Της Κύπρου
Ανάσταση μνήμης.
Η σπίθα πόσο περίεργο,
σβήνει από την λήθη.
Μάνα, άμε στο πηγάδι.
Η Ιστορία ξεβράζει,
νερό, αλάτι, κόκκαλα.
Πατέρα, σήμερα
ξεχορτάριασα το μνήμα.
Τσιγκέλωσαν στα χέρια μου οι σημαίες.
Αδελφέ, τουφέκι η γλώσσα
στον ώμο σου φώλιασε.
Η Ειρήνη σπαρταράει.
Μουγγή Πατρίδα,
σκίζω τα βουνά, σαν τα στήθη μου.
Ν΄ακουστεί η φωνή μου.
Η Ιστορία ξεβράζει,
νερό, αλάτι, κόκκαλα.
Πατέρα, σήμερα
ξεχορτάριασα το μνήμα.
Τσιγκέλωσαν στα χέρια μου οι σημαίες.
Αδελφέ, τουφέκι η γλώσσα
στον ώμο σου φώλιασε.
Η Ειρήνη σπαρταράει.
Μουγγή Πατρίδα,
σκίζω τα βουνά, σαν τα στήθη μου.
Ν΄ακουστεί η φωνή μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου