου Ειρήνη

Ο κόσμος πάει ολοταχώς για να τελειώσει

και πού τας χείρας σου Πιλάτε θα τας νίψεις ;

Πού όχλε που αναφωνούσες για να σώσεις

ληστές και ψεύτες την αλήθεια να σταυρώσεις ;

Πού Φαρισαίε που μιλούσες για Θεό

την όψη σου μονάχα για να νίψεις

και πού τελώνη δολοφόνε των φτωχών

που όλο το μέσα σας βρωμούσε απ’ την σήψη;

Κι εσύ που όλη την γη την ήθελες δική σου

κι αφάνιζες ανθρώπους, κράτη αδιαφορώντας,

παιδιά που δεν προλάβανε τον έρωτα να ζήσουν

μα την νεκρή μανούλα τους βυζαίναν ξεψυχώντας ….

Άμα την μάνα γη εσύ την κάνεις στάχτη

κι’ ούτε πια δέντρο, ούτε στάρι θα φυτρώνει ,

νεκρά τα ψάρια στην στεριά φωτιά κι ο μπάτης

κι ούτε πουλί για να λαλεί, νεκρό και τ’ αηδόνι,

Λίγο στοχάσου στον πλανήτη τούτο δω

έχεις κι εσύ παιδί και μάνα και δικό σου.

Φάε το χρήμα σου και πιες το μαύρο τον χρυσό

και νίψε και τας χείρας σου στο αίμα των παιδιών σου.

Γυναίκα / Τζιαμπουρή Σωτηρούλα

Μάνα

Ζωή

Πόνος, αγωνιστρια, θυσία

Ελπιδα

Προσμονή, Υπομονή

Επιθυμία

Ηλιαχτίδα

Γυναίκα εσύ.....Κραυγή !!

Γυναίκα εγω ...Ζωή, Ελπιδα, Άγγελος!!

ΛΕΞΕΙΣ ΑΠΟ ΑΤΣΑΛΙ / Ζορπίδου Ευδοκία

Οι λέξεις κρατούσαν σφιχτά στις συλλαβές τους

ένα στιλέτο

Πίσω από την παύλα

που ανηλεώς τις χώριζε

κρυβόταν επιμελώς ένα μαχαίρι.

Και αυτό έστριβε την οδοντωτή του λεπίδα στην πληγή

που ολοένα μάτωνε

και πλήγωνε με τα αλλεπάλληλα χτυπήματά του

τους δέκτες.

Κι ακόμα δεν έχει πει την τελευταία του λέξη

που μετανιωμένη

αργοπεθαίνει τώρα

από ακατάσχετη φλυαρία!

ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ / Ζορπίδου Ευδοκία

.

Μου το ’λεγες, κάποτε

ο λόγος μου

αφτιασίδωτος να μένει

Μα οι λέξεις που με επισκέπτονταν

-οι απαστράπτουσες-

δεν απεκδύονται έτσι απλά

τους λαμπερούς μανδύες

Άσε, λοιπόν

με λίγη χρυσόσκονη

να πασπαλίσω

τον κοινό, ανούσιο

φόβο του θανάτου

Έτσι

φοβάμαι λιγότερο.

ΣΧΕΔΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΛΒΟ / Ιωσηφίδης Ιωσήφ

,

στον Λεύκιο Ζαφειρίου

,

Γιατί επιμένετε να με ζωγραφίσετε;¹

Στοιχεία θα βρείτε, μα τα βλέπω αλλιώς:²

Μάτια καστανά, σαν την άνυδρη γη μας,

μαλλιά μαύρα, σαν νέφη βαριάς σκλαβιάς,

γένια μαύρα, σαν τη στάχτη του Διάκου,

στόμα μέτριο, κρύβει λέξεις Κρυφού Σκολειού,

μύτη λίγο χοντρή, σαν κλαρίνο των αρματολών,

μέτωπο γυμνό, ράχη του Σουλίου, των Ψαρών,

,

μα χροιά φυσική, της ωραίας και μόνης Ζακύνθου³,

ανάστημα μέτριο να θυμίζει το Μέτρο,

πιγούνι στρογγυλό, τροχός της ελευθερίας,

πρόσωπο ωοειδές, αυγό της Παλιγγενεσίας.

,

Πώς να ζωγραφίσετε τη σπίθα της ματιάς μου;

Άναψε τις Ωδές μου, και κρύβεται στο σεντούκι.

,

,

1. Φανταστικά σκίτσα του A. Κάλβου από τον Σεφέρη (1941) και τον Ελύτη (1991).

