Μαππούρας Ανδρέας (βιογραφικό)

Γεννήθηκε στην Αραδίππου το 1918. Η μόρφωσή του ήταν μέχρι και της ε΄τάξης του δημοτικού σχολείου. Για βιοποριστικούς λόγους άσκησε διάφορα επαγγέλματα όπως: βοσκός, οικοδόμος, εργάτης στα λατομεία και στα μαρμαράδικα της Αραδίππου.

Η αρχή της ποιητικής του πορείας φαίνεται να ξεκίνησε ύστερα από τη γνωριμία του, με τον ποιητάρη Αναστάση Γρίβα  και μετά με τον ποιητάρη.  Μαζί τους τραγουδούσε σε διάφορα πανηγύρια. Το 1948 ξεκίνησε να γράφει δικά του λαϊκά ποιήματα που τα τύπωνε σε φυλλάδες και τα πουλούσε σε ολόκληρη τη Κύπρο. Με το τρόπο αυτό εξασφάλιζε και τα προς ζην της οικογενείας του.  

Ποιητικές φυλλάδες- Συλλογές:

• 1948: Ο λυπηρός θάνατος του Γεωργίου Κ. Κάστανου εκ του χωρίου Σωτήρα Αμμοχώστου, γενόμενος την 9ην Νοεμβρίου 1948. Την 3ην ημέραν του γάμου του.
• 1978: Οι Γέρο Πλάτανοι με 56 ποιήματα. 
• 1992: Το νέο θαύμα της Παναγίας του Τζύκκου. Περπάτησε 20χρονο παράλυτο. Αραδίππου. 

Τα ποιήματα του σχολίαζαν την καθημερινότητα και την τρέχουσα επικαιρότητα αλλά και διεθνή γεγονότα Πέθανε στις 17 Μαρτίου 1997. 

Τάκης Λαβίθης (μικρή αναφορά)

Ο Τάκης Λαβίθης είναι Κύπριος Λαικός Ποιητής. Ζει και εργάζεται στο εξωτερικό. 

Στον απόδημο με αγάπη!..

Σου επιτρέπω απόδημε, έχεις την άδειά μου,
να δεις τι έχω μέσα μου, βαθιά μεσ' την καρδιά μου...
Να δεις πως η αγάπη μου για σένα είναι τόση,
και πως ο κάθε της παλμός θα το διαπιστώσει...
Θυμάμαι του ξενητεμού τα χρόνια σου τα πρώτα,
που φύτευες τις ρίζες σου με κόπο και ιδρώτα,
να δεις μια μέρα αληθινά όλα τα όνειρά σου
κι εστήριζες το μέλλον σου στα μπράτσα τα γερά σου!..
Σε βλέπω τώρα, ύστερα από μισόν αιώνα,
γέρο με τ' άσπρα σου μαλλιά να μοιάζεις με εικόνα
και γύρω στο ανάστημα το υπερήφανό σου,
νάναι οι νέες οι γενιές, σα φωτοστέφανό σου!..
Είναι λοιπόν, η αγάπη μου για σένα κλειδωμένη,
μέσα στα βάθη της καρδιάς κι εκεί θα παραμένει!..

Τάκης Λαβίθης

Αναδημοσιεύεται από την έκδοση

του Παροικιακού Βήματος, Ιουλίου 1999

ΤΟ ΧΑΛΙΤΙΚΟΝ ΧΩΡΑΦΙΝ / Λιασίδης Παύλος

Ήβρα έναν χαλίτικον χωράφιν, πρώτον πράμαν.
Κρυφά που την Κυβέρνησιν γυρόν τζι’ αυλάκωσα το
Τζαι πριν το σπείρω μονομιάς λαπόρτο μέσα ΄κάμαν
άλλοι που μ’ αζουλέψασιν τζαι πήεν εχασα το.
Αρτιρητής του βρέθηκεν καλλίττερος που μέναν
Τζαι ΄πήρεν μου το τζι’ έμεινα τωρά σιέρκα δημμένα.

Ήβρα πολλά χαλίτικα που τότες τζαι να πάει,
αμμάν βαρκέσαι, εφ φελούν, γιατ’ έμ πολλά φτανούδκια,
μ’ είτε αξίαν έχουσιν, μ’ είτε γιορκούν σημάϊ
θέμα τσακκίζεις τζαι τα ΄ννιά τζαι σπάζεις τζαι τα βούδκια.
Σαν τζείνον έν εδ δυνατόν πκιόν να ξανάβρω αλλόνα
Θέλω να πω για ΄λλόου σου, που σ’ έχασα κοκόνα.

Εννά πεθάνει ο χάρος / Λιασίδης Παύλος

Μες στα τσιατήρκα εννά μας δει τζι άλλος
σιειμώνας φέτη.
Εσού ποτζιεί στα τούρτζικα πώς τα περνάς, Μεμμέτη;
Αρέσαν σας οι Μεχμετζίκ του Ετζεβίτ εφέντη;
 

 -Βάστα γερά, Μεμμέτη μου, τζιαι κόντεψεν η ώρα
πο’ ννά πεθάνει ο χάρος πκιον, να ρέξει τούτ’ η μπόρα

Παύλος Λιασίδης (βιογραφικά στοιχεία)

Ο Παύλος Λιασίδης ήταν λαϊκός Ποιητής.  Γεννήθηκε στο χωριό Λύση στις 23 Μαρτίου 1901 και πέθανε το 1985 στον συνοικισμό Τσιακκιλερό στην Λάρνακα.

