Τρίτη 21 Απριλίου 2020

Νένα Φιλούση (βιογραφικά στοιχεία)

Η Νένα Φίλούση γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1969. (φιλολογικό ψευδώνυμο της Έλενας Σάββα) Σπούδασε παιδαγωγικά. Εργάζεται στην Δημοτική εκπαίδευση στην Κύπρο.

Ποιητικές Συλλογές: 

  •  "Μνημορροή", εκδ. «Ιωλκός» 2002 
  • "Υπόλοιπο Λογαριασμού", εκδ. "Βιβλιοεκδοτική" 2008. 
  • Ακτήμων (2014) 
  • Σώματα Ασφαλείας/ 2019

Επίσης τη συλλογή διηγημάτων: "Ας ρώταγες ποιον αγαπώ", εκδ. "Παράκεντρο"(2010)  που πήρε το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας (2010) στη κατηγορία του Διηγήματος.






Τόφαλλος Ανδρέας Κ. (αναφορά)

Ο Τόφαλλος Ανδρέας Κ. είναι ποιητής

Ποιητικές Συλλογές:

Παρενθέσεις/ 2019
Περίπλους / 2020

Σωτηρίου Κωνσταντίνος (αναφορά)

Ο Σωτηρίου Κωνσταντίνος είναι ποιητής

Ποιητικές Συλλογές 

Νοσταλγώ / 2019

Σε δεύτερο ενικό: Ποιητική Συλλογή του Στυλιανού Κυριάκου / 2019

«Γιατί βιάστηκες 
την πόρτα του ποιήματος κατάμουτρα να κλείσεις 
σ’ αυτούς που το όπλο τους πέρα μακριά πέταξαν, 
συνάνθρωπό τους μήπως βλάψουν… 
Δεν είναι γι’ αυτούς που γράφονται ποιήματα;».

**

«…μικρά ποδοπατημένα γράμματα, 
αγίνωτες λέξεις, 
ανάσκελα 
να κοιτούν τον ουρανό, 
εκατομμύρια αγκαλιές 
που δεν πρόλαβαν να κλείσουν, ...»

**
«Συνήθισες 
βλέμμα αντί για πρόσωπο, 
επιφώνημα για λέξη, 
λέξη αντί για φράση. 
Βολεύτηκες 
πίσω από μισές αναπνοές 
πατρίδες που κόπηκαν στα δυο».

Στυλιανού Κυριάκος (βιογραφικό)

Γεννήθηκε το 1970 στη Λευκωσία, κατάγεται όμως από την Κερύνεια. 

Ποιητικές συλλογές:

Σε δεύτερο ενικό/2019

Άλλα βιβλία


  •  Μεταμεσονύκτιοι αναλογισμοί
  • Σκυτάλη
  • Μια ζωή - Πέντε διηγήματα για ένα θέμα και Μεταμορφώσεις

Περί μεθόδου / Στυλιανού Κυριάκος

Πίσω από ένα παιδάκι που΄ χασε το δρόμο του,
τι, άραγε να΄ μεινε ;
 Κομματιασμένες σάρκες του παιδιού,
μικρά ποδοπατημένα γράμματα που δεν πρόλαβαν να γίνουν λέξεις,
στιγμές της αγάπης,
νεκρές,
ανάσκελα,
να κοιτούν τον ουρανό.
Εκατομμύρια αγκαλιές,
που δεν πρόλαβαν να κλείσουν,
κι άλλες τόσες πληγές που μένουν για πάντα ανοιχτές.
Και τι, άραγε μας απoμένει;
Ένας τρόπος  να υπάρχουμε,
 μια μέθοδος για να ξεχνούμε.

Σταύρος Χ. Σταύρου (βιογραφικό σημείωμα)

Ο Σταύρος Χ. Σταύρου είναι φιλόλογος, λογοτέχνης.
Γεννήθηκε στη κοινότητα Όμοδος της επαρχίας Λεμεσού στην Κύπρο. 
Φοίτησε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών στον κλάδο της κλασικής Φιλολογίας και στον κλάδο της Αρχαιολογίας. 

Ποιητικές Συλλογές:

  •  "Ελληνικά Χρώματα" η οποία βραβεύτηκε σε διαγωνισμό βιβλίου από το περιοδικό ΚΕΛΑΙΝΩ. 
  • Σκίτσα Ζωής 
  • Ποιητικός Ανάρρους
  • Κυπριάδα: Επικό ποίημα σε 24 ραψωδίες/ 2019

Σπυρής Κωνσταντίνος (μικρή αναφορά)

Ο Σπυρής Κωνσταντίνος είναι Κύπριος Ποιητής

Ποιητικές Συλλογές:


  • Οι στράτες μου: Ποιητική συλλογή στην κυπριακή διάλεκτο / 2019

Σπανοβαγγέλη Νίνα Καίτη (μικρή αναφορά)

