Ζαφειρίου Λεύκιος (βιογραφία)

Ο Λεύκιος Ζαφειρίου γεννήθηκε το Νοέμβριο του 1948 στη Λάρνακα και απεβίωσε στις  19 Φεβρουαρίου του 2022. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Γιος της ποιήτριας Νεφέλης (Μαρούλας Γεωργιάδου- Ζαφείρη, 1925-1957) και αδελφός των επίσης ποιητών Μιχάλη Ζαφείρη και Φρόσως Κολοσσιάτου

Επιμελήθηκε την "Ανθολογία σύγχρονης κυπριακής ποίησης" (Αθήνα 1985). Ποιήματα, κείμενα και μελέτες για τη λογοτεχνία δημοσίευσε σε πολλά περιοδικά, συλλογικές εκδόσεις, πρακτικά συνεδρίων. Μετείχε στην έκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού "Σημείο" (Λευκωσία 1992-1999), καθώς και στην έκδοση των λογοτεχνικών περιοδικών "Ακτή" και "Ύλαντρον".

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ:

Ποιήματα (Κούρος, 1975, 1977)
Σχεδόν μηδίζοντες (ποιήματα, Τα τετράδια του Ρήγα, 1977, 1981)
Απομαγνητοφώνηση (ποιήματα, 1978)
Ο μιγάδας άγγελος (ποιήματα, 1980)
Η θλίψη τον απογεύματος (ποιήματα, Μεταίχμιο, 2007)
Ποιήματα 1965-2010 (Γαβριηλίδης, 2011)
Οι συμμορίτες (νουβέλα, 1983, β’ έκδοση, Γαβριηλίδης, 2009)
Η νεότερη κυπριακή λογοτεχνία. Γραμματολογικό σχεδίασμα (μελέτη, 1991)
Ανδρέας Κάλβος, Ελπίς πατρίδος (ΟΕΛΜΕΚ – ΣΕΚΦ, Λευκωσία 2004)
Ο βίος και το έργο του Ανδρέα Κάλβου (1792-1869) (μελέτη, Μεταίχμιο, 2006)
Χρονολόγιο Διονυσίου Σολωμού (ΣΕΚΦ, Λευκωσία, 2007, 2008)
Κυπριακό Χρονολόγιο (10.000 π.Χ.-2008 μ. Χ.) (ΓΤΠ, Λευκωσία, 2008)
Μ ευλάβεια και με λύπη (Εκδόσεις Γαβριηλίδη, 2013)

Ο ακροβάτης / ΠΟΥΛΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 

Γιατί μου φαίνεται, πως μόλις

καθίσω να γράψω, αισθάνομαι

σα ν ‘ανεβαίνω σε τεντωμένο

σχοινί και τρέμω μην και προδώσω

τις λέξεις μου, μην με προδώσουν

οι λέξεις μου και βρεθώ μετέωρος

πάνω από το χάος, χωρίς δίχτυ ασφαλείας

πάνω από το κενό!

 

AΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ‘’ΣΙΣΥΦΟΣ’’

ΕΚΔΟΣΗ: 2018

«Κοπιάστε»: Νέος ψηφιακός δίσκος του Πολιτιστικού Ομίλου ΒΑΣΙΛΙΤΖΙΑ

 

Κυκλοφόρησε ο νέος ψηφιακός δίσκος του Πολιτιστικού Ομίλου ΒΑΣΙΛΙΤΖΙΑ με τίτλο: «Κοπιάστε».

Ο νέος δίσκος είναι αφιερωμένος στον Κυπριακό παραδοσιακό γάμο και είναι ένας επιμορφωτικός-ψυχαγωγικός δίσκος με όλα τα τραγούδια του Κυπριακού γάμου, όπως: Γέμωσμα ή ράψιμο του κρεββατιού, χορός του κρεββατιού, τραγούδι της μανάσσας, στόλσμα της νύμφης και του γαμπρού, εμβατήρια προς και από την εκκλησία, χορός του αντρογύνου, πολογιαστός και κόψιμο των μακαρονιών.