,

2. Το διαβατήριό του Ανδρέα Κάλβου εκδόθηκε στις 24 Ιουνίου 1826, από το βρετανικό προξενείο της Μασσαλίας που ανέγραφε τα εξής χαρακτηριστικά του: Ανάστημα 5 πόδια και 6 ίντσες, μαλλιά μαύρα, μύτη λίγο χοντρή, μέτωπο απογυμνωμένο, φρύδια μαύρα, στόμα μέτριο, γένια μαύρα, πιγούνι στρογγυλό, πρόσωπο ωοειδές, χροιά φυσική.

,

3. Από την Ωδὴ Πρώτη. «Ο Φιλόπατρις».

,

Από την υπό έκδοση ποιητική συλλογή «ΣΕ ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ»

,

Κυπριότικο β΄ / Ζαφειρίου Λεύκιος

Είσαι μέσα μου

τρυφερό κλωνάρι

ραγισμένο γυαλί

που κινδυυνεύει να θρυμματιστεί

λευκό γιασεμί στο σκοτάδι

τραγούδι πράσινο και γαλάζιο

σε δίσκο χωρίς στροφές

στο γραμμόφωνο του τρόμου.

Είσαι μέσα μου χωραφάκι

που τ’ανοίγουν τα σπλάχνα κομπρεσέρ

το παραγεμίζουν μπετόν και ραντάρ

ύστερα ανεβαίνουν το δέρμα σου

μεταλλικά πτηνά της τεχνολογίας

κι όλα μακραίνει η εκατόφυλλή άνοιξη

σκύβεις το κεφάλι

όπως ελάφι λαβωμένο

κάτω α’ το φως του ήλιου

κι όλα μακραίνει η εκατόφυλλη άνοιξη

νησί μου.

( «Ο μιγάδας άγγελος», Λευκωσία 1980)

Περισυλλογή / Στυλιανού Κυριάκος

Κλείσε τα μάτια

Αφουγκράσου το κροτάλισμα των όπλων

Δεν μοιάζει με φωνή δίχως μνήμη

πρόσωπο χωρίς καθρέφτη;

" Αγάπες και ενοχές", 2020

ΣΟΥΡΟΥΠΟ ΣΤΟΝ «ΜΟΥΣΑΛΛΑ» / Πενταράς Νίκος

Οι μνήμες μου

που ακροβατούν ανάμεσα στο σήμερα και στο χθες

τώρα που σουρούπωσε στον «Μουσαλλά»

και πετούν μαζί με τα πουλιά

για να φωλιάσουν στα δέντρα

τα κρατημένα απ' τα βράχια του

ψάχνουν για ιστό ισορροπίας.

Ανακοίνωση της Ενωσης Λογοτεχνών Κύπρου για δύο εκδηλώσεις : στη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας και στη Διεθνή Ημέρα Ποίησης

 Αγαπητά Μέλη της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου / ΕΛΚ,

Η Ένωσή μας σας προσκαλεί να λάβετε μέρος σε δύο μεγάλες εκδηλώσεις της:

 

α) Στις 8 Μαρτίου 2022, στη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας, σας προσκαλούμε να συμμετάσχετε με παρουσία ή απαγγελία 1-2 ποιημάτων σας με θέμα τη γυναίκα ως ποιήτρια, εργαζόμενη, μητέρα, με συμβολή στη λογοτεχνία, στην ειρήνη, στα δικαιώματα και στους αγώνες της, με πολλαπλούς ρόλους στη ζωή. Η  εκδήλωση γίνεται με τη συνεργασία / στήριξη του ΡΙΚ και θα μεταδίδεται ζωντανά από το Τρίτο Πρόγραμμα από τις 2:00 μ.μ. ως τις 6:00 μ.μ. με παρουσιαστές την Αθηνά Βιολάρη και τον Χριστόδουλο Χριστοδούλου. Με βάση τον αριθμό ποιημάτων που θα στείλετε θα καταρτιστεί πρόγραμμα. Σύντομο χαιρετισμό θα απευθύνουν ο Δήμαρχος Λευκωσίας, ο πρόεδρος της  ΕΛΚ και εκπρόσωπος Επιτρόπου για τη Γυναίκα. Ευχαριστούμε τον Δήμο Λευκωσίας για τη στήριξη και τις Τεχνικές Υπηρεσίες του. Παρακαλείστε όπως στείλετε τα ποιήματά σας για τη Διεθνή Μέρα της Γυναίκας μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου.

