Οι Μορφές των Φίλων Μου / Νίνος Α. Μικελλίδης(Έγκλειστος Ποιητής)

Ψηλά στον ουρανό υπάρχει έν’ αστέρι
για τον καθένα μας.
Όταν οι πλόκαμοι της νύχτας τυλίξουν τη λιοκαμένη πεδιάδα
βλέπω στον ουρανό τις μορφές των φίλων μου
που μου χαμογελούν μέσα από τ’ αστέρια.

Είναι η δύναμη της θάλασσας
που κυβερνά τη μοίρα μας και μας κυνηγά
ύστερ’ από κάθε ναυάγιο.
Αν με ρωτήσουν πώς το ξέρω, θα τους πω:
“Μου τώπαν οι μορφές των φίλων μου
πούναι μέσα στ’ αστέρια”.
Κι’ αν με ξαναρωτήσουν θα τους πω:
“Μου τώπε η θάλασσα τότε που βυθίστηκε
το τελευταίο καράβι της αγάπης”.
Κι’ αν πάλι με ξαναρωτήσουν
θα φυτέψω μια ελιά στην αυλή του σπιτιού μου
και θα σιωπήσω.
Απ’ εκεί θ’ αγναντεύω το δρόμο
περιμένοντας τον αγγελιαφόρο της λεφτεριάς.

– Νίνος Α. Μικελλίδης, Φρούριο Κερύνειας,

27 Σεπτέμβρη 1955

Από τη συλλογή D. P. 88

Πηγή: http://www.moufflon.com.cy/product/%CE%B7-%CE%AD%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CF%89%CE%BD/

Καταραμένη Μέρα /Κώστας Παπαγεωργίου

Η Θεοτόκος/ Παπαγεωργίου Κώστας

Άδικη Ζωή / Κώστας Παπαγεωργίου

Αντωνίου Ονησίφορος ((Έγκλειστος ποιητής),

Ο Αντωνίου Ονησίφορος, υπήρξε έγκλειστος ποιητής/ αγωνιστής κατά την διάρκεια της κράτησής του στις φυλακές την περίοδο 1955-1959. Αναφορές για τον ίδιο βρίσκουμε στις παρακάτω διαδικτυακές διευθύνσεις. Καταγότανε από τη Λεμόνα Πάφου. 

Το όνομά αυτό συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των διατελεσάντων Διευθυντών των Κεντρικών Φυλακών. Αυτή τη στιγμή δεν δύναμαι να αναφέρω με σιγουριά εάν είναι το ίδιο πρόσωπο. (http://mantapsichogios.blogspot.com/2010/06/blog-post_16.html)


http://www.sigmalive.com/simerini/news/212995/oi-poiites-ton-fylakon-kai-ton-kratitirion
http://www.giannisspanos.com/?p=2284
file:///C:/Users/Win7/Downloads/mitroon%20agoniston%20EOKA%201955-1959%20tomos%20H%20(2).pdf

Αντωνίου Α (Έγκλειστος ποιητής)

Ο Αντωνίου Α, υπήρξε έγκλειστος ποιητής κατά την διάρκεια της κράτησής του στις φυλακές την περίοδο 1955-1959


http://www.sigmalive.com/simerini/news/212995/oi-poiites-ton-fylakon-kai-ton-kratitirion

Ρούλα Κ. Μαλλή (μικρή αναφορά)

Η Ρούλα Κ. Μαλλή γεννήθηκε στη Λευκωσία. Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στον κλάδο Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικών Επιστημών. Ασκεί το επάγγελμα του Δικηγόρου στην Κύπρο. Ασχολείται με την ποίηση. Ποιήματά της έχουν αναρτηθεί σε σχετικές σελίδες στο διαδίκτυο. 

Υπήρξα / Μαλλή Ρ.Κ

Υπήρξα.
Ως πράξις ληξιαρχική,
εις Επαρχιακήν Διοίκησιν,
ως αριθμός παρουσιολογίου
εις Δημοτικόν Σχολείον,
ως αριθμητική, κατά τμήμα, μονάς
εις Μικτόν Γυμνάσιον,
ως αριθμός ταυτότητας πολιτικής
- ψηφίων έξι -
ως αριθμός φοιτητικού δελτίου
μετά πάσου,
εις Νομικήν Σχολήν,
ως καταγεγραμμένη αλλοδαπή
κατέχουσα κάρταν πράσινην
- εν Ελλάδι -
νομίμως εκδοθείσας
ως εκ Κύπρου, ορμώμενη.