Την γενική μουσική επιμέλεια του δίσκου είχε η μουσικός Λουκία Λαζάρου. Στο τραγούδι ο Κώστας Κονταξάκης και Μαρία Κερτεπενέ-Λαζάρου, Βιολί Λουκία Λαζάρου, Λαούτο Τάκης Κωνσταντίνου, ΤαμπουτσιάΣουλτάνΡαματάν.

Στην αφήγηση ο ηθοποιός Ανδρέας Μελέκκης, Ποιητάρης ο Μάρκος Κατσιατής, Στο πιδκιάβλιν ο Κωστής Κουλουμής.

Μελέτη παραδοσιακού γάμου και κείμενα Αντώνης Λαζάρου.

Μπορείτε να βρείτε τον νέο ψηφιακό δίσκο στον Π.Ο. ΒΑΣΙΛΙΤΖΙΑ, και στα τηλέφωνα, 99299096, 99589435, 99813303.

Τι είναι Ποίηση;

 γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας

     

Πολλοί ποιητές, συγγραφείς, προσπάθησαν να περιγράψουν τον όρο: Ποίηση. Το είδος αυτό του λογοτεχνικού λόγου, που γεννήθηκε μαζί με τον άνθρωπο. Παραμένει δε στην αρχή, παρά το γεγονός ότι πολύ συχνά πολεμάτε.

      Από τον Αργεντινό λογοτέχνη: Χόσε Λουίς Μπόρχες, ο οποίος την προσδιόρισε ως την  «… έκφραση του ωραίου, διαμέσου λέξεων περίτεχνα υφασμένων μεταξύ τους», έως τον Κώστα Καρυωτάκη (Ἡ ποίηση είναι το καταφύγιο που φθονούμε), τον Γεώργιο Σεφέρη (Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα) ή τον Μανόλη Αναγνωστάκη (Η ποίηση δεν είναι ο τρόπος να μιλήσουμε, αλλά ὁ καλύτερος τοίχος να κρύψουμε το πρόσωπό μας) καθώς και πληθώρα ορισμών από σπουδαίους ποιητές, η ποίηση δεν μπορεί παρά να είναι η συνείδηση της ψυχής. Είναι ο ουσιαστικότερος τρόπος με τον οποίο ο κάθε ποιητής βλέπει τη ζωή, τις πτυχές της (αγάπη, έρωτας, ειρήνη, χρόνος, τόπος, κ.ο.κ) από τη δική του σκοπιά. Έτσι πολλές φορές το ερώτημα πως όλα έχουν γραφτεί, τι απομένει; από μόνο του δίνει την απάντηση. Αυτό που πάντα αναμένει είναι να γραφτεί η νέα εκδοχή, ένα καινούργιο ποίημα για κάθε τι που βιώνουμε, που βιώνεται.

     Η επισήμανση ότι είναι ανεδαφική η προσπάθεια ορισμού της ποίησης, καθώς διαπιστώνεται αδυναμία τοποθέτησή της στον χρόνο (πότε ξεκίνησε η γραφή της;) και στο χώρο (που μπορεί να βρεθεί, να καρπίσει;) θεωρείται λανθασμένη. Η ποίηση γέννημα- θρέμμα της ανθρώπινης υπόστασης, ζει αιώνια, είναι απέθαντη. Είναι ένας αναστάσιμος λόγος, πότε λιτός, πότε πυκνός, άλλοτε χυμώδης, που παίζει σημαίνοντα ρόλο στη πνευματική ζωή του ανθρώπου. Περικλείει το σύνολο των συναισθημάτων επί πάντων, ορατών και αοράτων, στη γη και στον ουρανό. Μοιάζει με πνεύμα Θεού, που εκχέει Λιβάνι και Σμύρνα στις καρδιές και στις ψυχές των ανθρώπων. Λειτουργεί ως κινητήριος δύναμη, στην αρχή, σε κάθε στάση και στο τέλος κάθε διαδρομής. Τέλος, κατέχει το κλειδί της γλώσσας σε κάθε αλφάβητο του κόσμου όλου.