 

Β) Στις 21 Μαρτίου στη Διεθνή Ημέρα Ποίησης πρόκειται να πορευθούμε,  Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι ποιητές, μεταξύ 4:00 μ.μ. – 6:00 μ.μ. (ενδεχομένως να μετακινηθεί λίγο η ώρα) από την αρχή της Οδού Λήδρας ως την Αγία Σοφία, με απαγγελίες για ειρήνη, ενοποίηση, ελευθερία, αξιοπρέπεια. Και πάλι μπορείτε να στείλετε 1-2 ποιήματα σας  μέχρι τις 15 Μαρτίου και να έρθετε να τα απαγγείλετε στις στάσεις της διαδρομής. Αναμένουμε πάλι ραδιοφωνική κάλυψη, που θα επιβεβαιωθεί πριν από τις 15 Μαρτίου. Περισσότερες λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν αργότερα.

 

Τα ποιήματά σας (για τις Διεθνείς Ημέρες Γυναίκας και Ποίησης) να τα στείλετε στον Γραμματέα της ΕΛΚ στο e-mail: elplout@yahoo.gr  και θα αναρτηθούν και στις 2 Σελίδες Facebook της Ένωσης (Ιδιωτική και Δημόσια, με συνολικά 4100 αναγνώστες, μέχρι στιγμής), ενώ θα εκδοθούν σε e-book της ΕΛΚ, με ενδεχόμενη μελλοντική χορηγία.

 

Με εκτίμηση

 

Εκ μέρους του ΔΣ της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου / ΕΛΚ

 

Δρ Ιωσήφ Σ Ιωσηφίδης            Ελευθέριος Πλουτάρχου

    Πρόεδρος ΕΛΚ                            Γραμματέας ΕΛΚ

 

Ζαφειρίου Λεύκιος (βιογραφία)

Ο Λεύκιος Ζαφειρίου γεννήθηκε το Νοέμβριο του 1948 στη Λάρνακα και απεβίωσε στις  19 Φεβρουαρίου του 2022. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Γιος της ποιήτριας Νεφέλης (Μαρούλας Γεωργιάδου- Ζαφείρη, 1925-1957) και αδελφός των επίσης ποιητών Μιχάλη Ζαφείρη και Φρόσως Κολοσσιάτου

Επιμελήθηκε την "Ανθολογία σύγχρονης κυπριακής ποίησης" (Αθήνα 1985). Ποιήματα, κείμενα και μελέτες για τη λογοτεχνία δημοσίευσε σε πολλά περιοδικά, συλλογικές εκδόσεις, πρακτικά συνεδρίων. Μετείχε στην έκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού "Σημείο" (Λευκωσία 1992-1999), καθώς και στην έκδοση των λογοτεχνικών περιοδικών "Ακτή" και "Ύλαντρον".

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ:

Ποιήματα (Κούρος, 1975, 1977)
Σχεδόν μηδίζοντες (ποιήματα, Τα τετράδια του Ρήγα, 1977, 1981)
Απομαγνητοφώνηση (ποιήματα, 1978)
Ο μιγάδας άγγελος (ποιήματα, 1980)
Η θλίψη τον απογεύματος (ποιήματα, Μεταίχμιο, 2007)
Ποιήματα 1965-2010 (Γαβριηλίδης, 2011)
Οι συμμορίτες (νουβέλα, 1983, β’ έκδοση, Γαβριηλίδης, 2009)
Η νεότερη κυπριακή λογοτεχνία. Γραμματολογικό σχεδίασμα (μελέτη, 1991)
Ανδρέας Κάλβος, Ελπίς πατρίδος (ΟΕΛΜΕΚ – ΣΕΚΦ, Λευκωσία 2004)
Ο βίος και το έργο του Ανδρέα Κάλβου (1792-1869) (μελέτη, Μεταίχμιο, 2006)
Χρονολόγιο Διονυσίου Σολωμού (ΣΕΚΦ, Λευκωσία, 2007, 2008)
Κυπριακό Χρονολόγιο (10.000 π.Χ.-2008 μ. Χ.) (ΓΤΠ, Λευκωσία, 2008)
Μ ευλάβεια και με λύπη (Εκδόσεις Γαβριηλίδη, 2013)

Ο ακροβάτης / ΠΟΥΛΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 

Γιατί μου φαίνεται, πως μόλις

καθίσω να γράψω, αισθάνομαι

σα ν ‘ανεβαίνω σε τεντωμένο

σχοινί και τρέμω μην και προδώσω

τις λέξεις μου, μην με προδώσουν

οι λέξεις μου και βρεθώ μετέωρος

πάνω από το χάος, χωρίς δίχτυ ασφαλείας

πάνω από το κενό!

 

AΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ‘’ΣΙΣΥΦΟΣ’’

ΕΚΔΟΣΗ: 2018

«Κοπιάστε»: Νέος ψηφιακός δίσκος του Πολιτιστικού Ομίλου ΒΑΣΙΛΙΤΖΙΑ

 

Κυκλοφόρησε ο νέος ψηφιακός δίσκος του Πολιτιστικού Ομίλου ΒΑΣΙΛΙΤΖΙΑ με τίτλο: «Κοπιάστε».

