"στη μνήμη του σεμνού και κορυφαίου εργάτη των ελληνικών Γραμμάτων Θεοδόση Νικολάου." όπως σημειώνει ο ίδιος χαρακτηριστικά. Έφυγε στις 8 Φεβρουαρίου του 2004.
Το Εξώφυλλο
Ψηλά το όνομα του ποιητή
με τα δέκα κεφαλαία κόκκινα γράμματα
κι ύστερα ο φυγόκεντρος άνεμος
γυμνός να παρασέρνει τα πάντα
στο διάβα του.
Στο κατώφλι η ημερομηνία: χίλια εννιακόσια ογδόντα.
Κι όμως ο άνεμος που ασταμάτητα λυσσομανά στο χάσμα του χρόνου
δεν πείραξε τίποτα
δεν πήρε τίποτα μαζί του
άφησε ατσαλάκωτες λέξεις, εικόνες
νοήματα
το όνομα του ποιητή το σεβάστηκε
δεν σκόρπισε απ' τις σελίδες
τη μυρωδιά των λουλουδιών.
Μόνο το σφύριγμά του δίνει ρυθμό
στον ακέραιο ελληνικό λόγο.
Σ. Αντωνιάδη