ΤΑΞΙΔΙΑ ΨΥΧΗΣ – ΠΟΙΗΣΗ / ΜΑΡΙΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

 

Λίγο πριν τη δύση…

Έτσι όπως ο ήλιος κλέβει τη σαγήνη της θάλασσας,

σαν χρυσό χαλί φτάνει εμπρός μου

το αποτύπωμα της λάμψης του…

Υπέρλαμπρος βασιλιάς

ο Ήλιος ο Ηλιάτορας

του Οδυσσέα Ελύτη.

Η θάλασσα, γαλήνια κι ατάραχη,

απολαμβάνει τα χάδια του,

περιμένοντας τη στιγμή εκείνη

που θα τον υποδεχτεί στην αγκαλιά της

σαν στοργική μάνα.

Και φτάνει η στιγμή εκείνη

της αποθέωσης,

της αποκαθήλωσης του ήλιου

από το θρόνο τ’ ουρανού,

η φευγαλέα στιγμή

που ο χρόνος σταματάει…

Μετέωρος κρέμεται

στο μεσοδιάστημα

της γραμμής του ορίζοντα

και της επιφάνειας της θάλασσας,

προτού βυθιστεί στα σωθικά της.

Ακούγεται μονάχα

ο παφλασμός των κυμάτων,

που σπάνε στην ακτή…

Και το χρυσό χαλί του ήλιου

μ’ έχει θαμπώσει

που το κοιτάζω επίμονα

με μάτια πεισματικά,

διάπλατα ανοικτά…

Το μυαλό μου ξεχειλίζει

από τους στίχους του Καρυωτάκη:

« Τ’ αστέρια τρεμουλιάζουνε

καθώς το μάτι ανοιγοκλεί προτού δακρύσει».

**

Αλλαγή πορείας πλεύσης

Κι έρχεται κάποτε εκείνη η στιγμή

που αποφασίζεις

να αλλάξεις πορεία πλεύσης

και σαλπάρεις σ’ ανοικτές θάλασσες

με μια κρυμμένη απαντοχή στ’ αμπάρια.

Αλλιώς τα όνειρα

παραμένουν απωθημένα

κι ανεκπλήρωτα αν δεν τα κυνηγήσεις,

αν δεν περάσεις πάνω από τα χαλάσματα,

αν δεν ανοίξεις διόδους στ’ αδιέξοδα

για να τα φτάσεις.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ – ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ – 180 ΧΑΪΚΟΥ / ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ (αποσπασμα)

 

Κοινωνικά:

*

Πόνος σπαράζει

στις σκηνές των προσφύγων.

Πόλεμος τέρμα!

*

Θα ξεπροβάλουν

μες στα χαρακώματα

οι μαργαρίτες.

*

Πες το «σ’ αγαπώ»,

απ’ τ’ άλφα ως τ’ ωµέγα,

τ’ αλφαβητάρι.

*

Μετράς οφειλές

που χρωστάς να πληρώσεις

µ’ αγάπης χρέος.

**

Μύθων Διδαχές:

*

Φωνή Κασσάνδρας

ηχεί στεντόρεια προς

τους υπνόττοντας.

*

Μάχες θα δώσεις

μ’ εμπόδια στην πλεύση,

μ’ όπλο τις μνήμες.

[Σκοτώστε και τον ποιητή] / Ανδρέου Ειρήνη

 Σκοτώστε και τον ποιητή

δεν είναι βραβευμένος

Εφ' όσον ο λαός κοιτά

μονάχα την βολή του

την εξουσία προσκυνά

κι ας χάνεται η Πατρίς του,

όλα του πάνε κατ' ευχήν

κι ας μην χαλώ την πιάτσα

αφού και υποψήφιος

είπεν την Κύπρο τάτσαν(λεκέ)!

Αρνούνται την σημαία μας

της ανεξαρτησίας

στου μαύρου Ιούλη το λαμπρόν

ούλλοι μας εκλωτσήσαν.

Καρτέραγαν την μάνα μας

να ρθει να μας γλυτώσει

μα ήρθε πριν , χαράματα

για να μας παραδώσει ...