Ο νέος δίσκος είναι αφιερωμένος στον Κυπριακό παραδοσιακό γάμο και είναι ένας επιμορφωτικός-ψυχαγωγικός δίσκος με όλα τα τραγούδια του Κυπριακού γάμου, όπως: Γέμωσμα ή ράψιμο του κρεββατιού, χορός του κρεββατιού, τραγούδι της μανάσσας, στόλσμα της νύμφης και του γαμπρού, εμβατήρια προς και από την εκκλησία, χορός του αντρογύνου, πολογιαστός και κόψιμο των μακαρονιών.

Την γενική μουσική επιμέλεια του δίσκου είχε η μουσικός Λουκία Λαζάρου. Στο τραγούδι ο Κώστας Κονταξάκης και Μαρία Κερτεπενέ-Λαζάρου, Βιολί Λουκία Λαζάρου, Λαούτο Τάκης Κωνσταντίνου, ΤαμπουτσιάΣουλτάνΡαματάν.

Στην αφήγηση ο ηθοποιός Ανδρέας Μελέκκης, Ποιητάρης ο Μάρκος Κατσιατής, Στο πιδκιάβλιν ο Κωστής Κουλουμής.

Μελέτη παραδοσιακού γάμου και κείμενα Αντώνης Λαζάρου.

Μπορείτε να βρείτε τον νέο ψηφιακό δίσκο στον Π.Ο. ΒΑΣΙΛΙΤΖΙΑ, και στα τηλέφωνα, 99299096, 99589435, 99813303.

Τι είναι Ποίηση;

 γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας

     

Πολλοί ποιητές, συγγραφείς, προσπάθησαν να περιγράψουν τον όρο: Ποίηση. Το είδος αυτό του λογοτεχνικού λόγου, που γεννήθηκε μαζί με τον άνθρωπο. Παραμένει δε στην αρχή, παρά το γεγονός ότι πολύ συχνά πολεμάτε.

      Από τον Αργεντινό λογοτέχνη: Χόσε Λουίς Μπόρχες, ο οποίος την προσδιόρισε ως την  «… έκφραση του ωραίου, διαμέσου λέξεων περίτεχνα υφασμένων μεταξύ τους», έως τον Κώστα Καρυωτάκη (Ἡ ποίηση είναι το καταφύγιο που φθονούμε), τον Γεώργιο Σεφέρη (Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα) ή τον Μανόλη Αναγνωστάκη (Η ποίηση δεν είναι ο τρόπος να μιλήσουμε, αλλά ὁ καλύτερος τοίχος να κρύψουμε το πρόσωπό μας) καθώς και πληθώρα ορισμών από σπουδαίους ποιητές, η ποίηση δεν μπορεί παρά να είναι η συνείδηση της ψυχής. Είναι ο ουσιαστικότερος τρόπος με τον οποίο ο κάθε ποιητής βλέπει τη ζωή, τις πτυχές της (αγάπη, έρωτας, ειρήνη, χρόνος, τόπος, κ.ο.κ) από τη δική του σκοπιά. Έτσι πολλές φορές το ερώτημα πως όλα έχουν γραφτεί, τι απομένει; από μόνο του δίνει την απάντηση. Αυτό που πάντα αναμένει είναι να γραφτεί η νέα εκδοχή, ένα καινούργιο ποίημα για κάθε τι που βιώνουμε, που βιώνεται.

     Η επισήμανση ότι είναι ανεδαφική η προσπάθεια ορισμού της ποίησης, καθώς διαπιστώνεται αδυναμία τοποθέτησή της στον χρόνο (πότε ξεκίνησε η γραφή της;) και στο χώρο (που μπορεί να βρεθεί, να καρπίσει;) θεωρείται λανθασμένη. Η ποίηση γέννημα- θρέμμα της ανθρώπινης υπόστασης, ζει αιώνια, είναι απέθαντη. Είναι ένας αναστάσιμος λόγος, πότε λιτός, πότε πυκνός, άλλοτε χυμώδης, που παίζει σημαίνοντα ρόλο στη πνευματική ζωή του ανθρώπου. Περικλείει το σύνολο των συναισθημάτων επί πάντων, ορατών και αοράτων, στη γη και στον ουρανό. Μοιάζει με πνεύμα Θεού, που εκχέει Λιβάνι και Σμύρνα στις καρδιές και στις ψυχές των ανθρώπων. Λειτουργεί ως κινητήριος δύναμη, στην αρχή, σε κάθε στάση και στο τέλος κάθε διαδρομής. Τέλος, κατέχει το κλειδί της γλώσσας σε κάθε αλφάβητο του κόσμου όλου.