σελ. 33
Εμείς εγεννηθήκαμεν στους ίλαρους τους τόπους
μα ο γιαλός έφερνεν μας κάτεργα μ’ αρκαθρώπους
Τζαι προπαντός πκιερώνουμεν τούν’ την παδκιάν το χώμα
στην στράταν της Ανατολής που σει ψουμίν ακόμα.
σελ. 35
Ούτε παθκιά που τούν’ την γην στους Τούρκους εν ανήκει.
Λοον θα δώσουν ούλλοι τους, εν τα περάσουν δίκην
τζαι πού τα φόρα του λαού τζαι του Θεού την κρίσην.
σελ. 38
Αν αρνηθείς τον τόπον σου, λαμπρόν τζαι να σε κάψει!!
Μα όποιος την καλοπέρασην πάνω που ούλλα βάλλει
τον λούκκον του σιον-σιόν να ξέρεις πως ικβάλλει.
Μεν πεις ποττέ πως εν πελλοί τζείνοι που πολεμούσιν
στο χώμαν τους, στον τόπον τους πίσω για να στραφούσιν.
Εν ο κανόνας ο σωστός τζαι του Θεού ο νόμος
τζαι αν οι δυνατοί της γής πράσσουσιν παρανόμως
μεν έσεις έννοιαν, καθενού έρκεται η σειρά του
για να πκιερώσει τα’ άδικον τζι ούλλα τα κρίματά του.
Σελ. 58
Βιάστηκε να φορέσει τον πόλεμο κατάσαρκα
Το ρούχο μύριζε Πίνδο και Ρούπελ
Μύριζε παγωνιά κι Ανάσταση
Το ρούχο μύριζε Σαλαμίνα και μέλι
Μύριζε Αμμόχωστο κι ανθούς,
πεύκο, ρετσίνι, κρουσταλλιασμένα δάκρυα
για να μετρούν τον χρόνο
Το ρούχο ηχούσε προσκλητήριο νεκρών
-ποια απ’-ουσία τάχατες δηλώνει τόση ουσία-
Επίκληση-Απάντηση: Παρών!
εκ Σαλαμίνος, Σόλων, Κυρηνείας
Λαπήθου…
Παρών!: Ονήσιλος, Κυπριανός, Λουκάς,
Βαρνάβας, Λιάσος…
Συγγενείς κατ’ ευθείαν γραμμήν
Ελευθερίας και αίματος
Νικόλας…
Αίμα απ’ το αίμα του
Σιωπή
Άπνοη σιγή μυστηρίου
Τον δε σκ’οτος όσσε κάλυψεν
Κορμιά ολόκληρα, μισά, σάρκες και κόκκαλα
συγγενών κατ’ ευθείαν γραμμήν Ελευθερίας
σε κοινό τάφο παρά θιν αλός εν Δήμω Αλιμούντος
Άδηλοι με, ποτέ δειλοί