Σκοτώνοντας τους αδελφούς

που έλεγε προδότες

το μίσος είχαν προ πολλού

της χούντα οι "πατριωτες".

Το 'παν δικοί τους αρχηγοί:

"Ο αγώνας ήταν λάθος"!

Όμως αλλού τους έτρωγε

το μίσος είναι πάθος.

Και στον λαιμό τους πήρανε

παιδιά ιδεολόγους

που αν ξύπναγαν θα φτύνανε

στεφάνια μα και λόγους .

Μα ο ηθικός ο αυτουργός

όσο κι αν δεν αρέσει

ήταν ο "μεγας" στρατηγός

που 'φερε και το φέσι........

Κι αυτός που τον κουβάλησε

ας βλέπει απ' το θρονί

την Κύπρο πώς κατάντησε

και να την ..... "ευλογεί".

Κλάδο ελαίας έδωσε

κι ο φάκελος κλεισμένος

σκοτώστε και τον ποιητή

δεν είναι βραβευμένος.

Ήθελα πιο πολλά να πω

μα τα' πε η ιστορία

τον Πενταδάχτυλο κοιτώ

με πιάνει ανατριχίλα.

Κι αν είστε μάγκες, άντε μπρος!

Ψηλά στην ανηφόρα !

Άντε αράτω τον σταυρό

που σήκωσε ο Ευαγόρας,

σαν πίστεψε σε λευτεριά

στα δεκαοχτώ του χρόνια

και του περάσαν την θηλιά........

σας καρτερά ακόμα.

Χιλιάδες οι Αθάνατοι

ήρωες προδομένοι

η αρρώστια σας επάρατη

το μίσος επιμένει.

Μήτε δεξιοί μήτε ζαβροί

πονάνε πια τον τόπον

όλοι αράξαν στην βολή

πιόνια των αρχόντων.

Τραβά ο ένας το πετσί

κι ο άλλος το τομάρι

μα ο λεκές μας της ντροπής

άστρο , μισό φεγγάρι

μισό αιώνα είναι εκεί

και όχι στην σημαία

προσκυνημένοι κι αυλικοί

που πήγε τόσο αίμα;

Καρέκλα, κόμμα, διαφθορά!

Όποια πέτρα σηκώσεις

ΜΙΖΑ θα γράφει καθαρά

Ο Θεός πια ας μας σώσει.

Όποιον μιλά τον έχουνε

του πάτσου και του κλώτσου

κρυφτό όλοι τους παίζουνε

πίσω απ' το δάχτυλο τους

Τους Βαραββάδες συγχωρούν

και προσκυνουν Πιλάτους

αρχιερείς με τους σταυρούς

και δήμιους του κράτους.

Δικοί κι οχτροί συμπράξανε

την Κύπρο κατατρώνε

και αμοιβή εισπράττουνε

φαρισσαίοι και τελώνες.

Το βιος το αίμα την ψυχή

σαν δράκουλες ρουφάνε

τα πρόβατα στην σιωπή

μιας και κουτσοπερνάνε.

Με κοκκαλάκια επαιτούν

γλείφουνε και κουφέτα

γονατιστοί τους προσκυνούν

ραγιάδες με πατέντα!

Κι όσο για το σύστημα

που λεν λογοτεχνία

τα φτύνω τα βραβεία σας

πάνω από μνημεία .

Γιατί κανείς σας δεν υμνεί

αυτούς που ' χει σκοτώσει

το χέρι το αδελφικό;

κι ας ήτανε καμπόσοι;

Δεν έχουν μάνες όλοι αυτοί;

Ονόματα δεν έχουν ;

Για δεν τα λέτε στα σχολιά

οι νέοι να κατέχουν ;

Μα μόνο τους προτρέπετε

παράδειγμα να γίνουν

να κρεμαστούν και να καούν

ΑΘΑΝΑΤΟΙ να μείνουν.

Κι αυτοί που δεν κρεμάστηκαν

κι ας ήτανε προδότες

σε θρόνους καλοκάθισαν

τους λεν και πατριώτες.

