Αρκεί μια μακρόσυρτη φωνή
το άρωμα ανθών πορτοκαλιάς
μια πρασινομάτα κοπελιά
να σε θυμίζει, Μόρφου μου.
Ένα ρυάκι με γάργαρα νερά
αγιόκλημα και γιασεμιά στη γειτονιά
και μια καλή γειτόνισσα
να κορφολογεί βασιλικό
και να μοιράζει αντίδωρο
ζεστό ψωμί κι αγάπη…
Οκτώβρης 2022
ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ό! ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ δεν φταίνε οι λαοί αλλά οι εθνικοί μειοδότες πολιτικοί μας
ΑπάντησηΔιαγραφή