Υπήρχα
Ως εγγραφείσα
εις Ταμείον Κοινωνικών Ασφαλίσεων,
ως φάκελος τεκμαρτού εισοδήματος
μετά φόρου προστιθέμενης αξίας,
ως μέλος εκλογικού καταλόγου
κάτοχος βιβλιαρίου εκλογικού,
ψηφίσασα εις εκλογές προεδρικές και άλλες
- εν Δημοκρατία-

Θα υπάρξω

Ως αριθμός τάφου
εις τοπικόν νεκροταφείον,
ως σκεύος οστών
εις παρακείμενον δωμάτιον
ή και ως προϊόν αποτεφρώσεως
δια-σκορπισμένης ή και φυλαττόμενης σκόνης

Υπάρχω

Ως φύσημα ανέμου νοτιοανατολικού
εις θάλασσαν μεσόγειον,
Ως άμμου κόκκος παρά θιν' αλός
εις Πέντε Μίλι Καραβά,
Ως ίχνος
εις περιβόλιν της Λύσης
εις Μεσαρκάν,
Ως έλασμα
εις φύλλον συκομωρέας
-παρά της Αγίας Νάπας-
ή και κέδρου
εις Δάσος Πάφου,
Ως σκιά
του μακρύδρομου Λήδρας,
ως νότα -μι- ήχου πλαγίου και δεύτερου
εις κάστρα Θεσσαλονίκης,

Ως η στιγμή στην ατέλεια του χρόνου!

Ρ. Κ Μαλλή

Παραγραφή / Μαλλή Κ. Ρούλα

Θα σου πουν.
Ανευρέθη ο υιός σας.
Και θα σου παραδώσουν
ένα μικρό κουτί με οστά...
Θα οργανώσουν την κηδεία
- δημοσία δαπάνη -
θα στήσουν την εξέδρα και τα μικρόφωνα
Θα διαβάσουν τον επικήδειο
της περασμένης Κυριακής.
Θα πουν
-αιωνία η μνήμη!
- μνημονεύεται η μνήμη ; -
Θα σου πουν
Ανευρέθη σε ένα πηγάδι
με άλλους δέκα.
Θα δεις τον πάτο του πηγαδιού
Θα ψιθυρίσεις
- Κωστάκη μου, Κωστάκη μου, μωρό μου!
- πόσο γλυκά προφέρουν τα χείλη τ' αγαπημένα πρόσωπα -
Θα πουν για τον ηρωικό θάνατο
Θα πεις
- ας όψονται οι αίτιοι-
Θα πουν
- δεν υπάρχουν πια εχθροί
ο πόνος θάναι καρφί
που κάποιοι έχουν προγράψει
την ημερομηνία λήξης
Και γι αυτούς τους λίγους στίχους....
Θα πουν.
Υπόκεινται εις παραγραφήν.
Προ καιρού !

4 ποιήματα στην Κυπριακή Διάλεκτο του Κώστα Τρίγγη

τζιαι το χρωμα της μμαδκια σου
αζουλευκη ο ουρανος
αζουλευκη σου τζιη πουλια
μα τζιαι ο Αυγερινός

αζουλευκουν τζιαι τα αστερκα
μα τζιαι το φεγγαρι σου
αζουλευκη σου τζι ο ηλιος
τζιαι πονει για χαρι σου

τζιαι η μερα με την νυκτα
ουλλον τζιαι τσακκωννουνται
εππεσεν τους μιαλη αζουλα
δερνουνται σκοτωννουνται

τζιαι λαλουν του πλαστη πε μας
πε μας τι καταλαβες
τζι, εδωκες της τεδκια λαμψην
τζιαι φωδκιαν μας εβαλες


***

Σγιαν της βροσιης μου μια σταξια
σγιαν σιονι πον ννα λιώσει
εσιη η ζωής μας μιαν αρκην
τζι, ωραν πον ννα τελειώσει

ο πλαστης που τα αψη του
δκια μας το ριζικό μας
το πεπρωμενον το γραφτον
μα τζιαι το μερτικό μας

δκια του πλασματου τυχερον
την μοιραν την δικην του
την ωραν τζιαι την σταλαμην
πον νναρτη εις την γην του

δκια του καρκιαν για ν ακτυπα
πνοην για να ανασάνει
την ωραν πον ννα γεννηθεί
στιμην πον ννα πεθάνει

***

μιαζει μ αέραν η ψυσιη
του καθ ενου πλασματου
τζι οπως το νημαν κοφκετε
την ωραν του θανάτου

ουλλα τζιαι να τα αρνιστης
τζιαι να τα καμης περα
τον θανατον τον κουβαλας
μαζι σου νυκτα μερα

κλουθα σου οπως την οσσιαν
που παντωτε μαζι σου
την μια θωρης την πισω σου
την αλλην ε καρτζιην σου

τζιαι αμαν ερτη η στιγμη
στην ωρα μας τζιημιζει
με γερους μιαλους με μιτσιους
ο χαρος σαϊτιζει

ενεσιη μμαδκια να θωρει
μητε ακουν τα αυκια του
ουτε ψυσιην που να πονει
λυπησιν στα παιδκια του