Κι αφού με ψέμα γράφεται

της Κύπρου η ιστορία

ο ποιητής πια σιωπά

μονάχα από ΑΗΔΙΑ !!!!

Η μοίρα των ποιητών / Χρ Χαραλάμπους

Αδικη λένε η μοίρα των ποιητών

καταλήγουν μόνοι και σβήνουν από μοναξιά

μα τι να την κάνεις την σύντροφιά

όταν μόνο εσύ ξέρεις να αγαπάς;

Τι να τον κάνεις τον έρωτα

πως θα επιζήσεις με τέτοια αγάπη

όταν η καρδούλα σου ματώνει

λυγίζει και πεθαίνει μοναχή της;

Η κατάθλιψη τους ξέρει καλά

συνοδοιπόρος τους είναι στην ζωή

και όταν η ευτυχια τους αγγίξει

εκείνη δεν θα την αφήσει για πολύ

"Μικροδιηγήματα" της Δέσποινας Κωνσταντίνου

 

Είδε το φως η Συλλογή Διηγημάτων της Δέσποινας Κωνσταντίνου με τίτλο: Μικροδιηγήματα. Μια εξαιρετικού ενδιαφέροντος συλλογή μικρών διηγημάτων, εμπνευσμένα από την καθημερινότητα της Κύπρου. Μνήμες, γεγονότα αναβιώνουν μέσα από τον λιτό και ουσιώδη λόγο της Δέσποινας Κωνσταντίνου. 42 λιγόλογα μικροδιηγήματα που έχουν τη δύναμη να μιλήσουν στην καρδιά κάθε ανθρώπου. 

ΕΝΔΥΜΙΩΝ /ΠΟΥΛΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 

 

Έκανε το λάθος να την πάρει
το κατόπιν και την είδε γυμνή
να βγαίνει από τα νερά και ζαλίστηκε.
Έκτοτε έχασε τον ύπνο του
και την κυνηγά σαν σκυλί που έχασε
τον αφέντη του.
Πότε τη βρίσκει πότε τη χάνει
και διαρκώς βρίσκεται στο κατόπιν της.
Οι άλλοι τον κοιτούν περίσκεπτοι∙
τον  λυπούνται που παίρνει
 τις ονειροφαντασίες του για πλάσματα
πραγματικά και το συμβουλεύουν
ναρθεί στα λογικά του και να πάψει
να αιθεροβατεί.
‘’Αν ξέρατε’’, λέει, ‘’ αν ξέρατε!’’…
Και το πρόσωπο του παίρνει κάτι
από την όψη της Σελήνης  ή ,και το χρώμα
του Αυγουστιάτικου φεγγαριού!
 
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ  ΣΥΛΛΟΓΗ  ‘’ ΣΙΣΥΦΟΣ ‘’
ΕΚΔΟΣΗ: 2018
 
 

Το συμπόσιο ή περί Έρωτος/ ΠΟΥΛΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 

Αφήστε τ ’αστεία!
Εδώ μιλούμε περί Έρωτος!
όχι αγάπες και σαχλά
μελοδραματικά!
Ο Έρως είναι πολύ σοβαρή
Υπόθεση, για ν ‘αφήνεται
να κουβεντιάζεται μεταξύ
σοβαροφανών, αστείων
ανθρώπων.
Μόνο σε συμπόσιο και πάλι
μεταξύ Διοτίμας, Σωκράτη,
Αριστοφάνη και λοιπών,
που τον ξέρουν από μέσα
κι  απέξω, βάζοντας τον,
χωρίς φόβο και πάθος
πάνω στο τραπέζι
σαν καθαρό κρασί,
που το πίνεις, για να μπορείς
να τον αφομοιώσεις ίσαμε
την ακρότατη  εκδοχή του,
την άκρα συνέπεια της λογικής
και του παραλογισμού του!

AΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ’’ ΠΟΗΤΙΚΟ ΚΟΛΑΖ  ή ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΝΑ ΘΕΜΑ  ΙΙ ‘’
ΕΚΔΟΣΗ : 2015