 Οι γραμματικές του γνώσεις ήταν της Ε' τάξης του Δημοτικού. Άσκησε κατά καιρούς διάφορα επαγγέλματα, όπως του βοσκού, του εποχιακού εργάτη και του περιβολάρη. Το 1924 παντρεύτηκε την Ελένη Κ. Σκάρπαρη με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά.

Στην ποίηση άρχισε σαν ποιητάρης την περίοδο 1921-22. Αργότερα βγήκε από την ομαδική τεχνοτροπία των ποιητάρηδων, ανέπτυξε ένα δικό του προσωπικό στιλ και εξελίχτηκε σε έναν ιδιόρρυθμο τεχνίτη του στίχου και του λόγου και σε σημαντικό εκπρόσωπο της Κυπριακής λαϊκής ιδιωματικής ποίησης.

Βραβεύτηκε από την Μορφωτική Υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας το 1975 με το Βραβείο Συνολικής Προσφοράς στην Ελληνική Κυπριακή Λογοτεχνία.

Ποιητικές συλλογές

• Τραγούδια του νησιού μου (1928), 
• Τα φκιόρα της καρκιάς μου (1933),
•  Η παραλλαή του τζαιρού (1937), 
• Χάραμαν φου (1944), 
• Γέννημαν νήλιου (1946), 
• Μπρόεμαν (1947), 
• Εντεκάμισι η ώρα (1950), 
• Δώδεκα παρά δέκα (1960), 
• Να πεθάνει ο χάρος (1966), 
• Η Τζύπρος δίχως πούτρα (1972), 
• Η σταυρωμένη Τζύπρος μας (1976), 
• Με το χέρι του Παύλου Λιασίδη (1987), 
• Ποιητική αλληλογραφία (με Χαράλαμπο Δημοσθένους) (1989).

Όλες οι ποιητικές συλλογές έχουν συμπεριληφθεί και σε δίτομη έκδοση του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών με τίτλο "Παύλου Λιασίδη Άπαντα" (2003).

Θεατρικά έργα

• Αλαβροστοισιώτης (Α' Βραβείο ΡΙΚ), 
• Ο μονογιός (1982), 
• Αϊ Βασίλης (παιδικό), 
• Δκυο ττεμπέληες (παιδικό) (1946), 
• Το δράμα της ζωής μου, 
• Ο σουξουλιάρης, 
• Η αγάπη νικητής (1935), 
• Το θάμμαν (Β' Βραβείο ΡΙΚ) (1968).

Κωνσταντίνου Σίλβεστρος (μικρή αναφορά)

Ο Κωνσταντίνου Σίλβεστρος υπήρξε λαικός ποιητής της Κύπρου. Το όνομά του αναφέρεται στο βιβλίο: Ο Αγώνας της ΕΟΚΑ στην Ελληνική λογοτεχνία της Κύπρου

Μια μηλιά ποδοσφαιρομάνα

Η Μια Μηλιά είναι ποδοσφαιρομάνα
έχουμε τον Καιάφα Σωτήρη
Τάκης Κυριάκου
τον Κώστα Μαλέκκο
το Γιατρού
τη Δώρα Κυριάκου που πήρε 
πρωτιά στον Αθλητισμό
και πολλούς άλλους.

Κωνσταντίνου Α. Παναγιώτα (μικρό βιογραφικό)

Γεννήθηκε στις 12 Μαρτίου 1938, στο Παλαίκυθρο. Έζησε μέχρι και το 1975 στην Κοινότητα της Μιας Μηλιάς μαζί με τον σύζυγό της Αναστάση και απέκτησε 3 παιδιά. Μετά την Τουρκική Εισβολή εγκαταστάθηκε στο Στρόβολο. Τα ποιήματά της φανερώνουν τον μεγάλο πόνο της προσφυγιάς, την αγωνία της επιστροφής και χαρακτηρίζονται από την αστείρευτη αγάπη για τον άνθρωπο και τα ιδανικά.

Έργα της :

• Μια Μηλιά .....πάντα σε θυμάμαι
• Μια Μηλιά 2 ...οι παρακαταθήκες μου

Κυριακόπουλος Ιωάννης ( μικρή αναφορά)

Ο Κυριακόπουλος Ιωάννης υπήρξε λαικός Ποιητής της Κύπρου. Γεννήθηκε στο Μονάγρι  το 1891 και απεβίωσε το 1996

Κροταλία- Ανδρέα Αστέρω (αναφορά)

η Κροταλία- Ανδρέα Αστέρω είναι λαική Ποιήτρια της Κύπρου

Aνδρέας Κροταλίας (μικρή αναφορά)

ο Aνδρέας Κροταλίας είναι λαϊκός ποιητής από τη Γιόλου Πάφου

Κροκότσης Γεώργιος (αναφορά)

Ο Κροκότσης Γεώργιος υπήρξε λαικός ποιητής της Κύπρου

Κούλενδρος Σωτήρης (μικρή αναφορά)

Ο Κούλενδρος Σωτήρης υπήρξε λαικός ποιητής της Κύπρου. 

[Π'αρρώστησα εφέρασειν..]

Π'αρρώστησα εφέρασειν
γιατρούς για να με γιάνουν,
ούλλοι τους μ'εξετάσασειν
τζιαί φάρμακα εσάσασειν
που μέναν εν με πιάννουν.

Για μεν εσού είσαι γιατρός
με την θωρκάν τζιαί μόνον
μου φεύκεις ούλλα τα κακά
δίχα ποτσιά με γιατρικά
τη πίκρα τζιαί τον πόνον.