Η Σπανοβαγγέλη Νίνα Καίτη είναι κύπρια ποιήτρια. Γεννημένη στο Ριζοκάρπασο, έφυγε στα 13 της χρόνια με τους γονείας της στην Αυστραλία για την αναζήτηση καλύτερης ζωής και τύχης

Ποιητικές Συλλογές


  • Ο γυρισμός: Ποιήματα, σκέψεις, στοχασμοί / 2019

Αχ Ριζοκάρπασόν μου! / Σπανοβαγγέλη Νίνα Καίτη

Κάπου κάπου... ...
ν' αφήνετε έναν αναστεναγμό 
να βγαίνει από τα στήθια σας 
με τ' όνομά μου στα χείλη σας: 
-Αχ Ριζοκάρπασον, χωριό μου! 
Αχ Ριζοκάρπασόν μου!

Ένα Γράμμα από το Ριζοκάρπασον (απόσπασμα) / Σπανοβαγγέλη Νίνα Καίτη

Σ’ όποια ξένη γη κι αν περπατάτε, μη με ξεχνάτε.
Ένα απλό χωριό είμαι μόνο 
μη με κατακρίνετε.
Μη με συγκρίνετε 
με την αρχοντιά των πόλεων 
όπου τώρα βρίσκεστε.
Κι αν τα λαμπερά τους φώτα 
θαμπώνουν τα μάτια σας, 
τότε, κλείστε τα, 
ή γυρίστε αλλού το κεφάλι σας. 
Θα βλέπετε πιο καθαρά. 
Ποτέ μην ξεχάσετε πού γεννηθήκατε 
και από πού ξεκινήσατε. 
Τότε, τον εαυτό σας ποτέ δεν θα χάσετε, 
ούτε τις ρίζες σας ποτέ θα ξεχάσετε. 
Πάντα θα ξέρετε ποιοί και ποιές είσαστε. 

Λένια Σοφοκλέους (αναφορά)



Ποιητικές Συλλογές:


  • Κόκκινη κλωστή / 2014
  • Το κουτί της Πανδώρας / 2016
  • “Έρωτας τελεία κομ” / 2019

Οι μέρες που γελώ / Σοφοκλέους Λένια



Όσο περνάει ο καιρός
οι μέρες που γελώ
γίνονται πιά λιγότερες.

Στο χρηματιστήριο
                 της ζωής
οι μέρες που γελώ
έχουν μεγάλη αξία
αλλά δεν τις πουλώ.

Κοιτάζω πίσω και μετρώ
τα πλούτη που κέρδισα
τις μέρες που γέλασα
...και πόσα έχασα όταν έκλαψα...
Όσο πιο λίγες γίνονται
τόσο τις αγαπώ
τις μέρες που γελώ.


                                                                                                       Σεμπτέβρης 2013

Το Φεγγάρι / Σοφοκλέους Λένια



Ακόμα και το φεγγάρι ζεστάθηκε
                                           τούτο το καλοκαίρι
κρεμμάστηκε ολόγιομο στον ουρανό
                                    σαν μενταγιόν
με ένα φως περίεργο – σχεδόν χρυσό
                                              φως που μαγνητίζει
                                    ο μόνος χρυσός που αξίζει.

Όλα γύρω καυτά σαν την ανάσα
                                               μιας ερωτικής στιγμής
ο αέρας πνίγει τις ματιές μας
   που ανταμώνουν στο άπλετο φως
                                            του φεγγαριού
και ζευγαρώνουν σε ένα χορό λυκνιστικό
σαν δυό σκιές που θα χαθούν
                                           οριστικά, αμετάκλητα.
Λίγο πρίν ξημερώσει, η μέρα που θα γεννηθεί
με ένα απλό στροβίλισμα του ανέμου
                                         θα τις λιώσει.







Αύγουστος 2012 

Η αγάπη μου / Σοφοκλέους Λένια





Η αγάπη μου δεν είναι σημαία
να την καρφώσω σε κορφή ψηλή
για ν'ανεμίζει προκλητικά στο φύσημα
                                                 του αέρα.
Δεν είναι ασυγκράτητη κραυγή
να εκραγεί στον ανοιχτό ουρανό
σαν καταιγίδα φθινοπώρου.

Δεν είναι φλόγα πυρκαγιάς
να κάψει τα ώριμα σπαρτά
                         το καλοκαίρι.

Η αγάπη μου είναι ψίθυρος αχνός
                                        και τρυφερός
που η ηχώ του κατεβαίνει βαθιά
σε δροσερό πηγάδι στη μέση της ερήμου.

Είναι μια λάμψη μαγική:
Στο φως της ηλιακτίδας,
 λαθρομεταναστεύει στη γή της Ευτυχίας
σε ένα ταξίδι μυστικό
στον κόσμο της καρδιάς μου.




Αύγουστος 2012