μαυρη κατρας τζιαι καρβουνον
του χαρου εν η καρκια του
μαυρο φαρματζιην τζιαι πικρον
στασση τζι η μμαδκια του

τζιη που ννα τζιηση ε λαμπρον
τζι οπου δικληση καυκη
τζιαι με στο σπιτι που να μπη
μιαλην φωδκιαν αναυκη

***

Τζι εθυμωθηκεν ο πλαστης
Τζιαι λαλει του ηλιου άκου
αν θα καμνεις της κκελλες σου
της ξερής εσουνι χαθου

είπαμε πως εισαι ενας
τζιαι στην γη άλλος κανένας
δεν εσιη την καψη σου

σγιαν εσεν την ομορκια σου
μητε άλλος την φωδκια σου
σγιαν το φως την λάμψη σου

τζι, απαντά του ο ηλιος ξερω
μον εγιω πως υποφέρω
μα εν ώρα να στο πω

πως ε μιαλον το βασαννιον
νυκτα μερα το τυραννιον
Θεε μου να χογλοκοπω

τζιαι να μεν ι βρίσκω τροπον
με γωνιαν με λάκκον τοπον
λυτρωσιν που τον καμον

κρεμμουμε εγιω στα αψη
κρουζω στην δικη μου καψη
διχα ναχω εγιω παμον

Αναστάση Λουκάς(μικρή αναφορά)

Ο Αναστάση Λουκάς, υπήρξε έγκλειστος ποιητής κατά την διάρκεια της κράτησής του στις φυλακές την περίοδο 1955-1959. Με βάση το Μητρώο Αγωνιστών της ΕΟΚΑ καταγόταν από το Πραστιό Αμμοχώστου. 


http://www.sigmalive.com/simerini/news/212995/oi-poiites-ton-fylakon-kai-ton-kratitirion
http://www.giannisspanos.com/?p=2284
file:///C:/Users/Win7/Downloads/mitroon%20agoniston%20EOKA%201955-1959%20tomos%20H%20(1).pdf

Αδάμου Θεόδωρος(μικρή αναφορά)

Ο Αδάμου Θεόδωρος, υπήρξε έγκλειστος ποιητής κατά την διάρκεια της κράτησής του στις φυλακές την περίοδο 1955-1959


http://www.sigmalive.com/simerini/news/212995/oi-poiites-ton-fylakon-kai-ton-kratitirion
http://www.giannisspanos.com/?p=2284

Όλες οι μέρες χιόνι : Ποιητική Συλλογή της Αβρααμίδου Χριστιάνα εκδοθείσα το έτος 2005

1.

ΣΤΑΜΑΤΑ να μπαίνεις εμπόδιο

στην ευτυχία μου και μη ζητάς την

υπέρβαση να κάνω. Χρόνια

 ολόκληρα μου πήρε να σου μοιάσω

 χρόνια να παραμορφωθώ.

2.

ΕΝΑ εκατομμύριο λέξεις έχω να πω, ένα

εκατομμύριο θάλασσες. Ένα εκατομμύριο λάθη

στο σακάκι μου, μα "ας είναι που φεύγεις η

 τελευταία αυτή φορά".

Έπαψε η ηχώ στην αμμουδιά... Ο καιρός δε

 λέει να φτιάξει.

Ένα πρόχειρο έβαλα στο τραπέζι πρωινό,

δίπλα του, εκατομμύρια λάθη...

3.

ΕΧΕΙ πολύ φεγγάρι απόψε, και από τότε που

σε αγάπησα αυτά τα φοβάμαι.

Είναι λες και χρωστάς στα περσινά

 καλοκαίρια μια χάρη. Είναι λες και

ακούμπησες τον παλιό εαυτό σου στο πλάι.

Περιττό το φεγγάρι απόψε. Και από τότε που

σε αγάπησα, φοβάμαι.

...

14.

ΕΙΜΑΣΤΕ δύο τελευταίες στιγμές
τίποτα άλλο.

15.

ΑΝ ΚΑΠΟΙΑ μέρα αγγίξω το Τέλειο,
με πάσα λεπτομέρεια
τις απορίες σου θα λύσω.
Μεγαλώσαμε και πρέπει να παραδεχτούμε
έρωτα κάναμε
μα δεν κάναμε παιδί.

...

45.

ΔΕΝ ξέρω να αγαπώ.
Μα ξέρω όμως να σκοτώνω.
Φέρε μπροστά μου εκατομμύρια στρατό,
και αν είσαι μέσα εσύ
σκοτώνω.

ΩΡΑ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΟ ΝΕΡΟ: Ποιητική Συλλογή της Χριστιάνας Αβρααμίδου εκδοθείσα το έτος 2008

...

8

Λίγα τελικά πράγματα
δεν πεθαίνουν με το χρόνο –
ούτε καν με τη ζέστη του καλοκαιριού –
που είναι πάντα αφόρητη
και μόνοι ξαπλώνουμε τα βράδια.
Κανείς να μην μας ακουμπάει,
να μην μας αγγίζει…
κανείς.

12

Απ’ τη στιγμή που το ίδιο το φεγγάρι έχει αρχίσει να
ψεύδεται
πως να πειστείς
πως έρχεται το βράδυ;

13

Αν είναι η ποίηση ευλογία και χάρισμα
γιατί ούτε ένα καλάθι
δεν γέμισα με ψάρια;

...

25

«Παρακαλώ μην αγγίζετε» και «προσοχή εύθραυστο»
– σκορπισμένες εντολές μες τη βιτρίνα.
Μα τι να σε κάνω Ομορφιά
σαν δεν μπορώ να σε αγγίζω…

«Δέκα μέτρα απόσταση» από τον πίνακα κρατήστε,
και από τα «είκοσι να απολαμβάνετε τη θέα».
Μα τι να την κάνω τη ζωή
σαν δεν με αφήνουν να τη ζήσω;

«Παρακαλώ μην αγγίζετε»
και προπαντός μην ξεχνάτε
«ό,τι από εδώ μέσα σπάσετε
το πληρώνετε ακριβά»…

...

34.
Γελάω πολύ,
μα μια ζωή
είμαι για κλάματα.

35

Ξέχασες τη σκιά σου
Και αν θες περνάω
να την αφήσω έξω απ την πόρτα

37

Κάπου σε Ιούλη μέσα
ήρθαν καταστροφές,
μα η γιαγιά επέμενε
σχολείο να μας στέλνει
γράμματα για να μάθουμε,
που δε στείλαμε
ποτέ.

Εσένα σε έχω Ξαναγαπήσει: Ποιητική Συλλογή της Αβρααμίδου Χριστιάνας εκδοθείσα το έτος 2014

 Αν κάθε στίχος μου

ήτανε μια στιγμή,

πλούσια πολύ θα ’χα ζωή

αν και τις στιγμές μου

όλες

δεν τις θυμάμαι.

Αν κάθε στίχος μου

ήταν η άλλη ζωή,

θα ’χα περάσει σε αυτήν

μία μία

όλες τις στιγμές μου.

Αν στους στίχους μου

ακούσατε την καρδιά

πως έφυγα θα μάθατε

–μέσα–

δεν χώραγαν άλλοι.

Παράγωγα

Επίθετα

Επιρρήματα

Ουσιαστικά.

Μια λέξη θυμάμαι εγώ,

Αγάπη.

****

Χίλια και ένα

μέτρησα χθες βράδυ τα μέλη μου.

Μόνο σε μία

και όχι σε χίλιες και μία νύχτες.

Στις χιλιάδες προσωπικότητές μου συστήθηκα

να τις αγγίξω επιχείρησα,

με στένευαν όμως

τα καινούργια μου παπούτσια.

Χίλιες και μία νύχτες σε θυμήθηκα.

Δεν σε συγχώρεσα όμως

σε καμία.

Μνήμες και λεπτομέρεια

πολύ μού στοίχισαν

χίλιους και έναν στίχους ξαναθυμήθηκα,

ούτε ένας

δεν ήτανε δικός μου.

****

Στον Θανάση

Τις μεγαλύτερες αλήθειες

τις λέμε όσο είμαστε μικρά.

Με λόγια απλά

χωρίς καμιά τελεία.

****

Γι άννη, αν γεννήθηκες ξανά,

πάμε για καφέ το βράδυ;

Να περπατήσουμε χωριστά,

και όπου θέλει η Αθήνα,

ας μας βγάλει.

«Φτάσε σε οργασμό κάποια στιγμή»

«σκεφτόμαστε», Γιάννη μού έλεγες,

«πολύ»

αν και εγώ δεν σκέφτηκα

ποτέ τον θάνατό σου.

—«Ωραίο γούστο έχεις στους άνδρες» έλεγες.

—Έμεινα χωρίς παιδί…

Τον οργασμό

μπορείς να μιμηθείς

δεν μπορείς όμως

την αγάπη.

****

ΠΟΙΗΣΗ

κανείς δεν θα ψάξει να σε βρει

μα θα σε δει στη στροφή

σε ένα τοίχο

ολοκόκκινη μπροστά του.

Θα σε δει,

θα σε αρνηθεί,

τρεις φορές το τιμόνι

θα στρίψει απ΄ την άλλη.

***

.....

Βροχές,

εμμονές,

ενοχές,

κραυγές

ένα μηδέν

σαράντα χρόνια

ίδιο μοιάζει.

....

Το τέλος ....

Αργώ πολύ να καταλάβω.